เฟเบียนหัวเราะไม่สะทกสะท้านกับคำด่าจากปากของผู้หญิงที่นั่งหน้าแดงก่ำอยู่ตรงหน้าแม้แต่นิดเดียว “อย่าด่าให้เสียเวลาเลย เราไปต่อกันที่บ้านดีกว่า เตียงของฉันใหญ่กว่าเตียงนี้อีกนะ และรับรองเลยว่าเราจะสนุกกันชนิดที่มาราธอนเรียกพี่เลยแหละ...”
ลัลนาพูดอะไรไม่ออก ได้แต่มองคนตัวโตอย่างเข่นเขี้ยว ผู้ชายอะไรในหัวมีแต่เรื่องลามกทั้งนั้นบรรจุอยู่ แต่หล่อนก็รักเขาไม่ใช่หรือ รักผู้ชายคนนี้ รักเฟเบียน บราวน์ เสียงหนึ่งในสมองดังแทรกขึ้นมาและมันก็ทำให้หล่อนต้องเผลอตัวเงยหน้าขึ้นมองผู้ชายที่ตอนนี้เดินมาหยุดตรงหน้าแล้วซ้ำอีกครั้ง
หล่อนรักเฟเบียน บราวน์... และนี่คือเรื่องจริง
‘ถ้าเมื่อไหร่ที่เธอรู้สึกตรงกันข้ามกับคำว่าเกลียดเมื่อไหร่ เมื่อนั้นแหละเธอจะได้ลิ้มรสชาติของนรกที่แท้จริง’
คำพูดของเขายังก้องอยู่ในหู และมันก็ทำให้หล่อนเจ็บจนแทบจะขาดใจ หล่อนยอมรับกับตัวเองอย่างขมขื่นว่ารักผู้ชายที่ป่าเถื่อนและไม่เคยเ
