เอลฟ์...
หลังจากที่ผมเก็บกวาดทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ผมก็เดินออกมาจากครัวตรงไปที่บาร์ก็เห็นเมียผมนั่งกดโทรศัพท์เล่นอยู่ สงสัยจะรอผมล่ะมั้งแต่บรรยากาศที่เกิดขึ้นในครัวเมื่อกี้นี้ทำเอาผมไม่กล้าพูดหรือแม้แต่จะสบตาก็ยังไม่กล้า
" รอนานมั้ย? "
ผมถามคนที่นั่งกดโทรศัพท์อยู่อย่างกล้าๆกลัวๆพลางพยายามส่งยิ้มให้เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกหวั่นๆของตัวเองตอนนี้
" .......... "
ไม่มีเสียงตอบรับจากคนตรงหน้ามีแค่เพียงเสียงขยับลุกออกจากเก้าอี้ก่อนจะเดินออกไปนอกผับซึ่งมีผมเดินตามออกไปอย่างเงียบๆ
" เชิญนั่งเลยจ้า อ่ะเมนูโจ๊กเดี๋ยวให้เด็กเดินมารับออเดอร์นะจ๊ะ"
เสียงแม่ค้าร้านโจ๊กที่ตั้งอยู่ข้างๆผับของผมพูดขึ้นเมื่อเราเข้าไปในร้านก่อนจะเอาเมนูมาวางไว้ให้แล้วเดินออกไป
" เอ่อเอิร์ธกินไรดีอ่ะ กินโจ๊กทะเลรวมมิตรมั้ย "
ผมกลั้นใจพูดกับคนตรงหน้าอีกครั้งเมื่อเจอเมนูสุดโปรดของคนตรงหน้าเผื่อว่าจะชดเชยความผิดได้บ้าง
