เช้าวันต่อมา...
เอลฟ์...
" เอิร์ธมึงจะไปไหนตื่นเหี้ยไรแต่เช้า"
ผมถามคนที่เปิดไฟสว่างจ้าจนทั่วห้องทำให้ผมนอนต่อไม่ได้ด้วยอารมณ์หงดหงิด
" กูจะออกไปข้างนอก "
มันตอบขณะที่ยืนติดกระดุมเสื้ออยู่ปลายเตียงนอนไม่ได้สนใจหันมาพูดกับผมเลย
" ไปไหน? "
" ไปรับน้ำแข็งไง "
เท่านั้นแหละผมรีบสปริงตัวลุกขึ้นจากที่นอนเลย ไปรับน้องรับหลานอะไรนั่นน่ะนะ
" กูไปด้วย รอแป๊บนึง "
ผมรีบกระโดดลงจากเตียงวิ่งเข้าห้องแต่งตัวไปหยิบผ้าเช็ดตัวออกมาก่อนจะรีบอาบน้ำ หึ!! ถึงมันจะบอกว่าแค่น้องแต่ผมไม่ไว้ใจไง
ไอ้เอิร์ธมันหัวอ่อนเผื่อผู้หญิงคนนั้นไม่ได้คิดกับมันแค่พี่แต่อยากได้ไอ้เอิร์ธเป็นผัว ผมก็บ้าตายนะสิ ผมไม่ยอมหรอกเพราะไอ้เอิร์ธมันจะไปเป็นผัวใครไม่ได้นอกจากเป็นเมียผมเท่านั้น!!
ปริ๊นๆ!! ไอ้เอิร์ธส่งสัญญาณให้ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนรออยู่หน้าคอนโด ผู้หญิงคนนั้นตัวเล็กผิวขาวน่ารักนี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงจับกินไปแล้วแหละ แต่ตอนนี้มีไอ้เอิร์ธเป็นเมียแล้วไง ผมเลยไม่สนใจผู้หญิงคนไหนผมว่าบางทีการมีเมียเป็นผู้ชายมันก็ดีนะ
" ไงเรารอพี่นานมั้ย "
ไอ้เอิร์ธลดกระจกฝั่งคนขับลงก่อนจะถามผู้หญิงคนนั้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม นี่ถ้ายัยนี่เป็นผู้ชายผมได้วิ่งลงไปถีบแล้ว สัส!!
" ไม่ค่ะว่าแต่พี่เอิร์ธมากับ..."
ผู้หญิงคนนั้นถามไอ้เอิร์ธพลางมองเข้ามาในรถด้วยความสงสัย
" ผะ.../เพื่อน "
ผมเลยจะตอบว่าเป็นผัวให้หายข้องใจแต่เมียผมนี่สิแมร่งดันตอบว่าผมเป็นเพื่อน หงุดหงิดชิบหาย
ระหว่างทางที่ยัยนน้ำแข็งอะไรนั่นนั่งอยู่ในรถเธอก็สบตากับผมเป็นพักๆจะอ่อยผมหรือไงผมไม่สนใจเธอหรอกนะ เธอนั่งเบาะหลังส่วนผมนั่งข้างคนขับผมพยายามแสดงสีหน้าและท่าทางหงุดหงิดให้เธอเห็นว่าผมไม่ชอบเธอผ่านกระจกหลังซึ่งเธอก็สบตากับผมผ่านกระจกเป็นระยะๆ หึ!! อึดอัดใช่มั้ยล่ะไปสิลงไปเลยอย่ามายุ่งกับเมียผมอีก
" อื้มน้ำแข็งนี่ไอ้เอลฟ์เพื่อนพี่ "
ไม่อยากรู้จักโว้ยผมคิดในใจ เมื่อคนที่ทำหน้าที่ขับรถอยู่แนะนำผม
" ค่ะ หนูชื่อน้ำแข็งนะคะเป็นน้องสาวพี่เอิร์ธ "
คนข้างหลังส่งยิ้มบางๆให้ผมผ่านกระจกพร้อมกับแนะนำตัวเอง ชื่อน้ำแข็งหรออยากจับไปตากแดดให้ละลายหายไปเลยแมร่ง
นี่ผมเป็นอะไรวะไม่รู้แหละแต่ไม่ชอบขี้หน้าผู้หญิงคนนี้เลย ดูไอ้เอิร์ธใส่ใจยัยนี่กว่าผมดูแลยัยนี่ดีกว่าผม ผมไม่เคยหมั่นไส้ใครแบบนี้มาก่อนเลยจนกระทั่งวันนี้แหละ
" มากันแล้วหรอลูกวันนี้แม่ทำมื้อเช้าเองเลยนะ มาๆ"
หลังจากที่พวกเราสามคนเดินเข้ามาในบ้านแม่ไอ้เอิร์ธก็เดินออกมาต้อนรับพวกเราด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แม่ก็นะทำเหมือนว่าพวกผมไม่ได้กลับบ้านมานานแสนนานไปได้
" น้ำแข็งเป็นไงบ้างลูกทำงานเหนื่อยมั้ยแล้ววันนี้หนูจะกลับมานอนบ้านมั้ยลูก"
แม่ถามคนที่เดินข้างแม่ด้วยสีหน้าสดใส
" ไม่เหนื่อยค่ะคุณน้าแต่คืนนี้น้ำแข็งไม่ได้เข้าเวรนะคะพอดีลาไปงานวันเกิดรุ่นพี่ค่ะ ว่าจะมาบอกคุณน้าพอดีเลย "
หึ!! ลางานไปงานวันเกิดรุ่นพี่เด็กดีตายแหละดูก็รู้แล้วว่ายัยนี่ไม่ธรรมดา
" วันนี้แม่ทำแกงจืดเต้าหู้หมูสับด้วยหรอครับกำลังอยากกินพอดีเลย"
ผมเอ่ยขึ้นพลางเลื่อนเก้าอี้นั่งลงข้างๆไอ้เอิร์ธซึ่งมันนั่งอยู่ข้างๆแม่ส่วนยัยเด็กน้ำแข็งอะไรนั่นนั่งข้างๆแม่อีกฝั่งหนึ่งเพราะท่านนั่งหัวโต๊ะ
" ใช่จ้ะพอดีหนูน้ำแข็งเขาชอบน่ะลูก "
แม่ตอบพลางตักเต้าหู้ไข่ใส่จานข้าวให้คนที่เพิ่งพูดถึง ส่วนไอ้เอิร์ธที่นั่งข้างๆผมก็ไม่ได้สนใจอะไรผมเลยมันนั่งอมยิ้มเยาะเย้ยผมซะงั้น
ในระหว่างที่ทานมื้อเช้าด้วยกันแม่กับน้ำแข็งก็คุยอะไรกันสนุสนานตามประสาผู้หญิง ซึ่งอันนี้ผมก็เข้าใจนะเพราะแม่คงเหงา ในบ้านเราก็มีแต่ผู้ชายจะมีผู้หญิงก็แค่แม่บ้านเท่านั้น แต่ผมรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินยังไงไม่รู้ตั้งแต่ที่เด็กน้ำแข็งนี่เข้ามาวันนี้ ไอ้เอิร์ธที่นั่งอยู่ข้างๆก็เอาแต่กินข้าวโดยที่ไม่สนใจผมเลย ผมรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้
" กินนี่ดู อร่อยนะกูให้แม่บ้านซื้อมา"
ขณะที่ผมกำลังพยายามยัดเยียดข้าวเข้าปากเพราะกินไม่ลงไอ้เอิร์ธก็ตักทอดมันปลาใส่จานให้ผม นี่มันจำไม่ได้รึไงว่าผมไม่ชอบทอดมันปลาน่ะหรือว่าจะแกล้งอะไรผม
" ทอดมันหมูสับแดกๆไปเขี่ยอยู่นั่นแหละ "
คนข้างๆหันมาพูดเสียงดุใส่ผม ผมก็คิดว่ามันจะจำไม่ได้ซะอีกว่าผมไม่ชอบกินทอดมันปลา
" แล้วนี่ก็แกงส้มชะอมกุ้งแม่รู้ว่ามึงชอบเลยทำไว้ให้"
คนข้างๆพูดต่อพลางตักไข่ชะอมกับกุ้งตัวโตๆใส่จานให้ผม ไอ้ผมก็ไม่ได้มองด้วยสิมัวแต่คิดเรื่องแกงจืดเต้าหู้หมูสับอยู่ รู้สึกผิดชะมัดที่คิดว่าไม่มีคนสนใจผมแล้ว
" แล้วมึงไม่กินหรอ "
ผมถามไอ้เอิร์ธที่มัวแต่ตักนู้นนี่นั่นใส่จานผมเมื่อเห็นว่ามันไม่ค่อยกินอะไร
" กินดิแต่กูอยากกินกุ้ง "
มันพูดพลางบุ้ยปากใส่กุ้งตัวโตในแกงส้ม จริงสิปกติถ้ามันจะกินกุ้งก็ต่อเมื่อมีคนแกะกุ้งให้หรือถ้าเป็นกุ้งที่แกะมาแล้วแต่ยังไม่ได้เอาหางออกมันก็จะไม่กินถ้าไม่มีใครเอาหางออกให้ เมียใครวะเรื่องมากฉิบผมคิดในใจพลางตัดหางกุ้งที่อยู่ในจานข้าวตัวเองออกก่อนจะวางกุ้งลงบนจานข้าวให้มัน
" ก็คิดว่าจะแดกคนเดียว "
มันก้มลงมากระซิบที่หูผมก่อนจะหันกลับไปกินข้าวต่อ แต่ตอนนี้ผมไม่อยากกินข้าวต่อแล้วว่ะผมอยากกกินคนที่นั่งข้างๆผมตอนนี้มากกว่า ใครใช้ให้มากระซิบข้างหูคนอื่นแบบนี้วะมันไม่ดีต่อใจเลยนะโว้ยยย