การกลับมา

1047 คำ
เอลฟ์... " ไอ้เอิร์ธมันกลับบ้านดึกทุกวันแบบนี้เลยหรอครับแม่" ผมถามแม่ขณะที่เรานั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่นหลังจากที่ทานมื้อเย็นเสร็จแล้ว ซึ่งแม่บอกว่าไอ้เอิร์ธมันไม่กลับมากินข้าวเย็นที่บ้านแต่จะแวะกินนอกบ้านแล้วค่อยกลับมา ดึกขนาดนี้แล้วแต่ก็ยังไม่มีวี่แววของคนที่ผมอยากเจอหน้ากลับเข้าบ้านสักทีมันทำอะไรของมันอยู่วะ " ใช่จ้ะ ช่วงหลังๆมานี่ตาเอิร์ธบ้างานหนักมากออกไปแต่เช้ากลับดึกทุกวัน บางทีวันหยุดก็ยังเข้าไปเคลียร์งานที่บริษัทเหมือนวันนี้ไง แม่บอกก็ยังดื้ออยู่" แม่พูดพลางส่งยิ้มบางๆมาให้ผม " หรอครับถ้างั้นผมขอไปอาบน้ำก่อนนะครับแม่เดี๋ยวลงมารอมันใหม่" ผมบอก " ไม่ต้องรอแล้วลูกแม่ก็จะนอนแล้วเหมือนกัน เอลฟ์อยากได้ของใช้อะไรเพิ่มมั้ยเดี๋ยวแม่ให้คนไปเอามาให้" " ไม่เป็นไรครับแม่ผมเตรียมมาแล้ว " พรึ่บ!! พรึ่บ!! ขณะนี้ผมนอนพลิกตัวไปมาบนเตียงเพื่อรอเจ้าของห้องแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าเจ้าของห้องจะกลับมาสักที สี่ทุมกว่าแล้วนะมันทำอะไรอยู่วะชักเป็นห่วงแล้วสิ แกร๊ก!! เสียงลูกบิดประตูจากคนข้างนอกดังขึ้นทำให้ผมรีบปิดไฟแล้วเข้าไปซ่อนตัวใต้ผ้าห่ม พอมันกลับมาแล้วผมก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นคุยกันยังไงแมร่งเอ้ย!!ลืมคิดเฉยเลย " ว่าไงน้ำแข็ง " เสียงคนบางคนเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับคุยโทรศัพท์กับใครบางคน น้ำแข็ง? ผู้หญิง? [ ......... ] " อ่อ ไปสิว่าแต่ไปยังไงล่ะ " [ ......... ] " ถ้าแฟนไม่ว่างไปส่งเดี๋ยวพี่ไปส่งเราเองพรุ่งนี้พี่ว่าจะไม่เข้าบริษัท" [ ......... ] " ฝันดีจ้า " ผมนอนฟังเสียงไอ้เอิร์ธนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ปลายเตียงกับใครบางคนที่ผมเองก็ไม่รู้จัก นี่มันไปยุ่งกับคนมีเจ้าของตั้งแต่เมื่อไหร่วะ แต่ยัยน้ำแข็งอะไรนี่คงร้ายไม่เบาไม่งั้นคงไม่ยุ่งกับไอ้เอิร์ธทั้งๆที่ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้วหรอก ถึงเวลาแล้วที่ผมต้องแสดงให้ยัยน้ำแข็งอะไรนั่นเห็นว่าไม่ควรมายุ่งกับเมียของผม เอิร์ธ... หลังจากที่ผมวางสายจากน้ำแข็งผู้หญิงที่ผมเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่งผมก็เข้าห้องน้ำจัดการอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะเตรียมตัวนอน คืนนี้ผมใส่แค่กางเกงบอลสีขาวตัวเดียวไม่ใส่เสื้อช่วงหลังๆมานี้ผมเหงื่อออกง่ายน่ะเลยชอบนอนถอดเสื้อมากกว่า ถึงจะมีความเย็นจากเครื่องปรับอากาศแต่ตกดึกรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาตัวผมก็เปียกทุกทีเลย พรึ่บ!! " ไอ้เอลฟ์!! มึงเข้ามาได้ยังไง!!" ทันทีที่ผมก้าวขาออกจากห้องแต่งตัวก็เจอกับคนๆหนึ่งนอนแผ่ตัวอย่างสบายใจบนเตียงนอนของผม แล้วตอนเดินเข้ามาทำไมผมไม่เห็นมันวะหรือว่าเพิ่งเข้ามาตอนผมไปอาบน้ำ " เปิดประตูแล้วเดินเข้ามา " คนบนเตียงลุกขึ้นนั่งเหยียดขาก่อนจะเอนหลังพิงกับพนักเตียงพลางส่งสายตากวนตีนมาให้ผม ไอ้ฉิบหา_ " มึงออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้!! " ผมบอกมันพลางส่งสายตาดุๆไปให้แต่ในใจลึกๆผมกลับดีใจที่ได้เจอมันทั้งๆที่เมื่อปีที่แล้วยังบอกว่าเกลียดมันอยู่เลย " เมื่อก่อนกูก็นอนห้องนี้ออกจะบ่อยทำไมตอนนี้กูจะนอนไม่ได้" มันพูแบบไม่หันมามองหน้าผมพลางนั่งกดโทรศัพท์ไป ไอ้เวรเอ้ยแมร่ง!! " นั่นมันเมื่อก่อน แต่ตอนนี้..." " เมื่อก่อนเป็นเพื่อนเลยนอนได้แต่ตอนนี้เป็นผัวมึงแล้วเลยนอนไม่ได้ว่างั้น" คนบนเตียงไม่รอให้ผมพูดจบแต่กลับพูดแทรกขึ้นมาพลางหันมาสบตากับผมด้วยท่าทางซึนๆของมัน ความรู้สึกจุกที่อกและใบหน้าผมเริ่มร้อนขึ้นมาเมื่อมันพูดจบ ผมว่าผมเลิกคิดเรื่องนี้ไปแล้วนะแล้วมันยังจะมาพูดอีก " ......... " " แล้วนี่มึงจะยืนโชว์นมให้กูดูอีกนานมั้ย " คนบนเตียงพูดต่อพลางส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้ผม คำพูดของมันทำให้ผมรีบกลับเข้าไปในห้องแต่งตัวก่อนจะค้นหาเสื้อในตู้มาใส่เอาไว้ กวนตีน!! " มึงจะนอนห้องนี้ใช่มั้ย " ผมถามหลังจากเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้ว " อืม ถ้าห้องนี้มีมึงกูก็จะนอน " มันพูดก่อนจะละสายตาจากโทรศัพท์มาจ้องหน้าผม ไอ้เหี้ย!!ผมด่ามันในใจกล้าดียังไงมาทำให้ใจผมสั่นวะ " มานอนได้แล้วกูง่วง " แปะ แปะ คนบนเตียงละสายตาจากผมก่อนจะล้มตัวลงนอนตะแคงพลางเอามือตบที่นอนเบาๆ แล้วทำสายตาเชิญชวนซึ่งผมมองว่ามันกำลังกวนตีนผมอยู่ " สัส!! นอนก็นอนวะ " ผมด่ามันไปทีหนึ่งก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงเพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อ แต่ผมเลือกนอนชิดขอบเตียงเพราะไม่อยากนอนใกล้กับมัน " มึงรู้มั้ยว่ากูกลับมาทำไม " คนข้างๆเอ่ยกับผมที่ตอนนี้กำลังนอนหันหลังให้มันส่วนมันน่าจะนอนตะแคงหันหน้ามาทางแผ่นหลังของผมล่ะมั้งฟังจากเสียงแล้ว " กูจะไปรู้กับมึงหรออีกอย่างผับมึงก็มีบ้านมึงก็มีที่นี่ มึงจะกลับมาก็ไม่แปลก " ผมตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดแต่อันที่จริงผมก็อยากรู้แหละว่ามันกลับมาทำไม กลับมาหาใครหรือเปล่า... " กูกลับมาหาเมีย " คนด้านหลังกระซิบที่หลังใบหูของผมอย่างโอนโยนพลันตัวของผมก็ถูกโอบกอดจากคนด้านหลังเอาไว้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม