เอลฟ์...
" ไอ้เอิร์ธมันกลับบ้านดึกทุกวันแบบนี้เลยหรอครับแม่"
ผมถามแม่ขณะที่เรานั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่นหลังจากที่ทานมื้อเย็นเสร็จแล้ว ซึ่งแม่บอกว่าไอ้เอิร์ธมันไม่กลับมากินข้าวเย็นที่บ้านแต่จะแวะกินนอกบ้านแล้วค่อยกลับมา
ดึกขนาดนี้แล้วแต่ก็ยังไม่มีวี่แววของคนที่ผมอยากเจอหน้ากลับเข้าบ้านสักทีมันทำอะไรของมันอยู่วะ
" ใช่จ้ะ ช่วงหลังๆมานี่ตาเอิร์ธบ้างานหนักมากออกไปแต่เช้ากลับดึกทุกวัน บางทีวันหยุดก็ยังเข้าไปเคลียร์งานที่บริษัทเหมือนวันนี้ไง แม่บอกก็ยังดื้ออยู่"
แม่พูดพลางส่งยิ้มบางๆมาให้ผม
" หรอครับถ้างั้นผมขอไปอาบน้ำก่อนนะครับแม่เดี๋ยวลงมารอมันใหม่"
ผมบอก
" ไม่ต้องรอแล้วลูกแม่ก็จะนอนแล้วเหมือนกัน เอลฟ์อยากได้ของใช้อะไรเพิ่มมั้ยเดี๋ยวแม่ให้คนไปเอามาให้"
" ไม่เป็นไรครับแม่ผมเตรียมมาแล้ว "
พรึ่บ!! พรึ่บ!!
ขณะนี้ผมนอนพลิกตัวไปมาบนเตียงเพื่อรอเจ้าของห้องแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าเจ้าของห้องจะกลับมาสักที สี่ทุมกว่าแล้วนะมันทำอะไรอยู่วะชักเป็นห่วงแล้วสิ
แกร๊ก!!
เสียงลูกบิดประตูจากคนข้างนอกดังขึ้นทำให้ผมรีบปิดไฟแล้วเข้าไปซ่อนตัวใต้ผ้าห่ม พอมันกลับมาแล้วผมก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นคุยกันยังไงแมร่งเอ้ย!!ลืมคิดเฉยเลย
" ว่าไงน้ำแข็ง "
เสียงคนบางคนเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับคุยโทรศัพท์กับใครบางคน
น้ำแข็ง?
ผู้หญิง?
[ ......... ]
" อ่อ ไปสิว่าแต่ไปยังไงล่ะ "
[ ......... ]
" ถ้าแฟนไม่ว่างไปส่งเดี๋ยวพี่ไปส่งเราเองพรุ่งนี้พี่ว่าจะไม่เข้าบริษัท"
[ ......... ]
" ฝันดีจ้า "
ผมนอนฟังเสียงไอ้เอิร์ธนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ปลายเตียงกับใครบางคนที่ผมเองก็ไม่รู้จัก นี่มันไปยุ่งกับคนมีเจ้าของตั้งแต่เมื่อไหร่วะ แต่ยัยน้ำแข็งอะไรนี่คงร้ายไม่เบาไม่งั้นคงไม่ยุ่งกับไอ้เอิร์ธทั้งๆที่ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้วหรอก ถึงเวลาแล้วที่ผมต้องแสดงให้ยัยน้ำแข็งอะไรนั่นเห็นว่าไม่ควรมายุ่งกับเมียของผม
เอิร์ธ...
หลังจากที่ผมวางสายจากน้ำแข็งผู้หญิงที่ผมเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่งผมก็เข้าห้องน้ำจัดการอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะเตรียมตัวนอน
คืนนี้ผมใส่แค่กางเกงบอลสีขาวตัวเดียวไม่ใส่เสื้อช่วงหลังๆมานี้ผมเหงื่อออกง่ายน่ะเลยชอบนอนถอดเสื้อมากกว่า ถึงจะมีความเย็นจากเครื่องปรับอากาศแต่ตกดึกรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาตัวผมก็เปียกทุกทีเลย
พรึ่บ!!
" ไอ้เอลฟ์!! มึงเข้ามาได้ยังไง!!"
ทันทีที่ผมก้าวขาออกจากห้องแต่งตัวก็เจอกับคนๆหนึ่งนอนแผ่ตัวอย่างสบายใจบนเตียงนอนของผม แล้วตอนเดินเข้ามาทำไมผมไม่เห็นมันวะหรือว่าเพิ่งเข้ามาตอนผมไปอาบน้ำ
" เปิดประตูแล้วเดินเข้ามา "
คนบนเตียงลุกขึ้นนั่งเหยียดขาก่อนจะเอนหลังพิงกับพนักเตียงพลางส่งสายตากวนตีนมาให้ผม ไอ้ฉิบหา_
" มึงออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้!! "
ผมบอกมันพลางส่งสายตาดุๆไปให้แต่ในใจลึกๆผมกลับดีใจที่ได้เจอมันทั้งๆที่เมื่อปีที่แล้วยังบอกว่าเกลียดมันอยู่เลย
" เมื่อก่อนกูก็นอนห้องนี้ออกจะบ่อยทำไมตอนนี้กูจะนอนไม่ได้"
มันพูแบบไม่หันมามองหน้าผมพลางนั่งกดโทรศัพท์ไป ไอ้เวรเอ้ยแมร่ง!!
" นั่นมันเมื่อก่อน แต่ตอนนี้..."
" เมื่อก่อนเป็นเพื่อนเลยนอนได้แต่ตอนนี้เป็นผัวมึงแล้วเลยนอนไม่ได้ว่างั้น"
คนบนเตียงไม่รอให้ผมพูดจบแต่กลับพูดแทรกขึ้นมาพลางหันมาสบตากับผมด้วยท่าทางซึนๆของมัน ความรู้สึกจุกที่อกและใบหน้าผมเริ่มร้อนขึ้นมาเมื่อมันพูดจบ ผมว่าผมเลิกคิดเรื่องนี้ไปแล้วนะแล้วมันยังจะมาพูดอีก
" ......... "
" แล้วนี่มึงจะยืนโชว์นมให้กูดูอีกนานมั้ย "
คนบนเตียงพูดต่อพลางส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้ผม คำพูดของมันทำให้ผมรีบกลับเข้าไปในห้องแต่งตัวก่อนจะค้นหาเสื้อในตู้มาใส่เอาไว้ กวนตีน!!
" มึงจะนอนห้องนี้ใช่มั้ย "
ผมถามหลังจากเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้ว
" อืม ถ้าห้องนี้มีมึงกูก็จะนอน "
มันพูดก่อนจะละสายตาจากโทรศัพท์มาจ้องหน้าผม ไอ้เหี้ย!!ผมด่ามันในใจกล้าดียังไงมาทำให้ใจผมสั่นวะ
" มานอนได้แล้วกูง่วง "
แปะ แปะ
คนบนเตียงละสายตาจากผมก่อนจะล้มตัวลงนอนตะแคงพลางเอามือตบที่นอนเบาๆ แล้วทำสายตาเชิญชวนซึ่งผมมองว่ามันกำลังกวนตีนผมอยู่
" สัส!! นอนก็นอนวะ "
ผมด่ามันไปทีหนึ่งก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงเพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อ แต่ผมเลือกนอนชิดขอบเตียงเพราะไม่อยากนอนใกล้กับมัน
" มึงรู้มั้ยว่ากูกลับมาทำไม "
คนข้างๆเอ่ยกับผมที่ตอนนี้กำลังนอนหันหลังให้มันส่วนมันน่าจะนอนตะแคงหันหน้ามาทางแผ่นหลังของผมล่ะมั้งฟังจากเสียงแล้ว
" กูจะไปรู้กับมึงหรออีกอย่างผับมึงก็มีบ้านมึงก็มีที่นี่ มึงจะกลับมาก็ไม่แปลก "
ผมตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดแต่อันที่จริงผมก็อยากรู้แหละว่ามันกลับมาทำไม กลับมาหาใครหรือเปล่า...
" กูกลับมาหาเมีย "
คนด้านหลังกระซิบที่หลังใบหูของผมอย่างโอนโยนพลันตัวของผมก็ถูกโอบกอดจากคนด้านหลังเอาไว้