เอลฟ์... " ว่าไงชอบมั้ยไม่เอามั้งไม่เอาม้งกูจะเอาชอบ" ผมพูดเอาแต่ใจพลางลุ้นคำตอบจากปากมัน " อืม กูก็ชอบ " จริงดิ อ๊าาาากกกก ผมล้มตัวลงนอนทับและกอดคนที่เพิ่งบอกว่าชอบผมเอาไว้ ตอนนี้หัวใจผมเต้นรัวแทบทะลุออกมาแล้ว " กูดีใจนะที่มึงเริ่มชอบกูแล้ว ต่อไปกูจะทำให้มึงรักกูให้ได้เลย " " กูว่ามึงไม่ต้องทำอะไรหรอกเพราะยังไงมึงก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี อยู่เฉยๆแบบนี้แหละดีแล้ว " คนใต้ร่างผมพูด อะไรของมันวะผมงงไหนบอกชอบผมแล้วไงทำไมไม่ให้ผมทำอะไรล่ะแล้วทำไมมันต้องหลบสายตาผมด้วย “ กูแอบชอบมึงมาตั้งนานแล้วตั้งแต่ประถมมั้งถ้าจำไม่ผิด” “ ………. ” จริงดิทำไมผมไม่รู้วะ “ แล้วมันก็กลายเป็นรักมากขึ้นทุกวันๆจนวันที่มึงทำท่าเหมือนจะจะชอบอามีนกูก็เลยเริ่มถอดใจ ที่ผ่านมากูเก็บความรู้สึกนั้นไว้เวลาที่มึงคั่วกับผู้หญิงคนอื่นเพราะกูกลัวว่าจะเสียมึงไป” “ ………. ” “ กูกลัวว่าความเป็นเพื่อนของเราจะจบลง กูกลัวว่ามึงจะเ