พี่อาร์เรียกสายตาของคนโดยรอบให้จับจ้องเพียงเขาได้อย่างง่ายดาย ด้วยผิวขาวจัด รูปร่างสง่างามในชุดสีดำกับแว่นตากันแดดแบบผู้ชาย ฉันไม่แน่ใจว่าเขาได้ยินเสียงกรี๊ดกร๊าดของบรรดาผู้หญิงรอบกายหรือไม่เพราะสองหูถูกเสียบด้วยซาวนด์เบาท์สีดำเหมือนชุด ที่รู้ๆ ตอนนี้ฉันเอาแต่จ้องรอยแดงตรงแก้มเขาไม่หยุด...
พี่อาร์ไปโดนอะไรมา หลายวันที่หายไป เขาไปทำอะไร ทำไมหน้าถึงเป็นแบบนั้น
“จ้องอีกนานไหม” เสียงไม่สบอารมณ์ของพี่อาร์ทำให้ฉันต้องเลื่อนสายขึ้นไป จนเห็นว่าเขาถอดแว่นและหูฟังแล้ว ตอนนี้เขากำลังจ้องหน้าฉันด้วยสีหน้านิ่งๆ ตามสไตล์ เสียงซุบซิบดังแทรกเข้ามาเป็นระยะ
“พี่อาร์หายไปไหนมาอ่า...” ไม่รู้ว่าควรเริ่มต้นด้วยคำพูดหรือคำถามแบบไหนก่อนดี แม้ใจจริงอยากถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เพราะบริเวณนี้คนเยอะเกินไปและเขาคงไม่อยากให้ใครมารับรู้เรื่องของเขามากนัก ฉันจึงถามแบบนั้นออกไป
พอฉันเป็นฝ่ายพูดขึ้นมา ทุกคนที่กำลังจับจ้
