ตอนที่2 ความทรงจำอันเลวร้าย

1669 คำ
หลังจากทานข้าวเย็นเสร็จใต้ฝุ่นก็ขอตัวขึ้นไปอาบน้ำทำให้ตอนนี้เหลือเพียงไอริกับกานดาและริสาที่ยังคงนั่งพูดคุยกันอยู่ “ริสาฉันต้องกลับบ้านแล้วเริ่มมืดแล้วอายุฉันก็เริ่มเยอะขึ้นไปเรื่อยๆตาฉันก็ไม่ดีเดี๋ยวจะพลาดพลั้งเดินตกหลุมเอา” “ฮ่าๆ เธอก็พูดเป็นเล่นไปใครว่าเพื่อนสาวของฉันอายุเยอะกันออกจะสวยและเซ็กซี่อยู่เลย” ริสาที่มักพูดเอาใจเพื่อนสาวตั้งแต่สมัยเรียนประถมจนกระทั่งตอนนี้ก็ยังคงพูดยอพูดเอาใจกานดาอยู่เช่นเดิมทำเอากานดาที่ได้ยินนั้นถึงกับเขิลกับคำพูดของริสาเพื่อนสาวของเธอ “เธอก็เป็นสะแบบนี้ไงริสาเอาแต่ชมฉันอยู่ได้คนแก่ก็เขิลเป็นนะ” “น่ารักจังเลยคะ แม่กับป้าคงจะรักกันมากเลยใช่ไหมคะ” ระหว่างที่กานดากับริสาพูดคุยกันอยู่นั้นไอริก็นั่งมองพฤติกรรมของทั้งสองที่ดูสนิทสนมกันจนดูน่ารักไปหมดจนเธอนั้นอดใจไม่ไหวที่จะต้องเอ่ยปากถาม “ใช่จ๊ะป้าเนี๊ยทั้งรักทั้งหวงเลยแหละเพื่อนคนนี้” “ฉันขอบใจเธอมากนะที่เธอไม่เคยทิ้งฉันกับไอริเลย” “นี่เธอพูดอะไรออกมาห๊ะ!! ฉันไม่เคยคิดแบบนั้นอยู่แล้วเพราะฉันจะอยู่กับเธอจนน้องไอริเนี้ยได้แต่งงานกับว่าที่สามีนู้น ฮ่าๆ” ริสาเอ่ยขึ้นอย่างขบขันก่อนจะส่งเสียงหัวเลาะออกมาเบาๆ ทำเอากานดากับไอริที่นั่งอยู่ข้างๆนั้นพลอยยิ้มพลอยหัวเราะไปด้วย “ฉันไปนะริสา” “อ๊ะ!! เดี๋ยวสิน้องไอรินอนที่นี่สิไหนๆพี่ใต้ฝุ่นก็กลับมาอยู่บ้านแล้วพี่ใต้ฝุ่นจะได้มีเพื่อนคุย” ริสาที่เห็นกานดากำลังเดินจับมือเรียวของไอริออกไปเธอก็รีบเอ่ยรั้งเอาไว้ทันที ก็อย่างว่ายังไงเด็กสองคนนี้ก็สนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆอยู่แล้วพวกเขาคงคิดถึงกันมากเลยอยากจะให้พวกเขาได้พูดคุยกันสักหน่อย “จริงหรอค่ะ” ไอริที่ได้ยินริสาพูดแบบนั้นเธอก็รีบวิ่งเข้ามาหาริสาทันที “จริงสิจ๊ะไปนั่งดูทีวีรอพี่ใต้ฝุ่นเลยจ๊ะส่วนกานดาแม่ของน้องไอริเดี๋ยวป้าสุดสวยจะเดินไปส่งเอง” “รับทราบค่ะ แม่คะฝันดีนะคะ จุ๊บ” ไอริตกลงอย่างว่าง่ายก่อนจะตะโกนบอกกานดาที่ยืนรออยู่หน้าประตูพร้อมกับบอกฝันดีและส่งจุ๊บให้หนึ่งทีเหมือนกับที่เธอทำทุกวัน “อย่าดื้อนะคะ ถ้าแม่รู้ว่าไอริดื้อแม่จะฟาดให้ก้นลายเลย” “โถ่ แม่ก็รู้ไอริเป็นเด็กดีจะตาย” “ฮ่าๆ เอาละๆไปกันกานดาฉันจะเดินไปส่งเธอเอง” พูดจบริสาก็เดินไปหากานดาเพื่อนรักเพื่อนสนิทของเธอก่อนที่ทั้งสองจะเดินออกไปพร้อมกัน เมื่อไอริเห็นแม่กับป้าของเธอเดินพ้นประตูบ้านไปแล้วเธอก็เดินไปห้องนั่งเล่นแล้วเปิดทีวีดูอย่างสบายใจก่อนจะเอ่ยขึ้น…. “ฟู่วววว ดีใจจังคืนนี้จะได้พูดคุยกับพี่ใต้ฝุ่นให้หายคิดถึงไปเลย” ไอริเอ่ยขึ้นลอยๆโดยไม่รู้ตัวเลยว่าใต้ฝุ่นกำลังยืนแอบฟังอยู่ข้างหลัง “คิดถึงพี่มากขนาดนั้นเลยหรอครับ” ใต้ฝุ่นโน้มใบหน้าหล่อเข้ามาใกล้ๆใบหูขาวสะอาดของไอริแล้วเอ่ยขึ้นเบาๆทำเอาไอริที่รับรู้ถึงลมหายใจร้อนๆและเสียงของใต้ฝุ่นนั้นถึงกับสะดุ้งแล้วรีบหันกลับไปมองยังต้นเสียงทันที “พะ…พี่ใต้ฝุ่นทำไมมาเงียบๆแบบนี้ละค่ะไอริตกใจหมดเลย” “คืนนี้พี่คงนั่งคุยกับไอริได้ไม่นานนะเพราะพี่เหนื่อยและง่วงมากเลย” “ไม่เป็นไรคะ แค่นี้ไอริก็มีความสุขมากแล้วคะ” ไอริเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงเจื้อยแจ้วและคลี่ยิ้มสดใสออกมาอยู่ตลอดเวลาทำเอาใต้ฝุ่นที่นั่งอยู่ข้างๆนั้นพลอยยิ้มตามความสดใสและความน่ารักของเธอ “ไอริมีแฟนรึยัง” “ไม่ค่ะ ไอริไม่อยากมีแฟน” ไอริตอบพร้อมกับส่ายหน้าไปมา “ทำไมละ?” “ไอริกลัวค่ะ” “ไอริกลัวอะไรครับ หื้ม บอกพี่สิ” ใต้ฝุ่นถามก่อนจะค่อยๆขยับเข้าไปใกล้ๆไอริ “ไอริเคยไปศึกษามาค่ะว่าถ้าคนรักกันคบหากันมันต้องมีเซ็กซ์ด้วยกันตลอดแต่ถ้าคู่ใดไม่ยอมมีเซ็กซ์ก็ต้องเลิกกันไปคะไอริเลยไม่อยากมีแฟนหรือมีความรักค่ะ” “หึ เด็กน้อยเซ็กซ์ไม่ได้น่ากลัวแบบที่คิดหรอกนะ” ใต้ฝุ่นเอ่ยก่อนจะยกมือหนาขึ้นมาลูบศีรษะของสาวน้อยอย่างเอ็นดูกับคำพูดเมื่อครู่ “พี่ใต้ฝุ่นเคยมีเซ็กซ์ไหมคะ??” “หึ เห็นพี่เป็นคนยังไงกันพี่อายุ28แล้วนะมันก็ต้องมีบ้างสิ” “เจ็บไหมคะ มะ…หมายถึงตอนมีเซ็กซ์ครั้งแรกพี่ใต้ฝุ่นเจ็บไหมคะ” “เป็นเด็กเป็นเล็กอยากรู้ลึกนะเรา” “ไอริก็แค่อยากรู้ว่าครั้งแรกของผู้ชายมันจะเจ็บเหมือนครั้งแรกของผู้หญิงหรือเปล่าก็แค่นั้นเอง” ไอริตอบเสียงเบาๆก่อนจะก้มหน้าอายกับคำพูดของตัวเอง “ถามแบบนี้ไอริเคย…..” “ไม่เคยค่ะไอริยังบริสุทธิ์สะอาดผุดผ่องค่ะ” ไอริรีบเอ่ยขึ้นก่อนที่ใต้ฝุ่นจะถามจบพร้อมชู้นิ้วขึ้นสามนิ้วเป็นสัญลักษณ์เชิงสาบานโดยมีมืออีกข้างคัดกันอยู่ด้านหลัง “ครับๆพี่เชื่อเพราะน้องสาวของพี่ไม่มีทางปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นหรอกใช่ไหมครับ” “แน่นอนค่ะ” “พี่ไปนอนแล้วนะ อ่อห้องไอ้ใต้น้ำมันล็อกไอรินอนห้องไอ้ใต้หล้านะมันไม่ได้ล็อก” “ละ…แล้วพี่กลางกับพี่เล็กจะกลับมาวันไหนหรอคะ คงไม่ใช่คืนนี้หรอกใช่ไหมคะ?” ไอริเอียงคอถามใต้ฝุ่นอย่างสงสัยเพราะถ้าขืนใต้หล้ากับใต้น้ำมาถึงคืนนี้จริงๆตามความคาดเดาของเธอ เธอต้องแย่เอาแน่ๆเพราะคืนนี้เธอต้องนอนห้องของใต้หล้าผู้ชายแสบดิบเถื่อน “หึ มาพรุ่งนี้ครับไม่ต้องคิดมากไอ้ใต้หล้าไม่กล้าดุน้องไอริอยู่แล้ว ฝันดีนะครับ” “ฝันดีเช่นกันค่ะ” เมื่อสิ้นสุดคำบอกฝันดีของไอริใต้ฝุ่นก็สาวเท้าเดินขึ้นไปยังห้องนอนที่อยู่ชั้นบนเหลือเพียงไอริที่ยังคงยืนคิดวิตกกังวลอยู่ข้างล่างเพียงคนเดียว “ทำไมเราถึงได้นอนห้องของคนใจร้ายอีกนะ เห้อ” ไอริสบถกับตัวเองอย่างตัดพ้อก่อนจะเดินขึ้นไปยังห้องนอนของใต้หล้าที่อยู่ระหว่างกลางห้องนอนของใต้ฝุ่นและใต้น้ำ เมื่อเดินมาถึงไอริก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะจับลูกบิดแล้วบิดเปิดประตูเข้าไป เมื่อเดินเข้ามาในห้องมืดๆเธอก็สาวมือเรียวไปมาเพื่อหาสวิตช์ไฟแล้วกดเปิดไฟเพื่อให้มีแสงสว่างก่อนจะมองสำรวจไปรอบๆห้องของใต้หล้าอย่างละเอียดยิบนัยน์ตากลมโตก็ดันเหลือบไปเห็นรูปถ่ายที่ถูกอัดกรอบเอาไว้อย่างสวยหรูที่หัวเตียงเธอจึงเดินเข้าไปแล้วหยิบขึ้นมาดู ซึ่งรูปที่เธอกำลังยืนดูอยู่นั้นก็คือรูปของใต้หล้าใบหน้าหล่อเหลากับเสื้อยืดสีดำประดับด้วยสร้อยคอและแว่นตาที่คาดผมเอาไว้จึงทำให้ใต้หล้าดูหล่อจนไม่มีที่ติเลยทีเดียว “พี่หล่อนะแต่พี่มันคือผีทะเล” ไอริเอ่ยสบถกับรูปถ่ายก่อนจะใช้เล็บจิกรูปภาพเบาๆแล้วตั้งลงที่เดิมแล้วก็เดินเข้าไปในอาบน้ำเพื่ออาบน้ำอย่างถือวิสาสะ ในระหว่างที่อาบน้ำอยู่นั้นไอริก็พรางคิดถึงเรื่องราวเมื่อ2ปีก่อนที่ใต้หล้าได้รังแกเธอเอาไว้ก่อนที่เขานั้นจะบินไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศสเธอคิดอยู่แบบนั้นซ้ำๆจนเธอนั้นอาบน้ำไม่สบายตัว “เห้อ ออกไปจากหัวฉันสักทีเรื่องบ้าๆแบบนี้ทำไมมันไม่หายๆไปกันนะ” ไอริเอ่ยก่อนที่จะใช้กำปั้นน้อยๆของเธอทึ่งเข้าที่ขมับของตัวเองสองสามครั้งเพื่อไล่ความทรงจำอันเลวร้ายนี้ออกไป ผ่านไปเกือบ2ชั่วโมงที่ไอริใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำก่อนจะเดินออกมาแล้วเปิดตู้เสื้อผ้าของใต้หล้าอย่างถือวิสาสะเพื่อจะหาเสื้อยืดมาใส่นอนในคืนนี้แต่ทว่า…. “เอ๋??? ชุดนอนของเราหนิทำไมพี่ใต้หล้าถึงมีชุดนอนของเรานะ” เมื่อเปิดตู้เสื้อผ้าของใต้หล้าออกก็พบกับชุดนอนสายเดี่ยวน่ารักของไอริแขวนอยู่ “ดีเหมือนกันงั้นใส่ชุดนี้นอนเลยละกัน” ไอริไม่ได้ตระหนักหรือคิดอะไรมากว่าชุดนอนของเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงเธอยืนมือเรียวไปหยิบชุดมาใส่แล้วกระโดดขึ้นเตียงนุ่มแล้วข่มตานอนทันที ผ่านไปราว5นาทีไอริที่พยายามข่มหลับแต่เธอก็นอนไม่หลับเธอจึงลุกขึ้นมานั่งก่อนจะใช้มือเรียวบางขยี้ผมของเธอแรงๆ เพราะปกติเวลานี้เธอควรหลับไปแล้วแต่ทำไมวันนี้เธอถึงหลับยากลำบากกว่าทุกๆคืน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม