บทที่ 12 ไล่ออก 2

1011 คำ

ขณะเดียวกันเวลาช่วงสายของวัน คาลเวิร์ตรู้สึกหัวเสียเกินจะบรรยาย เพราะการเดินทางเมื่อวานทำให้เขาไม่ได้หลับไม่ได้นอน เช้าวันนี้เขาจึงตื่นสาย และด้วยเวลาที่ไม่ตรงกันทำให้ร่างกายปรับเวลาไม่ได้ ชายหนุ่มนึกหงุดหงิดที่มินตราไม่คิดจะปลุกเขาเลยสักนิด ขณะที่ลูกน้องคนสนิทกลับบอกว่าอยากให้นายได้พักผ่อน มันดูเข้าท่าเสียเมื่อไรที่ให้เมียมาหาหมอเพียงคนเดียวเช่นนี้ ทว่าพอมาถึงโรงพยาบาลก็พบว่าเธอตรวจวินิจฉัยเสร็จแล้ว “ไม่คิดจะบอกอะไรฉันเลย?” มินตราเงียบ เธอหันไปคุยกับบุตรชายข้างกายราวกับชายหนุ่มตรงหน้าเป็นเพียงธาตุอากาศ “มิน...ฉันเป็นผัวเธอนะ!” “เอ๊ะ บอกว่าไม่ใช่ไงคะ แล้วทำไมต้องตะคอกเสียงดังด้วย ที่นี่มันโรงพยาบาลนะ ไม่ใช่บ่อนของคุณ” “ก็ถ้าฉันพูดดี ๆ เธอสนใจฉันไหมล่ะ ฉันไม่ใช่ผัวเธอได้ยังไงเมื่อคืน...อุ๊บ” “หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ” มินตราเอื้อมมือมาปิดปากเขาไว้ ทำเอากรุงโรมที่นั่งมองพ่อแม่ทะเลาะกันอยู่ห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม