แม้จะรีบร้อนเพียงใดแต่ชายหนุ่มคงลืมไปว่าตัวเองอยู่ที่ประเทศไทย ในเวลาเลิกงานรถที่ติดยาวเป็นห่างว่าวทำเอาคนรีบร้อนหงุดหงิด ขณะเดียวกันที่มิล่าได้แต่กลั้นขำ เธอมองคนร้อนใจด้วยแววตาเต็มไปด้วยความเอ็นดู
“ไม่ต้องรีบหรอกน่า ฉันไม่ได้หนีไปไหน” เขาหันมามองเธอ ก่อนจะนึกอะไรดี ๆ ออก ฝ่ามือหนาปรับเอนเบาะนั่งของหญิงสาวลง เขาเคลื่อนไหวตัวอย่างรวดเร็วเอี้ยวตัวไปหาเธอ
“ทะ ทำอะไร”
“มิล่า...แค่จูบ” มิล่าตาโตด้วยความตกใจ บนท้องถนนที่มีรถหลายคันจอดนิ่งอยู่เช่นนี้เขาก็ยังอยากจะทำ ฝ่ามือบางยกขึ้นดันหัวไหล่หนาในทันที
“เคเรนด์ นาย อื้ออ...” ไม่ทันที่เธอจะได้พูดอะไร ริมฝีปากอวบอิ่มของหญิงสาวก็ถูกประกบในทันที เธอเบิกตากว้างขึ้น แต่ไม่สามารถทำอะไรไปมากกว่าดิ้นขลุกขลักในพื้นที่คับแคบนี้
เคเรนด์เอื้อมมือไปปลดเข็มขัดนิรภัยของตนออก ชายหนุ่มขึ้นคร่อมหญิงสาวไว้เพียงแค่ครึ่งกาย เขาค่อย ๆ บดจูบเธออย่างเร่าร้อนจากริมฝี
