กริชมองน้องชายที่เดินเอาเอกสารมาให้ตัวเองเซ็นถึงห้องทั้งๆ ที่ให้เลขาหน้าห้องของตัวเองนำมาให้ก็ได้ แต่กลับเอามาให้เขาเอง เขามองน้องชายแล้วก็นึกหงุดหงิด
“อะไรกันพี่กริช” กรณ์ดึงลากเก้าอี้ตรงข้ามกับโต๊ะทำงานของพี่ชายออกนั่งพร้อมวางเอกสารลงตรงหน้าพี่ชาย
“เห็นหน้าแกแล้วอยากต่อยสักหมัดให้หายโกรธ”
“ผมไปทำอะไรให้ก่อน”
“แกก็น่าจะรู้ว่าทำอะไร แกทำให้เมียฉันชอบแก”
“มันเกี่ยวกับผมตรงไหน พี่ก็เอาเมียพี่ให้อยู่สิ อีกอย่างผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับน้องพอใจมากกว่าพี่น้อง แถมตอนนี้พอใจก็เป็นพี่สะใภ้ผมด้วย”
“ถ้าฉันกับพอใจไม่ได้แต่งงานกัน แกจะคิดอะไรกับพอใจไหม”
“ไม่! สำหรับผม พอใจเป็นได้แค่น้องสาว”
“ฉันเชื่อแกได้ใช่ไหมไอ้กรณ์”
“พี่พูดเหมือนไม่รู้จักผม พี่เชื่อผมได้ แต่น้องพอใจเถอะ ห้ามใจไม่ให้คิดอะไรกับผมได้รึเปล่า” กรณ์เอ่ยยั่วอารมณ์พี่ชายกลับ
“เดี๋ยวก็ได้ตกเก้าอี้ เมียฉัน ฉันควบคุมได้ ส่วนแกพักนี้ไม่ต
