วันต่อมา
บ้านอลิซ 07.30 น.
“อลิซ เดี๋ยวออกไปซื้อหัวกะทิที่ตลาดเพิ่มให้ยายทีนะลูก พอดีมีออเดอร์ขนมถ้วยเพิ่มเข้ามา ที่เราซื้อมาเมื่อเช้ามันไม่พอ”
“ได้ค่ะ เอากี่กิโลคะยาย” ฉันที่กำลังนั่งหาข้อมูลเกี่ยวกับยาคุมฉุกเฉินในโทรศัพท์มือถือ รีบกดปิดหน้าจออย่างไว เมื่อจู่ๆ ยายก็เดินมาหาฉันที่นั่งอยู่ตรงม้าหินอ่อนหน้าบ้าน
“กิโลเดียวก็พอลูก แล้วก็ซื้อกล่องแพคขนมมาเพิ่มด้วยนะ รีบไปรีบกลับล่ะ เดี๋ยวเราต้องรีบทำขนมไปส่งอีก”่
“รับทราบค่ะ” ว่าจบฉันก็หยัดกายลุกขึ้นเต็มความสูงของตัวเองอย่างไว จนลืมไปว่ายังเจ็บช่วงล่างอยู่
“เป็นอะไรเหรออลิซ ทำไมทำหน้าแบบนั้น หื้ม” ยายที่เห็นสีหน้าของฉันในตอนนี้เอ่ยถามขึ้นอย่างเป็นห่วง
“เอ่อ พอดีอลิซปวดขาค่ะ เมื่อกี้ลุกไวไปหน่อย” จะให้บอกว่าเจ็บกีก็คงจะไม่ได้ เลยเลือกที่จะตอบยายไปแบบนี้
“ปวดมากเหรอลูก งั้นหนูไม่ต้องไปก็ได้ เดี๋ยวยายไปเองดีกว่า”
“ไม่เป็นไรค่ะยาย ตอนน
