ศิลานักล่าวิญญาณ

ช่วยผีเกิดใหม่

หลายวันต่อมา

“ ศิลา ช่วยด้วย ศิลา…..” เสียงเอะอะโวยวายของชายคนหนึ่ง ที่วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาเรียกชื่อของศิลาที่กำลังยืนไหว้พระอยู่เพื่อที่จะแผ่สวนบุญให้กับผีที่เธอเลี้ยงไว้หลังจากที่ทำบุญใส่บาตรเสร็จ เมื่อเธอได้ยินเสียงเรียกชื่อของเธอด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรนศิลาก็รีบหันกับไปมองทันที

“ มีอะไรรึจ๊ะพี่ชาย เรียกหนูซะตกอกตกใจหมดเลย” ศิลาถามชายหนุ่มที่ยืนก้มหอบหายใจด้วยความเหนื่อย ชายหนุ่มที่ยืนหอบหายใจอยู่นั้นเขาก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะค่อยๆเรียบเรียงคำพูดเพื่อที่จะพูดกับหญิงสาว

“ คือ คือว่า คือว่าอีดอกไม้ อีดอกไม้ “ ชายหนุ่มที่วิ่งเข้ามาเขาพูดได้แค่นั้น ศิลาที่รู้อยู่แล้วว่าต้องมีวันนี้เธอก็รีบวิ่งเข้าไปหยิบกระเป๋าหยามสะพาของตัวเองก่อนจะรีบวิ่งออกจากบ้านทันทีเพราะเธอรู้อยู่แล้วว่าต้องมีวันนี้แน่นอน เพราะวันที่เธอจะจับมือของดอกไม้นั้นเธอพยายามจะช่วยดีดผีตัวนั้นออกไปจากตัวเธอแต่ด้วยกรรมที่เธอมีมาก

กว่าบุญเพราะเธอไปทำเสน่ห์ยาแฝดใส่ชายที่เธอรัก เลยทำให้ศิลาช่วยอะไรดอกไม้ไม่ได้

“ ไปพี่นำหนูไป “ ศิลาที่วิ่งออกมาแต่เธอไม่เห็นชายคนนั้นวิ่งตามมาแต่มีเพื่อนผีของเธอตามมาช่วยด้วย ศิลาเลยต้องเพิ่งพี่ผีผู้ช่วยของตัวเอง

“ มาทางนี้เลยศิลา ดอกไม้มันอยู่ทางนี้” ผีที่เธอเลี้ยงไว้เหาะนำเธอมายังบ้านของดอกไม้ที่ตอนนี้ชาวบ้านต่างมุงดูเธอพร้อมกับจับตัวของเธอเพื่อไม่ให้เธอดิ้นลน และไม่ไกลจากดอกไม้นั้นก็มีร่างของชายคนหนึ่งที่นอนหมดสติจมกองเลือดที่เขาอ้วกพุ่งออกมาจากปาก

“ 5555555 กูจะฆ่าอีดอกไม้มึงปล่อยกู 55555 “ เสียงหัวเราะปนเสียงดุดันของผีที่สิงอยู่ในร่างของดอก ศิลาที่มีตาทิพย์อยู่เธอก็มองเห็นหน้าของดอกไม้ซ่อนทับผีผู้ชายที่หน้ากลัวอยู่

“ ปล่อยพี่ดอกไม้ไปเถอะ ถ้าแกทำร้ายเขาอีกแกก็สร้างกรรมเพิ่มไปอีกแล้วเมื่อไหร่ชาตินี้แกจะได้ไปเกิดสักที “ ศิลาเดินเข้ามาพร้อมกับพูดเพื่อที่จะให้สติกับผีตนนี้ซะก่อน เธอใช่ไม้อ่อนก่อนเพราะเธอไม่อยากทำร้านวิญญาณตนไหน นี้แค่ไปเกิดไม่ได้ก็กรรมหนักมากอยู่แล้ว และนี้คือทางเลือกที่เธอจะใช้กับวิญญาณก่อนแล้วถ้าวิญญาณตนไหนที่ไม่ยอมและก็สู้เธอนั้นแหละเธอถึงจะใช้ไม้แข็ง แข็งจนวิญญาณดวงนั้นต้องสลายหายไปเลยทีเดียว

“ มึงอย่ามาสอนกูอีเด็กเมื่อวานซืน 555555 เอาตัวมึงให้รอดก่อนเถอะมึงต้องเจอกับนายของกู นายกูเก่งกว่ามึง 100 เท่า 555555 “ เสียงของผีที่อยู่ในร่างของดอกไม้ มันพูดออกมาเสียงดังขู่ศิลาแลเสียงที่พูดก็เป็นเสียงของผู้ชาย ชาวบ้านที่นจับตัวดอกไม้ไว้ไม่ให้เธอดิ้นหลุดไปได้ ก็ตกใจเพรนาะสายตาของดอกไม้ที่มองมายังคนที่จับแขนตัวเองนั้นแข็งกล่าวยิ่งกว่าผีปอบตัวแรกที่เข้าสิงป้าแม้นซะอีก

“ อื้ม…..เอาอย่างนี้ดีกว่านะน้า ฉันไม่เก่งสู้เจ้านายน้าไม่ได้หรอกแต่เอาเป็นว่าฉันส่งน้าไปเกิดได้นะ ไม่เชื่อดูนี้สิ” ศิลาเธอแบมือยื่นมือออกมาจากทางด้านข้างพร้อมกับบ่นพึ่มพร่ำอะไรบางอย่างจากนั้นก็มีแสงบางอย่างเกิดขึ้นและก้ปรากฎภาพของผีที่ชื่อบุญที่ส่งเขาไปเกิดเมื่อหลายวันก่อน และภาพที่ผีและศิลาเห็นเท่านั้สนชาวบ้านไม่เห็นเพราะภาพที่ปรากฎนั้นจะมองเห็นได้แค่ตาทิพย์เท่ายั้นเพราะถ้าโลกของคนเป็นเห็น เห็นทีว่าโลกนี้คงจะวุ่นวายหน้าดู เมื่อผีตนนั้นได้เห็นสิ่งที่หญิงสาวได้โชว์ให้เขาดู ผีตนนี้อยุ่ๆก็น้ำตาไหลออกมาอาบแก้มก่อนจะยิ้มออกมาอย่างปลื้มปลิ่มเมื่อเห็นผีตนนั้นได้ไปเกิดส่วนเขาที่ตายมาแล้วก็500ปีเอขายังไปเกิดไม่ได้และนั้นแหละที่ทำให้ผีตนนี้ออ่นลง

“ เจ้าจะส่งข้าไปเกิดได้จริงๆงั้นรึ แม่หนู” ผีที่อยู่ในร่างของดอกไม้ อยู่ๆก้รู้สึกอ่อนลงวพูดพร้อมกับน้ำตาเมื่อเขารู้ว่าเด็กสาวตรงหน้าเป็นผู้มีบุญมาเกิด

“ จ๊ะจริงแท้แน่นอน ถ้าท่านยอมทำตามที่หนูพูดเอาง่ายๆอันดับแรกท่านออกจากร่างของพี่คนนี้ซะก่อน อันดับที่สองให้ทันเข้ามาในนี้ อันดับที่สามข้าจะจัดการบ่วงที่ผูกท่านไว้ “ ศิลายิ้มอย่างจริงใจบอกผีตนนั้นเพราะเธออยากช่วยเขาด้วยใจจริงผีตนนั้นเขาไม่ลังเลที่จะออกจากร่างของดอกไม้แล้วเข้ามาอยู่ในโถ่ดินที่หญิงสาวยื่นมาให้ เมื่อผีตนนั้นเข้ามาอยู่ในโถ่เรียบร้อยแล้ว ศิลาก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจเพราะเธอไม่ได้ทำร้ายผีตนไหน

“ เอาละคะเอาน้ำมนต์ให้พี่ดอกไม่ดื่มแล้วก็นี้คะให้พี่ผู้ชายดื่มด้วย ต่อจากนี้พี่เขาจะได้อยุ่ด้วยกันหรือไม่แล้วแต่บุญแต่กรรมแล้วนะคะ “ ศิลายิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มน่ารักและจริงใจ ชาวบ้านที่ได้ยินแบบนั้นต่างพากันเชิญชมเด็กสาวลุกครึ่งเป็นอย่างมาก ก่อนจะมีเสียงหนึ่งดังแทรกเข้ามานั้นก็คือแม่ของพี่ดอกไม้ที่แก่ๆ เดินหลังค่อมเข้ามาหาเธอ

“ แม่หนูนี้จ๊ะเงิน ยายไม่มีอะไรให้ยายมีแค่เงินคนแก่ที่หลวงเขาให้ยายมาเท่านี้แหละจ๊ะ” ยายนวลแม่ของดอกไม้เอาเงินที่เก็บสะสมมาตั้งแต่ได้รับมาจากหลวงมายื่นมาให้ศิลา ศิลายิ้มหวานพร้อมกับเอามือกุมที่มือของหญิงชราก่อนจะพูดว่า

“ ยายจ๋า หนูไม่รับเงินจ๊ะเพราะหนูสวยและรวยมาก….อิอิอิ “ ศิลาพูดออกมาด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินออกมาโดยที่ไม่รับเงินกับลหญิงชราแม้แต่บาทเดี๋ยว เมื่อชาวบ้านได้ยินแบบนั้นทุกคนต่างก็ยิ้มอย่างชื่นชมหญิงสาวด้วยใจจริง

“ เป็นบุญของบ้านหลักศิลาเราแล้วนะจ๊ะพ่อ ที่มีหนูศิลามาอยู่ช่วยเราที่นี้ไม่อย่างนั้นหมู่บ้านเราคงไร้ซึ่งผู้คนอยู่อาศัยคงจะมีแต่ผีมาอยู่ซะแล้ว “ เมียผู้ใหญ่บ้านพูดกับสามีพร้อมกับหันไปมองเด็กสาวที่เดินกระโดดโหย่งๆคุยคนเดียวไป อย่างอดเอ็นดูและขอบคุณไม่ได้

“ แต่ข้าก็อดเป็นห่วงยัยหนูไม่ได้อยุ่ดีละแม่มึง ไอ้หมอผีนั้นกับไอ้ สส.นั้นคงไม่ปล่อยหนูศิลาไว้นานแน่พ่อละชักเป็นห่วงแม่หนูศิลาขึ้นมาแล้วสิ” ผู้ใหญ่บ้าพูดกับภรรยาของตนชาวบ้านที่อยู่ระแวกนั้นได้ยินที่สองผัวเมียพุดกันต่าสงก็อดเป็นห่วงไม่ได้เช่นเดียวกัน