CHAPTER 7
Phrik’s part
เอวคอดของฉันถูกวงแขนแกร่งตวัดรัดแน่น และเจ้าของตักแกร่งที่ฉันนั่งอยู่ก็ฝังเขี้ยวตัวเองลงที่ไหล่ลาดของฉันอย่างไม่จริงจังนัก ความรู้สึกเจ็บแปลบแค่นิดหน่อยก็จางหายไป
“เรื่องแบบนี้เตงอย่าแกล้ง” ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นสบตากับฉัน อะไรบางอย่างที่ดุนดันก้นงอนผงกเบา ๆ คล้ายกับช่วยกันอ้อนวอนว่าอย่าแกล้งกัน
ฉันหัวเราะในลำคอ
“แค่คืนนี้คืนเดียว” ฉันยื่นข้อเสนอเพราะต้องการให้หลังจากนี้ไม่ต้องมีอะไรมาเกี่ยวรั้งกันเอาไว้อีก
“คืนเดียว?”
“อื้อ”
“แปลว่าหลังจากนี้เราจะเป็นแค่แฟนเก่ากันงี้เหรอ”
“อืม”
สิ้นเสียงตอบรับสั้น ๆ ริมฝีปากของฉันก็ถูกโอ๊คประกบไว้อีกครั้ง เขาไล่ต้อนลิ้นฉันอย่างช่ำชองจนครั้งนี้ฉันต้องเป็นฝ่ายทุบอกร้องขอให้เขาปล่อย เนื่องจากหายใจไม่ทัน
ทว่ากว่าโอ๊คจะยอมผละริมฝีปากออกฉันก็แทบแย่ และยังไม่ทันได้โกยอากาศเข้าปอดได้เต็มที่ ฉันก็ถูกเขาบดขยี้กลีบปากอีกครั้ง
ฉันร
