มาเฟียคนนี้เป็นของหนู

.มากกว่านี้ NC

ชุดเดรสสีขาวแขนตุ๊กตาของเธอถูกถอดออกมา แสงแดดอ่อนๆยามเช้าสาดส่องเข้ามาราวกับจะย้ำเตือนว่าเธอสามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้ชัดเจนมากแค่ไหน

และก็เช่นกันเขาเองก็มองมาที่เธอด้วยสายตาที่ร้อนแรง เธอถูกเขาถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ตอนนี้ร่างกายของเธอไม่มีแม้แต่ด้ายสักเส้นมาปกปิด และนั่นมันทำให้ไอรีสอับอายมากทีเดียว

เธอไม่เคยใส่แม้แต่เสื้อเกาะหรือว่าเสื้อที่เปิดเผยเรือนร่างเลย ยิ่งพวกบิกีนี่ไม่ต้องพูดถึงเธอไม่เคยแตะต้องมันด้วยซ้ำ

ไม่เคยมีใครเห็นเรือนร่างของเธอสักคน และการที่เขามองมาด้วยสายตาเช่นนี้มันทำให้เธออายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี

"ไม่ต้องกลัว... เฮียบอกไปแล้ว ว่าจะอ่อนโยน มานี่สิไอรีส"

เขาเดินลงไปในอ่างน้ำก่อนจะยื่นมือมาให้เธอจับ ในวินาทีนั้นเธออยากจะวิ่งหนีไปให้รู้แล้วรู้รอดแต่การกระทำเช่นนั้นมันโง่เขลาเกินไป เพราะว่าเธอไม่มีทางหนีออกจากบ้านหลังนี้ไปได้แน่นอน

และเธอต้องทำให้เขาพึงพอใจ เขาถึงจะยอมส่งเธอกลับ...

ในขณะที่จิตใจของเธอกำลังสับสน เขาเลือกที่จะโอบกอดเธอเอาไว้ เป็นอ้อมกอดที่แนบแน่นและอบอุ่นเพราะเราทั้งสองต่างก็กำลังเปลือยเปล่า

เขากำลังดึงสติของเธอกลับมา ให้เธอสนใจแค่เพียงใบหน้าและเรือนร่างของเขา

เธองดงามไปทั่วทั้งร่างกาย และใบหน้าของเธอ ความหวาดกลัวและประหม่าบนใบหน้าของเธอมันเป็นตัวชี้วัดได้ดีว่าเธอไม่เคยทำเรื่องพวกนี้มาก่อนอย่างแน่นอน

นี่คือครั้งแรก และเขาตั้งใจอย่างมากที่จะเป็นครูที่ดีของเธอ เขาตั้งใจว่าจะเริ่มสอนทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอไม่รู้ จนเธอสามารถทำมันได้อย่างคล่องแคล่ว

บอกได้เลยว่านี่คือความลุ่มหลงที่เขามีให้เธอ การที่เธอหนีเขามาเมื่อวานทำให้เขาอยากได้เธอมากขึ้น

มากขนาดที่เขาบอกได้เลยว่าเขาไม่เคยอยากได้ใครขนาดนี้มาก่อนเลย

"...กลัวงั้นเหรอ?"

ตัวของเธอนั้นสั่นเทาราวกับลูกนกตัวน้อย เขาหมุนตัวของเธอให้หันหลังมาหาเขา ก่อนจะกางขาเธอออกเล็กน้อย ฟาริคย่อตัวลงเพื่อที่เขาจะได้สอดใส่ความเป็นชายของเขาไปในหว่างขาของเธอ

เขาตั้งใจเอาไว้แล้วว่าวันนี้เขาจะใจเย็น...เขาออกแรงบีบขาของเธอเล็กน้อยเพื่อให้เธอหนีบมันเอาไว้ ก่อนจะเริ่มขยับเอวช้าๆ

ไอรีสเม้มปากแน่น ด้านหน้าของเธอคือกระจกเงาขนาดใหญ่ มันสะท้อนทั้งใบหน้าที่เหยเกของเธอและการกระทำทุกอย่างของเรา เธอกำลังจับขอบอ่างเอาไว้เพื่อให้มันเป็นที่ยึดเหนี่ยวเวลาที่เขากระแทกเข้ามา

ร้อน.. เธอรู้สึกร้อนวูบวาบไปหมดเช่นเดียวกันกับเมื่อวาน ที่เขาสัมผัสเธอ

บอกไม่ถูกว่านี่คือความรู้สึกอะไร.. แต่มัน..ไม่ได้แย่ ตรงกันข้าม มันดีมากจนเธอแทบจะยืนไม่อยู่ ส่วนปลายของเขาโผล่ออกมาทุกครั้งที่เขากระแทกเข้ามา

เธอไม่รู้ว่าทำไมเขาเอากระจกเงามาตั้งตรงนี้ แต่การมองเห็นใบหน้าของตัวเองในตอนนี้มันทำให้เธออับอายมากจริงๆ ทว่าเขาไม่ได้มองกระจกเลย เขากำลังพรมจูบที่ซอกคอของเธอจนทั่ว

เสียงครางต่ำในลำคอของเขามันยิ่งฉุดรั้งอารมณ์และความต้องการของเธอให้ดึ่งลงไป น้ำในอ่างกระเพื่อมจนล้นออกมา ตามแรงกระแทกของเขา

"รู้สึก..ยังไง?"

ไอรีสเรียนเก่งมาโดยตลอด เธอสามารถตอบทุกคำถามที่อาจารย์ถามมาได้ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอไม่รู้จริงๆว่าจะตอบคำถามของเขาเช่นไร

"มันแฉะลื่นไปหมดเลย หากว่ารู้สึกดีก็ช่วยแอ่นมันขึ้นมาหน่อยสิ..อื้ม..อย่างนั้นเด็กดี"

เขาจับสะโพกของเธอให้มันยกขึ้นมา เพื่อให้เราสามารถแนบชิดกันได้มากขึ้นกว่าเดิม เธอสัมผัสได้ถึงความเปียกแฉะตรงส่วนที่กำลังเสียดสีกัน

"อื้อ!!"

และในตอนนี้เธอมีอาจห้ามเสียงร้องครางของตัวเองได้อีกแล้ว รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฟาริค เขาค่อนข้างจะพึงพอใจกับการตอบรับที่ไร้เดียงสาของเธอมากทีเดียว

และเขาประทับใจเสียงครางที่แสนหวานของเธอมาก จนอยากจะทำมันแรงๆเพื่อจะได้ยินเสียงครางนั่นอีกครั้ง!

"ไอรีส พร้อมแล้วใช่ไหม?"

เธอรีบยกมือขึ้นมาผลักเขาออกเบาๆเมื่อเขากดตัวตนของเขา จนมันทำท่าว่าจะมุดเข้ามา

"เฮียควรจะ..ป้องกัน..."

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยราวกับกำลังอารมณ์เสีย

"ถ้าใส่ถุง หนูจะเจ็บมากตอนที่มันเข้าไป เฮียเตรียมยาคุมเอาไว้แล้วน่า ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น อีกอย่างเฮียปลอดภัย"

เขากระซิบข้างหูเธอ

"เฮียไม่เคยสดกับใครหรอกนะ... หนูคือคนแรกเลย"

เธอไม่เชื่อแน่นอน!! ดูจากที่เขาเลี้ยงผู้หญิงพวกนั้นในบ้าน เขาจะต้องผ่านผู้หญิงมามากมายพอสมควร เธออายุยี่สิบเอ็ดแล้ว เธอยังเรียนไม่จบ และเธอยังไม่พร้อมที่จะเป็นแม่ของใครทั้งนั้น!! เธอยังมีความฝันที่ต้องทำตาม...

สีหน้าที่ไม่พอใจของไอรีสมันทำให้เขาเดาได้เลยว่าเธอไม่ยอมให้เขาทำแน่ หากว่าเขาไม่ใส่ถุงยาง ให้ตายเถอะ!! พึ่งจะเจอผู้หญิงแบบนี้ครั้งแรก มีแต่ผู้หญิงที่ขอให้เขาทำสดเพราะพวกเธอต้องการจะตั้งครรภ์ลูกให้เขา!!

ฟาริคเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักข้างอ่างน้ำ เขาถอนหายใจพร้อมกับหยิบถุงยางขึ้นมาใส่

"หันหลังไปสิ ร้องดังๆได้เลยนะหากว่ารู้สึกเจ็บ.."

ไอรีสสูดหายใจเข้าปอดเพื่อเรียกสติตัวเองกลับมา เป็นไงเป็นกันมาถึงขั้นนี้แล้ว อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดเถอะ!!

หนีไม่ได้แล้ว อันที่จริงมันไม่มีทางหนีให้เธอตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ เธอไม่คิดว่าการไปส่งอาหารแทนป้าใจเมื่อวาน จะนำพาชีวิตของเธอเดินทางมาจนถึงตอนนี้

สิ่งที่ดึงความสนใจของเธอกลับมาก็คือความเจ็บปวดเมื่อเขาดัน..มันเข้ามา เธอกำลังฉีกขาดเพื่อรับเขาเข้ามา และนั่นมันช่าง เจ็บปวดราวกับว่าเขากำลังฉีกร่างของเธอทั้งเป็น

"อึ่ก!!..จะ..เจ็บค่ะ"

เขามองหน้าเธอที่หันมามองสบตาเขา ดวงตากลมโตของเธอมันรื้นไปด้วยน้ำตา และน้ำตามันกำลังไหลลงมาในทุกครั้งที่เขาพยายามจะเข้าไป...

เธอคงกำลังคาดหวังให้เขาปรานีเธอสินะ น่าเสียดายที่ความอ่อนโยนของเขามันจางหายไปหมดแล้ว ตอนนี้เขาเองก็ทรมานเหมือนกัน

และเขาต้องการที่จะทำมัน มากกว่านี้!