ทุกอย่างจะดีขึ้นตามกาลเวลา ประโยคนี้มันโคตรจริง ทุกครั้งที่เสียความรู้สึกไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม มันจะติดอยู่ในความทรงจำของเราเสมอ ถึงแม้จะไม่ได้รู้สึกแล้วแต่มันก็ไม่ลืม ก็คงคล้าย ๆ แผลเป็นล่ะมั้ง ไม่เจ็บแต่ก็จำได้ว่าโดนอะไรมา
วนกลับมาเรื่องเรียนกันดีกว่าค่ะ มอสี่สำหรับฉันเหมือนมันยากมากเลย ต้องมาเริ่มปรับพื้นฐานตัวเองใหม่เกือบทั้งหมด กว่าจะชินและทำให้มันกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันก็คือต้องใช้เวลาอยู่พอสมควร เรื่องอื่นฉันตัดทิ้งออกจากสมองไปหมดเลย บางอย่างถ้าถึงเวลามันก็คงเกิดขึ้นเองโดยที่เราไม่ต้องพยายาม ไม่ต้องคาดหวัง แบบนี้มันคงจะมีความสุขไม่น้อยฉันคิดแบบนั้นค่ะ
“ตาล เลิกเรียนไปร้านสะดวกซื้อเป็นเพื่อนแนนหน่อยสิ”
“ได้ ๆ แต่เดี๋ยวเอาใบงานเคมีไปส่งอาจารย์ก่อนนะ กูเพิ่งทำเสร็จอ่ะ มันงงเลยใช้เวลาทำความเข้าใจนานหน่อย”
“แล้วทำได้หรือยัง เข้าใจหรือเปล่า แนนอธิบายให้ฟังได้นะ”
“ขอบใจมาก ตอ
