นัยน์ตาคมที่จับจ้องบนพระพัตร์สีน้ำผึ้งเสมือนบอกความนัยว่าความหวั่นไหวที่ตนเพียรปิดกั้นนั้นได้พังทลายลง เมมนอนจำต้องยอมจำนนว่าเขาได้รับเอาความงดงามและอ่อนหวานของธิดาแห่งฟาโรห์เข้ามาไว้เต็มหัวใจที่เคยแห้งแล้ง นางเปรียบดังแสงสว่างสาดส่องลงสู่ใจกลางความมืดมิดของบุรุษผู้มิเคยนึกรักใคร ความแข็งกร้าวอาจถูกทำลาย แม้ในเบื้องลึกจะยังกริ่งเกรงโทษทัณฑ์หากก็มิอาจเทียบได้กับความเสน่หาที่ต่างมอบให้กันตามครรลองแห่งสาวหนุ่ม
ดูเหมือนวันนี้พระนางเนเฟอร์ตารีจะมองเห็นเงาแห่งความตึงเครียดเมื่อย่างพระบาทเข้าสู่ตำหนักและได้สบพระพักตร์ของรามเสสที่กำลังตรัสอยู่กับเหล่าอัครมหาเสนาบดีก่อนโบกพระหัตถ์ให้ทุกคนออกไปจากห้องนั้น
“มีกิจอันใดสำคัญหรือเพคะ? สีพระพักตร์ของพระองค์จึงดูเหมือนมีเรื่องหนักพระทัย”
มเหสีเอกในฉลองพระองค์งดงามด้วยพระภูษาทอจากป่านลินินและด้ายทองคำประดับแผงพระศอร้อยด้วยลูกปัดหลากสี พระเกศาดำเงาประ
