ตอนที่ 5 ทำงานวันแรก
1802 คำ
"เจ้าของที่นี่คือคุณภีม ภูตะวัน ทุกคนที่ทำงานที่นี่จะเรียกว่าเฮียภีม เฮียภีมจะมาที่นี่ทุกวันตอนสองทุ่มอาจจะช้าหรือเร็วกว่านั้นก็แล้วแต่ว่าวันนั้นเฮียจะมีธุระอะไรหรือเปล่า ที่นี่มีกฎที่เข้มงวด และทุกคนต้องปฏิบัติตามกฎอย่างเคร่งครัด โทษของการผิดกฎมีสถานเดียวคือถูกไล่ออก ใครมีอะไรจะถามอีกไหม ถ้าไม่มีก็แยกย้ายกันไปทำงานตามหน้าที่ตัวเอง" ช้าง บอดี้การ์ดมือซ้ายของภีมกล่าวกับพนักงานเสิร์ฟคนใหม่ทั้งห้าคน ทุกคนอยู่ในชุดยูนิฟอร์มพนักงานเสิร์ฟของ TXRBO CLUB เป็นเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีดำ ผู้ชายสวมใส่กางเกงขายาวสีดำ ส่วนผู้หญิงใส่กระโปรงทรงเอสั้นเหนือเข่าสีดำ มีผ้ากันเปื้อนสีเดียวกันพันรอบเอว และสิ่งหนึ่งที่พนักงานทุกคนมีเหมือนกันคือป้ายชื่อแสดงชื่อเล่นและตำแหน่งงานอยู่ใต้ชื่อ แยกอย่างชัดเจนตามหน้าที่เพื่อป้องกันปัญหาที่จะเกิดขึ้น อีกทั้งลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการจะได้แยกแยะถูก
"แม่หวาๆ" เสียงใสๆ ดังขึ้นทันทีที่ยี่หวากดรับสายหลังจากรับรู้ถึงแรงสั่นสะเทือนจากโทรศัพท์ในกระเป๋าผ้ากันเปื้อน
"แม่หวาทำงานอยู่ค่ะ" ยี่หวาส่งเสียงเบาๆ ผ่านโทรศัพท์ ด้วยกลัวว่าจะมีใครมาเห็นเธอใช้โทรศัพท์ในเวลางาน
"เพลงกับพี่หมีมาส่งกำลังใจให้แม่หวาค่ะ อ๋อ ยายนงด้วย เพลงกำลังจะนอนแล้ว แม่หวาสู้ๆ นะ เพลงไม่กวนแม่หวาแล้ว รักแม่หวานะคะ จุ๊บๆ" สิ้นเสียงใส รอยยิ้มอ่อนโยนก็ปรากฎบนใบหน้าสวย อดไม่ได้ที่จะกดเปิดแอปพลิเคชันแอบดูลูกสาวสุดที่รัก
"แม่หวาก็รักเพลงค่ะ" ยี่หวามองภาพเคลื่อนไหวที่ดูก็รู้ว่าเด็กน้อยของเธอกำลังเตรียมเข้านอนผ่านหน้าจอโทรศัพท์ ก่อนจะออกจากแอปพลิเคชันแล้วเก็บใส่กระเป๋าตามเดิมและตั้งใจทำงานของตน โดยไม่รู้ว่ากำลังมีสายตาจับจ้องตัวเองอยู่
"ดูเฮียจะสนใจยี่หวาเป็นพิเศษนะครับ" แอลเอ่ยกับเจ้านายหนุ่มที่ดูจะสนใจพนักงานเสิร์ฟสาวคนนี้เป็นพิเศษตั้งแต่เมื่อวาน สนใจขนาดละทิ้งการสัมภาษณ์และคัดเลือกพนักงานส่วนต้อนรับและบริการซึ่งเป็นส่วนดึงดูดลูกค้าและเป็นหน้าตาของ TXRBO CLUB
"อย่างที่กูบอก เธอเหมาะจะเป็นสตาร์ของที่นี่"
"ผมก็นึกว่าเฮียอยากจะ..." แอลเอ่ยอย่างรู้ใจ เขาทำงานที่นี่มาห้าปี รับผิดชอบงานทั้งที่บริษัทและที่นี่ เจ้านายของเขาไม่ใช่ผู้ชายเจ้าชู้ ผู้หญิงที่เรียกมาทั้งดารา นางแบบ ก็ล้วนแต่ต้องการปลดปล่อย เจ้านายของเขาไม่เคยให้ความสนใจผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษ ไม่เคยควงผู้หญิงคนไหนออกหน้าออกตา ทุกคนล้วนจบสัมพันธ์เมื่อเสร็จกิจกาม ครั้งนี้จึงทำให้เขาอดสงสัยไม่ได้
"เรื่องนั้นมันแน่นอนอยู่แล้ว แต่มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบบังคับฝืนใจใคร และที่สำคัญคือไม่ชอบการผูกมัด"
"งั้นคืนนี้ไลลา สตาร์คนปัจจุบันก่อนไหมครับ" แอลมองลงไปยังฟอลร์เบื้องล่าง บนเวทีมีหญิงสาวสวยที่อยู่ในชุดเกาะอกสีแดงเพลิงรัดรูปที่แทบจะปิดอะไรไม่มิดอวดเต้านมอัดแน่นจากมีดหมอขนาดหกร้อยซีซี ชุดเกาะอกแหวกตรงกลางลึกจนแทบจะถึงสะดือ ด้านหลังเปลือยเปล่าโชว์ผิวขาว ความสั้นของชุดที่แทบปกปิดแก้มก้นขาวอวบไม่มิด รูปร่างสุดแสนจะเซ็กซี่ขยี้ใจที่กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกพลิ้วไปมาวาดลวดลายออกลีลาการเต้นที่สุดแสนจะเซ็กซี่เย้ายวนใจ เรียกสายตาหลายคู่ให้จับจ้องด้วยความตะลึงพึงใจ ต่างหลงใหลให้กับดวงหน้าเฉิดฉายสวยระย้าสมกับเป็นดาวเด่นของที่นี่
"อืม" สายตาคมแทบไม่ได้มองเจ้าของเรือนร่างเซ็กซี่บนเวทีเลย แต่กลับจับจ้องพนักงานเสิร์ฟที่กำลังกระวีกระวาดทำหน้าที่ของตนอย่างแข็งขัน ใบหน้าขาวใสของเธอต่างหากที่เขาสนใจ ผู้หญิงตัวเล็กน่าทะนุถนอม รูปร่างช่างเหมือนภิณ น้องสาวของเขาไม่มีผิด แต่เธออายุน้อยกว่าภิณห้าปี ว่าแล้วก็คิดถึงมือหนาล้วงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเดินกลับเข้าห้องทำงานส่วนตัวต่อสายโทรทางไกลไปหาน้องสาวกับหลานๆ วัยสามขวบทั้งสามคนที่อยู่ประเทศแคนาดา
"เมื่อยเหรอ" ช้างผ่านมาเห็นยี่หวาทิ้งตัวลงนั่งกับพื้นพิงชั้นเก็บเครื่องดื่มด้วยท่าทางเหน็ดเหนื่อยและเมื่อยล้าพลางใช้สองมือทุบขาตัวเองไปมา
"ขอโทษค่ะ" ยี่หวารีบดีดตัวลุกขึ้นยืนด้วยกลัวว่าคนตรงหน้าจะต่อว่าและคิดว่าเธออู้งาน
"มาวันแรกก็เจอลูกค้าเยอะเลย เหนื่อยหน่อยนะ"
"ถึงลูกค้าจะเยอะ ถึงจะเหนื่อย แต่เห็นทิปก็หายเหนื่อยหายเมื่อยแล้วค่ะ เมื่อกี้แค่ขอพักแป๊บหนึ่ง" ยี่หวาบอกด้วยความดีใจ ทำงานวันแรกเธอก็ได้ทิปจากลูกค้ามากกว่าค่านาฬิกาที่ซื้อให้เพลงเสียอีก ต้องยอมรับว่าลูกค้าที่นี่กระเป๋าหนักจริงๆ ขนาดเธอไม่ได้อยู่ฝ่ายต้อนรับและเอนเตอร์เทน ถ้าอยู่ฝ่ายนั้นทิปคงเยอะมากแน่ๆ
"ถ้าหายเหนื่อยหายเมื่อยแล้วเอาเครื่องดื่มตามนี้ขึ้นไปให้เฮียภีมที่ห้องทำงานชั้นสามด้วย"
"หวาเหรอคะ" ยี่หวายกมือขึ้นมาใช้นิ้วเรียวชี้เข้าหาตัวเอง
"ใช่ ทำไม?"
"หวาเป็นพนักงานใหม่ หวากลัวจะไปทำอะไรให้เฮียภีมไม่พอใจน่ะค่ะ"
"จัดการตามนี้" ช้างวางกระดาษจดรายการเครื่องดื่มบนเคาน์เตอร์ก่อนจะเดินออกไปตรวจดูความเรียบร้อยด้านนอก
ยี่หวาหยิบกระดาษแผ่นนั้นมาแล้วออกไปจัดการเตรียมเครื่องดื่ม และยกขึ้นไปให้เจ้าของคลับแห่งนี้ยังห้องทำงานที่อยู่ชั้นสาม
"ไลลาดีใจจังเลยค่ะที่วันนี้เฮียภีมให้ไลลาขึ้นมาหาถึงห้องทำงาน" น้ำเสียงหวานยั่วเย้าเล่นหูเล่นตา ถ้อยคำออดอ้อนป้อนใส่เจ้าของใบหน้าหล่อคมหลังจากจัดการปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำออกจนหมด มือเรียวสวยข้างซ้ายคว้าหมับจับเอวหนาไว้พร้อมนวดคลึงบีบเบาๆ ในขณะที่มือขวาทาบทับบนอกแกร่งลูบไล้กรีดกราดปลายนิ้วบนอกกำยำอย่างมีลีลาเย้ายวน อย่างมีชั้นเชิง
นัยน์ตาที่เปล่งประกายทอระยับพร้อมเผยอริมฝีปากอวบอิ่มนิ่มนวลเข้าไปจูบประทับลงบนลาดไหล่ของร่างกำยำจนเป็นรอยลิปสติกสีแดงสด ในขณะเดียวกันก็เบียดสีสองเต้าอวบใหญ่ส่ายเสียดละเลียดไปมาทำให้คนถูกกระทำเร่าร้อนเลือดกายแตกพล่าน
"จะทำอะไรก็รีบทำ เธอน่าจะรู้ว่าฉันไม่ชอบคนพิรี้พิไร" นัยน์ตาคมหลุบต่ำมองใบหน้าที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอาง มือใหญ่ลูบไล้บีบขยำบั้นท้ายงอนงาม อยากจะปลดปล่อยให้มันเสร็จๆ ไป
"งั้นไลลาคนนี้จะทำให้ถึงใจเลยค่ะ" มือเรียวยกขึ้นมาลูบริมฝีปากอิ่มของตนเองยามที่เธอมองขึ้นไปที่ริมฝีปากหยักน่าจูบแต่ก็ต้องตัดใจด้วยรู้กฎเหล็กดี
ริมฝีปากอิ่มสวยค่อยๆ บรรจงจูบเบาๆ ไปตามอกแกร่งอย่างหลงใหล ดูดยอดอกเขาอย่างที่ใจอยากทำ มือเรียวเลื่อนลงไปปลดกระดุมกางเกงยีนส์สีเข้มแล้วรูดซิปลง จากนั้นคุกเข่าลงตรงหน้าคนตัวสูงที่ยืนอยู่ ริมฝีปากอิ่มเย้ายวนจูบลงที่หน้าท้องแกร่งที่เต็มไปด้วยลอนกล้ามเนื้อ ไล่ลงมาเรื่อยๆ ตามไรขนหน้าท้องลงไปจนถึงเป้ากางเกงที่ตุงแน่น มือเรียวค่อยๆ รั้งกางเกงยีนส์สีเข้มนั้นลงมาพร้อมกับชั้นในสีดำของเขาที่ถูกรูดตามมากองที่พื้น
ไลลาถึงกับตาโตและกัดริมฝีปากอิ่มที่สั่นระริกเมื่อแก่นกายอันใหญ่โตกำลังเด้งออกมาแทบชนใบหน้าสวยๆ ของเธอ ก่อนจะยกมือนุ่มขึ้นไปรวบแท่งร้อนขนาดใหญ่เข้ามาอยู่ในอุ้งมือแล้วใช้หัวแม่มือถูวนเบาๆ ที่ตรงส่วนหัว แล้วอ้าปากอมเข้าไปที่หัวบานนั้นอย่างพอใจ ความใหญ่โตและความแข็งกร้าวร้อนผ่าวอุ่นไปทั่วมือนุ่มช่างถูกอกถูกใจเธอเป็นอย่างมาก ตั้งหน้าตั้งตาดูดแท่งเนื้อใหญ่เต็มๆ คำแล้วรูดปากดูดแรงๆ ให้ลึกเกือบครึ่งลำเท่าที่เธอจะสามารถอมเข้าไปได้
"ซี๊ดดดดด...อ๊าส์" ร่างสูงคำรามเสียงต่ำทุกขณะยามปากนุ่มดูดอมพร้อมชักมือรูดไปตามความยาวใหญ่อย่างคนเจนจัดทำเขาเกร็งเสียวไปหมด กดศีรษะอัดลำเอ็นใหญ่ให้เข้าไปลึกสุดถึงคอหอยอีกฝ่ายแล้วอัดน้ำเชื้อสีขาวขุ่นแตกใส่ปากของหญิงสาวตรงหน้า แท่งเนื้อกระตุกเกร็งแล้วพ่นน้ำเชื้อร้อนๆ ออกมาเรื่อยๆ ไลลากลืนน้ำเหนียวข้นลงไปจนหมด ดูดเลียทำความสะอาดจนไม่เหลือคราบคาว ลิ้นนุ่มเลียรัวๆ หมุนวนที่หัวบานใหญ่แล้วดูดอมอย่างหลงใหลในความใหญ่โตของมันเป็นอย่างมาก ปากอิ่มพรมจูบลำเอ็นใหญ่นั้นเบาๆ แล้วเงยหน้าขึ้นกัดปากตัวเองด้วยความอยากที่มีมากล้น
เพล้ง!!!
"ขอโทษค่ะ" เสียงแก้วตกแตกกระจายเต็มพื้น ตามด้วยเสียงขอโทษของคนที่ยืนก้มหน้าเนื้อตัวสั่นเทาสองมือประสานไว้ด้านหน้าด้วยความตกใจที่เข้ามาเห็นภาพที่ไม่ควรเห็น
"ทำไมไม่เคาะประตูห๊ะ นี่เด็กเสิร์ฟใหม่นี่ แกอยากโดนไล่ออกตั้งแต่วันแรกหรือไงถึงเข้ามาไม่ดูตาม้าตาเรือ" ไลลาแหวใส่ด้วยความเดือดดาลที่พนักงานเสิร์ฟคนนี้เข้ามาขัดจังหวะการขึ้นสวรรค์ของเธอ
"ออกไป" ภีมบอกเสียงกร้าวพลางจัดการเก็บอาวุธร้ายของตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง
"ค่ะๆ" น้ำเสียงลนลานจากร่างเล็ก หันรีหันขวางราวกับหาทางออกไม่เจอ
"ไม่ใช่เธอ เธอนั่นแหละออกไป" เสียงกร้าวดังขึ้นอีกครั้ง สายตาเย็นชามองไลลาว่าคนที่ต้องออกไปคือเธอ
"แต่.....ค่ะ" เมื่อเจอสายตาแข็งกร้าวของเจ้านายหนุ่ม ไลลาจำต้องยอมทำตามคำสั่ง เธอเดินกระทืบเท้าปึงปังด้วยอารมณ์ที่คั่งค้างอยู่มาก ตวัดตามองคนที่เข้ามาขัดจังหวะด้วยความขุ่นเคืองเกรี้ยวกราดก่อนออกจากห้องไป
"เก็บแก้วที่แตกให้หมด"
"..." ร่างบางยืนตัวสั่นงันงกไม่แม้แต่จะกล้าเงยหน้าขึ้นมา ตอนนี้เธอหูอื้อไปหมด
"เธอได้ยินที่ฉันพูดไหม ฉันบอกให้เธอเก็บแก้วที่แตกให้หมด ยี่หวา!!"
- ผู้เขียน
