ร่างบางอยู่ถ่ายรูปกับเพื่อนและผู้คนที่ต่างพากันมาแสดงความยินดีกับเธอจนถึงช่วงเย็นของวันร่างบางก็พาตัวเองเข้ามานั่งในรถหรูสีดำที่มักจะตามรับส่งเธอเป็นประจำ โดยที่มีนพเป็นคนคอยหอบของตามเธอออกมาจากลานกว้าง
"นี่ครับคุณขวัญ" ทันทีที่เข้ามานั่งในรถได้นพก็เอ่ยพร้อมกับยื่นกล่องของขวัญส่งให้เธอ
"ของนายครับ" นพเอ่ยพูดต่อ ร่างบางจึงพยักหน้าเข้าใจแล้วรับมาไว้บนตักของตัวเอง
"เจ้านายพี่รู้ด้วยเหรอคะ" ร่างบางเอ่ยถามออกไปนั่งมองกล่องของขวัญสีแดงนิ่งแต่ไม่ได้เปิดมันออกมาดู
"ครับ เอ่อ...นายไม่ว่างครับเลยฝากผมแทน"
'...ถ้าเป็นเขาที่มาด้วยตัวเองฉันคงดีใจกว่าได้ของขวัญนี่'
"ค่ะ" เธอตอบออกไปเสียงเรียบแล้วละสายตาจากกล่องนั้นมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อหวังจะชมวิวทัศน์ยามเย็นในกรุงเทพ
"ยินดีด้วยนะครับคุณขวัญ" นพเอ่ยพูดต่อโดยที่เจ้าตัวกำลังทำหน้าที่ขับรถของตัวเอง
"ขอบคุณนะคะพี่นพ" ร่างบางหันมายิ้มให้เจ้าของเสีย
