โซ่ทองคล้องรัก

โซ่ทองคล้องรัก 13

วฤทธิ์เป็นคนที่เคยแต่ได้แล้วแยกย้าย ไม่มีใครมีสิทธิ์ได้ครอบครองเขา แม้แต่เธอที่อยากได้เขาแทบตายในตอนแสดงละครด้วยกัน ยังไม่กล้าเข้าหาเขา เพราะคิดว่าเขามีคู่หมั้นอยู่แล้ว แต่ยายเพนนีผู้ไม่คู่ควรกับผู้ชายที่เพอร์เฟ็คต์อย่างวฤทธิ์กำลังจะได้เขาไป

วฤทธิ์ไม่เคยเปิดใจเรื่องความสัมพันธ์มาก่อน มันทำให้หัวใจของดารินยาร้อนรุ่มดั่งมีไฟเเผดเผา

"พี่มิกซ์ขา ว่างหรือเปล่าคะเนี่ย ลูกแก้วอยากเม้า ตกลงว่าเพนนีคบกับคุณไวท์จริงหรือพี่ เพิ่งได้ข่าว" เธอโทรหาผู้จัดการส่วนตัวของวฤทธิ์ที่เป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธอเช่นกัน แต่เขาไม่ได้สนิทกับเธอมากเท่าวฤทธิ์เพราะเธอยังใหม่สำหรับวงการ และงานยังไม่มากเท่าอีกฝ่าย แต่ก็พอคุยเรื่องส่วนตัวกันได้อย่างสนิทใจ

"พี่ก็ปวดหัวกับการตอบหนักข่าวอยู่ ตอนนี้ไวท์ถ่ายงานในสตู แถลงข่าวแล้วก็ไปทำงานให้พี่ตอบคำถามแทนอยู่เนี่ย พี่ก็งง สงสัยจะชอบหนูเพนนีจริงๆ ถึงได้เอาตัวเข้าไปเกี่ยวข้องขนาดนั้น จะเเถลงข่าวว่าคบเขาไม่ปรึกษาเขาสักคำ ท่าทางมันจะชอบเขาเอามาก"

"เหรอคะพี่ ไม่น่าเชื่อนะ เพนนียังเพิ่งออกข่าวว่าไม่ได้มีอะไรยุ่งเกี่ยวกับไวท์อยู่เลย"

"ก็เขาไม่อยากยุ่งเท่าไหร่หรอก ถึงจะมีข่าวยังไงถ้าต่างคนต่างจบก็จบ แต่คนของเรานี่สิ ไปติดใจอะไรเค้า ประกาศว่าตามจีบเค้าเนี่ย ตอนแรกจะเเถลงข่าวพี่ก็นึกว่าจะแถลงว่าไม่ได้สนิทกันเป็นการส่วนตัว มันก็ทำให้พี่ช็อกเหมือนกัน สายจะไหม้แล้ว"

"นั่นสิพี่ หนูก็ว่าไวท์ไม่น่าจะจริงจังกับใคร แต่ว่าประกาศคบกับเพนนี ดูแปลกมากเลย"

"มันคงบ้า ความรักคงทำให้มันบ้า" มิกซ์พึมพำก่อนจะวางสาย เพราะว่ามีสายเรียกเข้าจากคนอื่นอีก

ดารินยาวางมือถือลง มือเล็กๆ กำแน่นแล้วทุบเปรี้ยงที่โซฟาอย่างขัดใจ

ปทิตาจะได้ของดีกว่าที่เธอมีอยู่ เธอยอมไม่ได้!

"ลูกแก้ว โทรสั่งข้าวมาหรือยังครับ" เสียงเรียบๆ ของคนที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องนอนทำให้ดารินยาเงยหน้าไปมอง เมธัส ไฮโซหนุ่มที่เคยเป็นคนรักของปทิตาที่เธอแทงข้างหลังและแย่งเขามาจากมันได้สำเร็จแบบเนียนๆ

ความเจ็บปวดอยู่กับมันได้ไม่นาน มันกำลังจะหัวเราะเพราะว่ามีคนที่ดีกว่า หล่อกว่า รวยกว่าแฟนเก่ามันหลายเท่า ดารินยาคิดถึงก็แค้นใจแล้ว

เขามักมาค้างกับเธอที่คอนโดช่วงเสาร์อาทิตย์ เพราะความเป็นลูกผู้ลากมากดีทำให้เธอต้องบริการเสียแทบทุกอย่างแม้กระทั่งเรื่องบนเตียงทำให้ออกจะเอียนเขา หากแต่ ความมีเยื่อใยของปทิตาที่มีต่อเขาทำให้ดารินยายังยึดเขาไว้กับตัวและใช้มารยาออดอ้อนเขาให้อยู่กับเธอตลอด แต่พอรู้ว่านังนั่นกำลังจะเจอคนที่ดีกว่า เสียงหวานที่ออดอ้อนกลับกลายเป็นเสียงขึ้นจมูก

"เอามือถือไปสั่งเองเลยค่ะพี่อาร์ม ลูกแก้วไม่ว่าง กำลังอ่านงานอยู่" เธอเปิดแอพสั่งอาหารที่มีเฉพาะเครื่องเธอ เพราะแน่นอนว่าเขาไม่เคยทำอะไรพวกนี้เอง มีคนทำให้หมด ส่วนเธอหยิบไอเเพดมาอ่านต่อ

เมธัสนิ่วหน้า คิดว่าคงเพราะเลือดจะไปลมจะมา ท่าทางอ่อนหวานของเธอจึงดูแข็งกร้าว เขาพยายามทำความเข้าใจแล้วก็เลื่อนดูร้านอาหารที่เธอเคยสั่งให้เห็นผ่านตาอยู่หลายครั้งตอนที่มาค้างกับเธอ แต่เขากดพลาดกำลังจะถามเธอว่าต้องเข้าไปสั่งที่ไหน สายตาก็ดันเจอข้อความที่ส่งเข้ามาหาในไลน์ล่าสุดของเธอเสียก่อน

ข่าวที่ลูกแก้วส่งมาให้ ทำไมไม่เหมือนกับข่าวที่คุณไวท์ออกมาพูด

เมธัสถือวิสาสะเปิดไลน์นั่นอ่าน

ปทิตากับเขาเคยคบกัน แต่กำแพงที่เธอสร้างขึ้นระหว่างเขากับเธอนั้นทำให้มีเพียงความสัมพันธ์ทางใจ แต่ไม่มีทางกาย ซ้ำช่วงหลังๆ เจ้าตัวยังทำงานหนัก จนไม่มีเวลาให้เขา เขาได้รับคำปลอบโยนจากดารินยา และการเอาอกเอาใจของหญิงสาวทำให้เขาไขว้เขว และนอกใจแฟนสาวมาคบหากับดารินยาได้พักหนึ่งแล้ว กับรายนี้ถึงทางใจจะไม่มี แต่ทางกายเขาเข้ากับคนช่างเอาอกเอาใจอย่างเธอได้ดีกว่า ซ้ำเธอยังมีเวลาให้ทำให้เขากล้าบอกเลิกกับปทิตาโดยข้ออ้างเรื่องเวลาไม่ตรงกันนั้นเป็นเพียงเหตุผลส่วนน้อย...

เมธัสนิ่วหน้าเพราะได้อ่านข้อความที่ดารินยาสนทนากับคนที่น่าจะเป็นนักข่าว เพราะอีกฝ่ายชอบส่งคอลัมน์ข่าวมาให้หลังจากที่ดารินยาส่งภาพและรายละเอียดข่าวหลายอย่างไปให้ เนื้อหาเน้นสร้างความเสียหายให้กับปทิตาทั้งสิ้น

"พี่อาร์ม อ่านแชตลูกแก้วเหรอ"

เสียงวี้ดของเธอพร้อมกับมือถือที่ถูกแย่งคืนไป แต่ไม่ทันเสียแล้ว เขาได้อ่านทุกอย่างจนจบ

"ลูกแก้วส่งข่าวเรื่องเพนนีให้นักข่าวเองเหรอ" ถึงจะลักลอบคบกับเธอลับหลังปทิตามาก่อน แต่เขาคิดว่ามันเป็นการพลาดพลั้งร่วมระหว่างคนเหงาอย่างเขากับดารินยา แต่ไม่คิดว่าคนที่ปทิตาสามารถบอกใครว่าเป็นเพื่อนสนิทอย่างดารินยาจะขายข่าวที่ทำลายปทิตาได้ลงคอ

"ใช่ค่ะ ลูกแก้วส่งเอง" เธอตอบเหวี่ยงๆ นึกโกรธในใจที่ปากเมธัสบอกว่าบอกเลิกกับปทิตาแล้วเพื่อรับผิดชอบเธอที่นอนกับเขาอยู่ทุกวัน แต่ยังมีท่าทางห่วงใยมันทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว

"ทำไม"

"ไม่ต้องทำหน้าแปลกใจหรอกค่ะ ลูกแก้วก็แค่หารายได้ พี่อาร์มคิดว่าหน้าซื่อๆ อย่างยายเพนนี จะนิสัยดีล่ะก็ พี่คิดผิดค่ะ"

"ลูกแก้ว" เมธัสเรียกเธอ "อย่างน้อยเพนนีก็ไม่เคยทำร้ายใคร โดยเฉพาะกับลูกแก้วทำไมต้องทำร้ายเค้า"

"น้อยไปน่ะสิ พี่ไม่รู้อะไรอย่าพูดเลย"

"พี่ไม่เห็นเหตุผลอะไรที่ลูกแก้วจะไปทำลายเพนนี หรือว่า..." เขานิ่วหน้า "การที่ลูกแก้วอยู่กับพี่ตอนนี้ก็เพราะว่าต้องการทำลายเพนนีด้วย"

เขาฉุกคิด ปทิตามักจะไม่ว่าง คนที่คอยคุยคอยถามเขาและมาหาเขาที่ร้านกาแฟที่เขาทำมักจะเป็นดารินยา จนกลายเป็นเขากับเธอสนิทและใกล้ชิดกันจนเลยเถิด เขาจึงขอเลิกกับปทิตาเพราะไม่อยากทำผิดต่อเธออีก เป็นเขาที่เผลอใจก็จริง แต่ถ้าการเข้ามาของดารินยามีจุดมุ่งหมายเพื่อทำลายอีกฝ่าย มันก็ทำให้เขาไม่พอใจเช่นกัน

"พี่อาร์ม" หญิงสาวขึ้นเสียง "เรื่องที่เราทำมันไม่ได้ผิด ถ้าจะผิดก็ผิดที่เพนนีที่ไม่รู้จักใส่ใจดูแลคนรัก จนพี่เผลอใจเอนเอียงมาทางลูกแก้วเอง"

"เอาเถอะๆ" เมธัสโบกมือ ไม่อยากเถียงกับดารินยา เพราะเธอดูอารมณ์ไม่ดีเลย "เราอย่าเถียงกันเลยเรื่องที่มันผ่านมาแล้ว อีกอย่างลูกแก้วไม่ควรให้ข่าวไม่ดีของเพนนีนะ ช่วงนี้เพนนีเจอข่าวร้ายๆ มาเยอะ ต้องการกำลังใจมากกว่า"

"พี่ก็ไปให้กำลังใจมันสิ ถ้ายังรักมันก็กลับไปหามันเลย"

เธอนึกดีใจที่ยังไม่ได้เปิดตัวว่าคบกับเมธัส ที่ปล่อยข่าววับๆ แวมๆ ก็เพื่อจะหยามนังเพนนี แต่ที่ไหนได้ ช่วงที่แย่งเขามา มันกลับไปสนิทกับวฤทธิ์ผู้ชายที่เธอตั้งใจจะให้เป็นฝ่ายทำลายมัน แต่คนฮอตอย่างเขากลับยอมรับว่าอยากคบมันทำให้มันสูงส่งราวกับเจ้าหญิง

เธอจะส่งเมธัสกลับไปให้มัน แล้วหาทางใกล้ชิดกับวฤทธิ์ยังจะสะใจกว่านี้