คำเตือน!
เนื้อหาในตอนนี้มีฉากรุนแรง/ขืนใจ/ไม่เหมาะสม นักเขียนไม่ได้มีเจตนาไม่ดีหรือสนับสนุนการกระทำผิด ๆ แบบนี้ในชีวิตจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ **นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น**
"...จะ...จอร์แดน หยุดก่อนได้ไหม"
"อย่าเกร็ง"
"เราจุก"
"ฉันขยับยาก" ริมฝีปากหนาเอ่ยพลางจ้องมองใบหน้าเรียวใสที่แสดงสีหน้าเหยเกอยู่ตรงหน้านิ่ง ซัมมายด์ที่รู้สึกจุกเสียดแน่นบริเวณท้องน้อยของตัวเองก็ยังคงเกร็งตัวไม่ยอมทำตามที่อีกคนบอก
"ฉันบอกให้เลิกเกร็ง"
"เราจุกจอร์แดน..."
"...พะ...พอแล้วได้ไหม" ดวงตาสวยมองหน้าถามคนตัวสูงด้วยความกล้า ๆ กลัว ๆ
"จะบ้าหรือไง" เจ้าของใบหน้าหล่อตอบกลับเสียงนิ่ง ตัวตนของเขาฝังเข้าไปในกลีบดอกไม้ขนาดนี้แล้ว ใครจะยอมพอแค่นี้กัน
"แต่เรา..."
"เงียบซะ ถ้าจุก...ก็ร้องออกมา" สิ้นเสียงทุ้มเอ่ย มือแกร่งก็เคลื่อนลงไปจับสะโพกเล็กไว้แน่นพร้อมกับเริ่มขยับเอวสอบของตัวเ
