เช้าวันต่อมา...
"อ อื้อ..." เสียงหวานของร่างบางที่นอนอยู่ขยับตัวลืมตาขึ้นด้วยความยากลำบาก ช่วงล่างของหญิงสาวยังคงมีอาการจุกแสบ ดวงตากลมค่อย ๆ เหลือบมองไปยังร่างหนาด้านข้างพลางลอบเม้มปากแน่นออกมากับภาพเหตุการณ์เมื่อวานที่ฉายเข้ามาเป็นฉาก ๆ
เธอมีอะไรกับจอร์แดนไปแล้วจริง ๆ เธอมีอะไรกับคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนของเพื่อนในตอนนี้...
'ในเมื่อกลับมาเป็นของฉันแล้ว...'
'...ก็อย่าคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ ...ซัมมายด์'
อยู่ ๆ คำพูดที่ฟังดูแฝงไปด้วยความโกรธปนเจ็บปวดนั้นก็ดังขึ้นมาในหัวเล็ก ซัมมายด์จ้องมองไปยังใบหน้าหล่อเหลาอีกครั้งพร้อมกับเอ่ยออกมาเสียงเบา
"เราขอโทษนะ" สิ้นเสียงหวานเอ่ย ร่างเล็กก็ยังคงนั่งนิ่งอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะได้สติพยายามพยุงร่างกายอ่อนแรงของตัวเองให้ลุกขึ้นจากเตียงนอนขนาดใหญ่เดินตรงไปหยิบเสื้อผ้าเข้ามาสวมใส่และเดินออกจากห้องนอนไปด้วยความรวดเร็ว โดยทันทีที่ประตูห้องถูกปิดลง ร่
