ตัวของหลินต้าจินเองไม่คิดอะไร เขาคิดเพียงว่าอ้ายหนิงคงจะมาหาน้องสาวของเขา
“อ้าวไปไงมาไงละอ้ายหนิง มาหาเจียวเจียวเหรอ” หลินต้าจินยังคงทักทายด้วยรอยยิ้มเหมือนเดิม ก่อนจะมองหันไปมองด้านหลังเห็นยายตัวเล็กของเขาออกมานั่งอยู่ ก็ขมวดคิ้วอย่างไม่ชอบใจ ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในบ้านเพื่อจะล้างตัวและเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องของหลานๆ
หลินต้าจินเมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าและทดสอบดูแล้วว่าไม่มีกลิ่นเหงื่อและกลิ่นเลือดของหมูป่าก็เดินหน้านิ่วไปหลังบ้านทันที ก่อนจะมาหยุดยืนที่หน้าของยายตัวเล็กของเขา หนิงฮวาเองเมื่อเห็นว่าพี่ชายตัวโตของเธอกลับมาจากล่าสัตว์แถมยังได้หมูป่าตัวใหญ่มีถึง สองตัวก็เอ่ยขึ้นอย่างดีใจ
“พี่ต้าจิน และพี่ๆ เก่งมากเลยค่ะ ได้หมูป่าตัวใหญ่มากมาตั้ง สองตัวแหนะ” จากนั้นก็ส่งยิ้มหวานให้พี่ต้าจินของเธอ แต่ครั้งนี้หลินต้าจินไม่ยิ้มตอบถึงแม้ในใจจะภูมิใจที่ยายตัวเล็กชมเขาก็ตาม
“ใครให้หนูออกมาข้างนอก
