ชลิดาได้แต่มองตามรถเก๋งที่ขับเคลื่อนออกไป หล่อนไม่รู้ว่า ชายหนุ่มทั้งสองไปไหน เพราะแม้แต่ป้าสายก็ไม่รู้ บอกได้อย่างเดียวว่าลูกชายไปทำงาน แม้จะถามว่างานอะไรที่ทำกันเวลานี้ แล้วทำไมต้องกลับถึงเช้าอีกวัน ป้าสายก็ไม่สามารถให้คำตอบได้เช่นกัน ชลิดาจึงเลิกซักไซ้ จัดการกับตัวเองเมื่อรู้สึกเหนียวตัวเต็มทน ตกลงค่ำนี้หญิงสาวได้ชุดเสื้อคอกระเช้าของป้าสายที่หามาให้สวมใส่นอน พร้อมกับผ้าซิ่นที่เย็บเป็นกระโปรง เพราะเธอบอกป้าสายไปว่านุ่งผ้าถุงไม่เป็น ป้าสายจึงรีบจัดการให้ด้วยความเต็มใจ ค้นหากระโปรงที่เคยนุ่งเมื่อหลายปีก่อนออกมาจากตู้สภาพยังดีอยู่หลายตัวยื่นให้เลือกใส่ ตามใจชอบ อาหารมื้อค่ำยังไงก็ยังถูกปากชลิดา หากแต่รู้สึกขาดเสียงพูดคุยของใครบางคนเมื่อตอนบ่าย การกินจึงไม่ค่อยได้บรรยากาศรื่นเริงเท่าที่ควร หน้าต่างบานเล็กซึ่งเป็