เจิ้งไข่ต๋ายกยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ เมื่อได้ยินถึงข้อตกลงนั้น เพราะเขาคิดว่าถึงอย่างไรในครั้งนี้ เขาจะต้องเป็นผู้ชนะอย่างแน่นอน และนั่น ก็จะทำให้เขาสามารถใช้ประโยชน์จากนางได้อย่างเต็มที่ เดิมทีบุรุษอย่างเจิ้งไข่ต๋า ใช้ชีวิตอยู่แต่ในหุบเขา โดยไม่ได้พบเจอกับผู้คนมากมายนัก คนที่เขาคลุกคลีด้วยส่วนมาก ก็มีแต่อาจารย์และศิษย์พี่ใหญ่ของเขาเพียงเท่านั้น จึงทำให้เขาไม่รู้เท่าทันเล่ห์เหลี่ยมของคนภายนอก และคิดว่าตนเองนั้นเป็นคนฉลาดมีความสามารถ แต่แท้จริงแล้ว เขาก็เป็นเพียงบุรุษที่มีความใสซื่อ ไร้เล่ห์เหลี่ยมผู้หนึ่งเพียงเท่านั้น "แน่นอนคำไหนคำนั้น" ทั้งสองคนจึงได้เริ่มต้นแข่งกันทำอาหารอย่างเอาเป็นเอาตาย โดยที่ไม่มีผู้ใดยอมใคร เพราะพวกเขาต่างก็หวังที่จะเป็นผู้ชนะในการเดิมพันครั้งนี้ พวกเขาได้เดิมพันกันทำอาหารในครั้งนี้ หากผู้ใดสามารถทำอาหารออกมาได้ถูกใจเจิ้งโป๋หมิงมากที่สุด ถือว่าผู้นั้นเป็นผู้ชนะ