สามเดือนต่อมา...
วาวาแต่งชุดทำงานพร้อมสำหรับเดินทางไปสนามบินในตอนเช้าตรู่ ดาวินที่อยู่ในชุดนอนเดินมาส่งคนรักขึ้นรถ เขาโอบเอวหญิงสาวไว้หลวมๆก่อนจะหอมแก้มซ้ายขวา
"ถึงแล้วทักมาด้วยนะหนูน้อย แด๊ดดี้ไม่อยากเป็นห่วง"
"ทราบค่ะ ไปทำงานด้วยนะอย่าอู้เชียวล่ะ"
วาวาลูบแก้มชายหนุ่มก่อนจะหอมแก้มซ้ายขวา นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วที่เธอใช้ชีวิตอยู่กับเขาเหมือนเป็นบ้านอีกหลัง แต่คุณดาวินไม่เคยล่วงเกินเธอเลยซักครั้งเพราะเขารับปากแล้วว่าจะรอเธอยอมเท่านั้น
"ไม่มีกำลังใจอยากไปเลย"
เขาเอ่ยเสียงติดงอน สัปดาห์ที่ผ่านมาเหมือนเขาจะเริ่มคุมอารมณ์อยากของตัวเองไม่ค่อยไหว บางครั้งก็รบเร้าเธอบ้างตามประสาแต่เขาก็ยังพอระงับอารมณ์ตัวเองได้ซึ่งถือว่าคุณดาวินเป็นผู้ชายที่อดทนมากจริงๆ
"ไม่ต้องเลยนะไหนคุยกันแล้วไงคะว่ารอหนูพร้อม"
"เราคบกันหลายเดือนแล้วนะ หนูใจร้ายกับแด๊ดดี้คนนี้เกินไปแล้ว"
"รออีกหน่อยนะคะ หนูยังไม่พร้อม
