บทที่ 12

1220 คำ

"ติดต่อภาคินทร์ได้หรือยัง" "ติดต่อไม่ได้เลยครับท่าน" ชัยรีบรายงานเจ้านายที่นั่งอยู่รถเข็น "แล้วกวินทร์ล่ะ" "คุณกวินทร์ก็พยายามสืบหาอยู่ครับ ว่าคุณภาคินทร์พาเธอไปอยู่ที่ไหน" "ให้คนไปดูที่บ้านด้วยนะ แม่เขาคงจะรู้ ว่าลูกชายอยู่ที่ไหน" "ครับ" สุพจน์รู้ว่าลูกชายพาไลยาออกไป แต่ไม่รู้ว่าลูกชายพาเธอไปไว้ที่ไหน ถึงแม้สุพจน์จะเชื่อว่าไลยาคงจะจัดการกับภาคินทร์ได้ แต่เธอก็เป็นผู้หญิง และลูกชายของท่านก็ดื้อรั้นมาก ท่านเป็นพ่อแท้ๆ ยังจัดการไม่ได้ คิดว่าเธอคงจะเหนื่อยอีกเยอะ ภาคินทร์&ไลยา จ๊อกกกก~ "เสียงอะไร" ใบหน้าคมกำลังซุกไซร้ตามเรือนร่างระหงอยู่ สักพักท้องของคนตัวเล็กก็มีเสียง "ฉันหิว ฉันยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เที่ยงแล้ว" "ทำไมไม่กิน" "แล้วคุณจะให้ฉันกินอะไรล่ะ ไม่มีอะไรจะให้กินนี่ ทำความสะอาดก็เหนื่อยมาทั้งวัน" ต้องขอบคุณท้องใช่ไหม ที่มันร้องได้ถูกจังหวะมาก "เดี๋ยวเสร็จแล้วจะพาลงไปกิน"

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม