ณิชาชั่งใจ มองคนที่กำลังจัดการกับกระดุมเสื้อ เขาลุกยืนเต็มความสูง เขาตัวสูงมาก ช่วงเอวไร้ไขมันส่วนเกิน และมีมวลกล้ามเนื้อในส่วนที่ควรมี
“เธอใส่ชุดชั้นในอยู่หรือเปล่า”
“ค่ะ ให้ถอดไหมคะ” เธอทำท่าจะปลดผ้าเช็ดตัวออก
“ไม่ต้อง ฉันจะถอดเอง ขึ้นไป” เขาพยักพเยิดให้หล่อนขึ้นเตียง ก่อนจะถอดเสื้อผ้าตัวเองจนเหลือเพียงกางเกงชั้นในแบบขาสั้น มันโอบอุ้มตัวตนเขาแทบไม่มิด ชิ้นส่วนแห่งบุรุษที่กำลังแข็งขึง ตั้งลำผงาดขึ้นมา มันดันขอบเอวของกางเกงชั้นใน จนส่วนปลายโผล่แพลมให้เห็น
ณิชากลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ ใจเต้นถี่ระรัว เฝ้ามองเขาอย่างไม่อาจละสายตา เขาเดินด้วยสองเข่าบนเตียงนุ่ม ค่อยๆ เข้ามาหาเธอ เธอถอยหลังรวดเร็ว ขนลุกซู่ ใจเต้นแรงปานจะกระโจนออกจากอก
พรืด!!!
ร่างเธอไถลพรืดตามแรงดึง เขากำข้อเท้าเธอไว้ แล้วลากลงไปแรงๆ จนแผ่นหลังครูดกับฟูกนุ่ม
“แค่นี้ก็ตกใจแล้วเหรอ อย่าเพิ่งสิ คืนนี้ยังมีเวลาตกใจอีกเยอะ!”
