17
“แต่เลือดคุณอาไหลไม่หยุดเลยนะคะ”
คำพูดประโยคนี้ของหลานสาว ทำให้อาหนุ่มเงยหน้าขึ้นเพราะหากเขามองความสวยงามกระชากใจต่อไป มีหวังเลือดไหลนองพื้นแน่
“อย่าไปห่วงจอนมันเลย มันก็เป็นอย่างนี้บ่อยๆ เวลาเห็นสาวๆ สวยๆ โรคหื่นมันก็เลยกำเริบ เดี๋ยวก็หายจ้ะกุ๊ก”
แอนโธนี่ที่หายจากอาการตะลึงเมื่อเห็นเพื่อนสนิทของณัฏฐลักษณ์ที่ยืนนิ่งตรงบันไดขั้นสุดท้ายพูดแทรกขึ้น ส่งผลให้โจนาธานใช้ข้อศอกกระแทกไปยังหน้าท้องของเพื่อนสนิทที่พูดไม่เข้าหู
“อย่าไปฟังโทนี่นะคะกุ๊ก คุณอาไม่ได้เป็นอย่างที่มันพูดซะหน่อย สงสัยที่เลือดกำเดาไหลเพราะคุณอาทำงานหนักมาหลายวัน พักผ่อนไม่เพียงพอมันก็เลยเป็นแบบนี้” โจนาธานแก้ตัว ขยับศีรษะให้อยู่ในสภาวะปกติหลังจากที่แน่ใจว่า เลือดหื่นของเขาไม่ไหลออกมาแล้ว
“คุณอาไม่เป็นอะไรแล้วแน่นะคะ” ณัฏฐลักษณ์ถามอาหนุ่มอย่างเป็นห่วง
“แน่คะ ดูสิคะเลือดคุณอาไม่ไหลแล้ว”
เขาดึงมือที่ใช้กระดาษทิชชูซับโพรงจมูกออก เพื่อให้เธอเห็นว่า เลือดกำเดาหยุดไหล คนที่เป็นห่วงจึงพลอยสบายใจขึ้น หลานสาวสุดสวยโปรยยิ้มหวานให้โจนาธาน
“กุ๊กจะไม่แนะนำเพื่อนให้อารู้จักบ้างเหรอครับ”
ปากของแอนโธนี่พูดกับหลานสาวของเพื่อน แต่ทว่าดวงตากลับเหลือบมองไปยังสตรีที่เขาอยากรู้จักชื่อเสียงเรียงนาม ณัฏฐลักษณ์เดินไปหาเพื่อนสนิทที่ยืนหน้าบึ้งตึงอย่างไม่ทราบสาเหตุมาหาอาหนุ่มและแอนโธนี่
“คุณโทนี่คะ เฟิร์นเพื่อนสนิทกุ๊กเองค่ะ เฟิร์นจ๋า คุณโทนี่เพื่อนซี้คุณอาจอนจ้ะ” ณัฏฐลักษณ์ทำหน้าที่แนะนำตัวให้ทั้งสองได้รู้จักกัน
“สวัสดีค่ะคุณลุงโทนี่” คนอายุน้อยกล่าวทักทายคนสูงวัยกว่า พนมมือไหว้สวยงาม ส่งยิ้มให้อีกฝ่าย คนที่ถูกเรียกว่าลุงถึงกับเนื้อเต้น เขาไม่ได้แก่ถึงขนาดต้องมาเรียกว่าลุง อย่างนี้มันยั่วให้โกรธชัดๆ
“ฉันไม่ได้แก่ถึงขนาดต้องเรียกลุงนะ เรียกอาเหมือนกับที่กุ๊กเรียกจอนก็ได้”
เสียงเข้มของแอนโธนี่พูดโต้กลับใส่สาวตัวแสบที่ตนจำได้ดีไม่มีลืมว่า ทำอะไรไว้กับเขาบ้าง และไม่คิดว่าโลกมันจะกลมถึงขนาดโคจรมาพบกันอีกครั้งเร็วกว่าที่คิดไว้
“จะเรียกอย่างนั้นได้ยังไงคะ ในเมื่อคุณลุงแก่กว่าคุณอาจอนตั้งหนึ่งวัน คนไทยเขาถือว่าแก่กว่า เพราะฉะนั้นเรียกว่าลุงถูกแล้วค่ะ”
สาวปากกล้าสวนกลับทันควัน ภัทรพรรู้เรื่องที่แอนโธนี่เกิดก่อนโจนาธานมาจากคำบอกเล่าของเพื่อน ในวันที่อาสุดหล่อพา
ณัฏฐลักษณ์ไปซื้อเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัว และเจอแอนโธนี่โดยบังเอิญ ทำให้เกิดปากเสียงกันเล็กน้อยเนื่องจาก โจนาธานไม่ยอมให้หลานสาวเรียกเพื่อนของตนว่าอาเพราะเขาอ้างว่าแอนโธนี่แก่กว่าเขาหนึ่งวัน
คนถูกสวนถึงกับพูดไม่ออก แต่ก็ไม่ยอมแพ้ “ไม่ได้ ยังไงฉันไม่ยอมให้เธอเรียกฉันว่า คุณลุง ต้องเรียกว่าคุณอา”
“ไม่ค่ะคุณลุง เฟิร์นถนัดเรียกว่าลุงมากกว่า เรียกว่าคุณอาเดี๋ยวจะไปเหมือนกับที่กุ๊กเรียกคุณอาจอน” ภัทรพรไม่ยอมแพ้เช่นกัน
“เธอเรียกจอนว่าคุณอาได้ ทำไมเรียกฉันว่าคุณอาบ้างไม่ได้ล่ะ”
“ก็ไม่อยากเรียก อยากเรียกว่าคุณลุง ใครจะทำไม”
ภัทรพรลอยหน้าลอยตาพูด แอนโธนี่ถึงกับหน้าเข้มขึ้น ดวงตาดุกร้าว
“เอาละ ไม่ต้องเถียงกันแล้ว เราไปกินอาหารกันดีกว่า”
โจนาธานพูดตัดบท เพราะเกรงว่าบรรยากาศงานปาร์ตี้ที่จัดให้หลานสาวจะกร่อย ทำให้แอนโธนี่กับภัทรพรยุติการโต้เถียง แต่ทว่าสาวแสบกลับแลบลิ้นใส่ก่อนจะวิ่งปรู๊ดตามร่างของโจนาธานที่โอบเอวเล็กของณัฏฐลักษณ์เดินไปยังห้องจัดเลี้ยงส่วนตัวทางปีกซ้ายของบ้าน คนที่ถูกเรียกว่าลุงแทบอยากจะวิ่งไปจับร่างของภัทรพรมาฟาดก้นให้หลาบจำ แต่ก็ทนกลั้นไว้คิดหาวิธีจัดการกับเธอภายหลัง
งานปาร์ตี้ในค่ำคืนนี้โจนาธานจัดเตรียมไว้ให้หลานสาวสุดที่รักได้อย่างโรแมนติกและไม่เหมือนใคร ทั้งสี่รับประทานอาหารท่ามกลางแสงเทียน รอบห้องประดับด้วยแจกันดอกกุหลาบนับร้อยดอก ส่งกลิ่นหอมฟุ้งกระจายไปทั่ว บนโต๊ะอาหารมีกลีบกุหลาบสีแดงโปรยอยู่บนผ้าปูสีขาว มีดนตรีเบาๆ เปิดคลอ
อาหารหลักในค่ำคืนนี้ที่โจนาธานเลือกสรรเพื่อหลานสาวสุดที่รักคือ สเต็คเนื้อมัตสึซากะจากวัวเพศเมียที่บริสุทธิ์สีดำสนิท เนื้อวัวชื่อดังจากประเทศญี่ปุ่น และเป็นเนื้อวัวที่มีราคาแพงที่สุดในโลก แล้วยังมีออยสเตอร์คาเวียร์ อาหารฝรั่งที่ทำจากไข่ปลาคาเวียร์ หอยนางรมสดจากมหาสมุทรแอตแลนติคฝั่งตะวันตกของประเทศสหรัฐอเมริกาที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นหอยนางรมที่มีรสเลิศมากที่สุด เสิร์ฟพร้อมไวน์ขาวรสเยี่ยมราคาแพงระยับ
“เป็นไงคะหลานคุณอา อาหารอร่อยหรือเปล่าคะ”
โจนาธานเอ่ยถามณัฏฐลักษณ์เบาๆพอได้ยินกันสองคน
“อร่อยมากๆ เลยค่ะคุณอา” เธอตอบอาหนุ่มด้วยน้ำเสียงกระซิบเช่นกัน
“คุณอาเลือกเมนูเองเลยนะคะ สั่งตรงจากโรงแรมเลยด้วย เพื่อกุ๊กของคุณอา” คำพูดของเขาเรียกความอิ่มเอิบใจให้กับหลานสาว ที่ฉีกยิ้มหวาน ดวงตาเปล่งประกายวิบวับด้วยความสุข
“คุณอาของกุ๊กน่ารักที่สุดเลยค่ะ”
“น่ารักแล้วกุ๊กรักคุณอาหรือเปล่าคะ” โจนาธานถามอย่างมีความนัยแฝง อีกฝ่ายก็ตอบแบบไม่ต้องคิด ดอกรักเบิกบานกลางใจเพราะหัวใจของเธอมีเพียงเขา
“รักค่ะ กุ๊กรักคุณอาที่สุดในโลกค่ะ”
แม้โจนาธานจะคิดว่า คำบอกรักของณัฏฐลักษณ์จะเป็นความรักระหว่างอาหลาน แต่เขาก็มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก มองสบตาคู่สวยของหลานสาว ราวกับว่าจะสื่อให้เธอเห็นความรู้สึกที่อยู่ในใจเขา ทว่าอีกฝ่ายกลับเหนียมอาย หัวใจเต้นแรงหลุบสายตาต่ำมองอาหาร ไม่กล้าสบตาอาหนุ่มรูปหล่อ