DEFEAT LOVE - สยบรัก | 8
1723 คำ
“พี่ยินดีถ้าน้องพริกจะช่วย”
“จอดรถสิคะแล้วพริกจะช่วย” หลังจากฉันพูดจบพี่ขุนทัพก็ตบไฟเลี้ยวเข้าข้างทางทันที
“โอเคจริงๆนะครับ” ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นกังวล
“พริกจะไม่โอเคที่ตรงพี่ขุนทัพถามพริกบ่อยๆ” ฉันพูดขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะถอดกางเกงพี่ขุนทัพลงไปพร้อมกับอันเดอร์แวร์
ฉันมองแก่นกายสีคล่ำที่ตอนนี้ชี้โด่งตรงหน้าฉันด้วยความยากลำบากใจเพราะขนาดของมันไม่ใช่น้อยๆ
“พี่ช่วยดีกว่าครับ” พี่ขุนทัพเมื่อเห็นว่าฉันมีอาการประหม่าก็ค่อยๆจับมือฉันไปสัมผัสกับมัน
ฉันค่อยๆจับไปที่แก่นกายของเขาจากนั้นก็ใช้มือทั้งสองข้างกอบกุมแก่นกายของเขาไว้แล้วและค่อยๆขยับมือขึ้นลง
“อึก…อ่าาา” พี่ขุนทัพร้องออกมาทันทีที่ฉันขยับมือ
“ขนาดนั้นเลยหรอคะ” เพราะฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าที่เขาร้องออกมามันหมายถึงอะไร
เสียว หรือ เจ็บ ?
ถึงฉันจะไม่มีประสบการณ์โดยตรงแต่ฉันก็เคยดูหนังมาบ้าง การใช้มือทำให้แบบนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องยากสักเท่าไหร่สำหรับฉัน
“มือน้องพริกนุ่ม พี่เสียวมากครับ” พี่ขุนทัพพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับมองหน้าฉัน ส่วนฉันก็รีบหลบตาก้มมองแก่นกายขนาดใหญ่ของเขา เพราะสายตาแบบนั้นฉันสู้ไม่ไหวหรอกนะ
หลังจากนั้นฉันก็ใช้มือขยับขึ้นลงให้เขาเรื่อยๆ มีบ้างที่พี่ขุนทัพยื่นมือเข้ามาช่วยเพราะฉันเองก็เมื่อยและเจ็บมือเหมือนกัน
กริ๊ง !
เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นทำให้ฉันต้องเงยหน้ามองพี่ขุนทัพทันที
“หยิบให้หน่อยได้ไหมคะเพราะพริกไม่อยากให้พี่ขุนทัพค้าง” เพราะฉันรู้ดีว่าใครโทรมาและมันก็คงไม่พ้นอีเพื่อนสองตัวของฉัน
“รับเลยค่ะ” ฉันพูดขึ้นอีกครั้งก่อนที่พี่ขุนทัพจะรับโทรศัพท์และเปิดสปีกเกอร์โฟน
“ฮัลโหล”
“อีชะนีมึงอยู่ไหน กูกับอีตาลวนรถกันสามรอบแล้วมึงก็ยังไม่มา” เสียงแว้ดๆของอีกัสดังขึ้นทันที
“ไปกินกันก่อนเลยกูธุระอยู่” ฉันตอบอีกัสไปทันทีพร้อมกับมือของฉันที่กำลังกอบกุมแก่นกายของพี่ขุนทัพและขยับขึ้นลงตามจังหวะ
“ธุระอะไรอีก เย็xกันอยู่หรือไง” มือฉันหยุดนิ่งทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของอีกัส
“อีกัสกูเปิดลำโพง” ฉันพูดขึ้นทันที
“น้องกัสครับ เดี๋ยวพี่รีบไปนะครับพอดีมีธุระนิดหน่อย กินร้านไหนบอกได้เลยครับ” พี่ขุนทัพพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงใจเย็น
“ขอโทษที่พูดไม่เพราะนะคะพี่ขุนทัพ งั้นกินชาบูนะคะ ถึงแล้วโทรมานะคะกัสกับน้ำตาลจะเดินเล่นรอ” ราวกับผีออกจากร่างอีกัส เพราะมันกลายเป็นคนละคนกันเลยเมื่อพูดกับพี่ขุนทัพ
“ไปกันเลยครับ” พี่ขุนทัพพูดขึ้นอีกครั้งก่อนที่จะจับมือฉัน
“ไม่ค้างหรอคะ”
“ไม่เป็นไรครับพี่โอเค” เมื่อเขาพูดแบบนั้นฉันก็จะไม่เซ้าซี้อะไรมาก
“เช็ดมือครับ” พี่ขุนทัพพูดขึ้นพร้อมกับส่งทิชชูให้ฉัน
“ขอบคุณค่ะ”
ภายในเวลาไม่นานรถยนต์คันหรูของพี่ขุนทัพก็จอดสนิทที่ลานจอดรถชั้นสามตามที่อีกัสบอกไว้ตั้งแต่แรก ฉันกับพี่ขุนทัพตรงไปยังร้านชาบูทันทีเพราะตอนนี้อีกัสกับน้ำตาลอยู่หน้าร้านเรียบร้อยแล้ว
“ถ้ากูไม่มาจองคิวไว้ก่อนนะอดแดก” อีกัสพูดขึ้นทันที
“พูดมากบอกว่าทำธุระไง” ฉันตอบกลับไปอีกครั้ง เพราะมันพูดอยู่นั่นแหละ รำคาญชะมัด
“ตกลงธุระใครกันแน่มึงหรือพี่ขุนทัพ” น้ำตาลถามขึ้นอีกครั้ง
“กู”
“พี่”
ฉันกับพี่ขุนทัพมองหน้ากันทันทีเพราะคำตอบของเราทั้งสองคนไม่ตรงกัน
“เอาเป็นว่าทำธุระด้วยกัน” อีกัสพูดจบมันก็มองหน้าฉันกับพี่ขุนทัพสลับไปมาราวกับคนรู้ทัน
“หยุดมองกูด้วยสายตาแบบนั้น” ฉันพูดขึ้นทันทีเพราะฉันเกลียดนักกับสายตาเจ้าเล่ห์รอยยิ้มกรุ้มกริ่ม
“ไม่อยากให้มองก็เล่าความจริง”
“คิวที่ยี่สิบเจ็ด สี่ท่านเชิญค่ะ”
“ถึงคิวแล้วไปกัน” ถือเป็นโชคดีของฉันที่พนักงานเรียกขึ้นเพราะไม่งั้นฉันคงโดนอีกัสซักจนขาวเป็นผ้า
“อันนี้อร่อยนะน้องพริก”
“นี่ครับ”
“อันนี้ด้วย”
“นี่ด้วยครับ”
“มากันสองคนหรอคะพี่ขุนทัพขยันตักให้อีพริกจัง” ฉันก็อยากพูดเหมือนกันเพราะพี่ขุนทัพบริการดีมาก ตักอาหารให้ฉันเต็มจานไปหมด
“นี่ครับ พี่ตักให้” จากนั้นพี่ขุนทัพก็เปลี่ยนจากที่ตักให้ฉันเป็นการตักให้อีกัสแทน
“อีกระเทย พอพี่ขุนทัพเขาตักให้ก็เงียบปากเลยนะ” น้ำตาลพูดขึ้นทันที
“แน่นอน พี่ขุนทัพต้องดูแลให้ทั่วถึงนะคะ”
หลังจากกินเสร็จพี่ขุนทัพก็อาสามาส่งฉัน ทั้งๆที่ฉันบอกว่าจะกลับกับเพื่อนเพราะคอนโดเดียวกันแต่เขาก็ไม่ยอมรั้นจะมาส่งฉันให้ได้
“เดี๋ยวแวะไปคอนโดพี่ก่อนนะครับพอดีพี่จะไปสนาม” พี่ขุนทัพพูดขึ้นอีกครั้ง
“แข่งรถหรอคะ” เพราะฉันก็พอรู้เกี่ยวกับพี่ขุนทัพมาบ้าง ฉันเองก็ต้องหาข้อมูลของคนที่สนใจอยู่แล้ว
“ครับ” จากนั้นบนรถก็ไม่มีบทสนทนาใดๆ จนถึงคอนโดพี่ขุนทัพ
ขุนทัพ
หลังจากออกจากมหาลัยผมก็มีอาการอย่างว่าขึ้น เอาง่ายๆคือแก่นกายผมแข็ง ถ้าถามว่าเพราะใครก็คงต้องบอกว่าพริกไทยเพราะผมเคยบอกไปแล้วว่าเธอมีอิทธิพลต่อแก่นกายของผมมาก
จนพริกไทยเอ่ยปากว่าจะช่วยโดยการใช้มือ สัมผัสแรกที่มือพริกไทยโดนแก่นกายของผม จากที่พยายามข่มอารมณ์ความดิบไว้มันกลับร้อนระอุเพียงเพราะมือของเธอแต่ผมก็ไม่เสร็จเพราะเพื่อนของพริกไทยโทรตามและแน่นอนว่าผมค้างแต่ก็เลือกไม่ให้เธอทำต่อ
จนตอนนี้ผมกำลังขับรถออกจากห้างเพื่อมาเอาของคอนโดไปให้ไอ้เบย์ที่สนาม ไอ้เบย์มันเปิดสนามแข่งรถมีหุ้นส่วนเป็นผมกับไอ้เปอร์แต่คนที่ถือหุ้นมากที่สุดก็เป็นไอ้เบย์
“ขึ้นไปพี่ไหม” ผมถามขึ้นทันที
“ไปค่ะ พริกไม่อยากนั่งในรถคนเดียว”
นับว่าเป็นครั้งแรกเลยที่ผมพาผู้หญิงขึ้นคอนโด เพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้มาเหยียบคอนโดของผมเลย
“ทำตัวตามสบายเลย พี่ไปเอาของในห้องแป๊ปนึง”ดูก็รู้คนตรงหน้าประหม่าแค่ไหน ผมไม่อยากเดาอะไรมากเพราะตั้งแต่จูบผมก็รู้แล้วว่าเธอไม่เคยจูบกับใครมาก่อน ส่วนเรื่องช่วยผมเมื่อกี้ สายตาของเธอก็ประหม่าจนผมดูออก จนตอนนี้ที่ยืนอยู่ในห้องผมเธอก็มีท่าทางแบบเดิม ถ้าให้ผมคิดก็คงไม่เคยแม้แต่เข้าห้องผู้ชายมาก่อน
แต่ทุกอย่างที่ผมคิดก็อาจจะไม่ใช่เรื่องจริงเพราะพริกไทยชื่อเสียงไม่ธรรมดา แรงพอๆกับผมและพวกเพื่อน
“ไปกันเลยไหม” ผมถามพริกไทยที่นั่งอยู่บนโซฟาทันทีเพราะตอนนี้ผมเข้าไปหยิบเอกสารที่ต้องเอาไปให้ไอ้เบย์มาแล้ว
“ไปค่ะ”
“อยากไปสนามกับพี่หรือเปล่า” ผมถามขึ้นอีกครั้ง
“อยากไปค่ะ พริกยังไม่เคยไปเลยเคยได้ยินแค่ว่าเป็นสนามของพี่ขุนทัพกับเพื่อน” พริกไทยตอบกลับมาทันที
“อาจจะมืดๆหน่อยนะ น้องพริกโอเคใช่ไหม” เพราะตอนนี้มันก็ยังไม่เย็นเลย ระยะเวลากว่าจะกลับก็นานพอสมควร ผมจึงเลือกที่จะถามเธอก่อน
“ไม่มีปัญหาค่ะ” หลังจากนั้นผมก็ตรงมายังสนามแข่งรถทันที
“คนเยอะจังเลยพี่ขุนทัพ”
“วันนี้มีเดิมพันกัน” ผมตอบกลับไปทันทีและที่ผมกลับมืดหน่อยเพราะผมต้องการดูแมทช์นี้
“เดี๋ยวพาไปดู” เมื่อเห็นท่าทางตื่นเต้นของพริกไทยผมก็พูดขึ้นอีกครั้ง
“จริงหรอคะ”
“จริงครับแต่ไม่ได้ดูตรงนี้นะ” ผมพูดขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้เราอยู่ระหว่างทางเดินของที่นั่งชม
“แล้วตรงไหนละคะ”
“ตามมาครับ” ผมเองก็ไม่อยากอธิบายเพราะมันจะยาวเลยเลือกจับมือพริกไทยและพาตรงมายังชั้นบนสุดที่เป็นห้องทำงานของผมกับเพื่อนๆ
“ดูจากตรงนี้ โอเคกว่าไหม” ผมพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมจับคนข้างๆหันไปยังด้านหน้าที่เห็นไปทั่วทั้งสนาม
“พี่ขุนทัพเจ๋งอะ” ผมยิ้มตามทันทีกับท่าทางของพริกไทยเพราะเธอดูตื่นเต้นมากๆ
“น้องพริกนั่งตรงนี้นะเดี๋ยวพี่ขอเคลียร์เอกสารก่อน” เพราะไอ้คนที่บอกให้ผมเอามาให้กลับหายหัว จนผมต้องลงมือทำเองเหมือนกันตอนนี้
“มาแล้วหรอ” เสียงไอ้เบย์ทักขึ้นทันที
“มาแล้วก็มาทำไอ้เวร” ผมพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะหยิบเอกสารจากโต๊ะทำงานของตัวเองมาให้ไอ้เบย์
“อ้าว น้องพริกมาด้วยหรอ” ไอ้เบย์ถามขึ้นทันทีก่อนจะหันมองหน้าพริกไทยด้วยท่าทางตกใจ
“ค่ะ” พริกไทยตอบมาแค่นั้นก่อนจะหันไปสนใจกับข้างนอกต่อ
“กูไม่รู้ว่าน้องพริกมาด้วย เลยบอกให้ส้มโอขึ้นมา”
“ส้มโอ”
“เด็กมึงอะ เด็กคนโปรดของมึง”
❤️
- ผู้เขียน
