ไม่นานนักผู้ดูแลโรงเตี๊ยมก็มาเชิญแขกทั้งสองลงไปกินอาหารข้างล่างซึ่งแขกที่พักห้องอื่นก็ทยอยลงไปกันบ้างแล้ว
“วันนี้ทางโรงเตี๊ยมจะมีการแสดงระบำนะขอรับนายท่าน” คำว่าระบำทำเอาคนงามหูผึ่งขึ้นมาทันที นาน ๆ ครั้งกว่าที่ชาวเมืองจะมีโอกาสได้เห็นการแสดงระบำเหล่านี้ เพราะส่วนมากนักระบำจะแสดงอยู่ในวังหลวงมากกว่า หรือไม่ก็ต้องรอคณะระบำเดินทางผ่านมา
นั่งรออยู่สักพักอาหารก็ค่อย ๆ ทยอยยกมาให้ที่โต๊ะ แขกทุกห้องต่างก็ได้ลิ้มรสอาหารชนิดเดียวกันทั้งสิ้น นักดนตรีเริ่มบรรเลงตามที่ฝึกซ้อมมาก่อนที่นางระบำจะเดินขึ้นบนเวทีแล้วเริ่มขยับกายไปตามจังหวะ เอวอ้อนแอ้นอรชรและสะโพกผายส่ายสะบัดอย่างอ่อนช้อยงดงามทำเอาบุรุษทั้งหลายต่างมองกันตาค้าง
“ท่านพี่สนใจนางระบำหรือเจ้าคะ ข้าเห็นท่านพี่มองนางจนตาแทบจะหลุดออกจากเบ้าอยู่แล้ว” ร่างบางหันไปถามสามีด้วยสายตาขุ่นเคือง ตอนแรกนางก็ชื่นชมว่านางระบำทุกนางต่างแสดงดียิ่งนัก ทว่าเมื่
