ไฮโซร้อนรัก

บทที่๑ ไฮโซตกสวรรค์(๓)

“พ่อกับแม่พักผ่อนให้มากๆ นะคะ แม้ว่าอนาคตของบ้านเราจะริบหรี่แค่ไหน หยาดฟ้าก็จะพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ครอบครัวของเรากลับมายืนอยู่ในสังคมได้อย่างสง่างาม จะไม่มีใครดูถูกพ่อกับแม่ได้เด็ดขาด...” น้ำตาร้อนผ่าวไหลอาบแก้มนวลจนต้องเช็ดทิ้ง ทว่าร่างที่เคยหยัดยืนเมื่อสักครู่กลับค่อยๆ ทรุดลงอย่างคนอ่อนแรง ใบหน้าสะสวยไร้เครื่องสำอางแนบลงกับปลายเท้าของบิดามารดา “เมื่อก่อน...หนูเป็นลูกที่แย่ เอาแต่ผลาญเงินพ่อกับแม่ไปวันๆ แต่ต่อไปนี้หนูจะเลี้ยงดู ทำให้พ่อกับแม่สุขสบาย หนูสัญญาค่ะว่าจะไม่ปล่อยให้พ่อกับแม่ต้องลำบากเด็ดขาด...ได้โปรดเชื่อมั่นในตัวหนูนะคะ” กระซิบบอกท่านทั้งสองแล้วเฝ้าซึมซับถึงวันที่แล้วๆ มา ตลอดยี่สิบสี่ปี ไม่เคยมีวันไหนเลยที่พ่อกับแม่จะปล่อยให้ลำบาก ต่อไปนี้เธอก็จะตอบแทนพระคุณของท่านให้สมกับความรักที่ท่านทั้งสองมีให้ ผ่านไปนับชั่วโมงแพขนตางอนงามก็ค่อยๆ พริ้มลงอย่างช้าๆ ไม่นานร่างเล็กก็ฟุบลงอยู่บริเวณปลายเตียงทั้งๆ ที่ดวงหน้ายังเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา

รัมย์สุดาไม่รู้ตัวจริงๆ ว่าตัวเองหลับไปนานแค่ไหน จนกระทั่งเสียงของใครบางคนดังใกล้ๆ หู พร้อมกับสัมผัสแผ่วเบา จึงได้ปรือเปลือกตาอันหนักอึ้งขึ้นช้าๆ แล้วยิ้มอ่อนๆ ให้กับป้ามะลิ

“คุณหนูมานอนที่นี่ได้อย่างไรกันคะ”

“เช้าแล้วหรือคะ” หญิงสาวไม่ตอบ แต่เลือกจะมองไปรอบๆ

“อีกไม่ถึงชั่วโมง คุณทนายก็คงจะมาแล้ว ถ้าอย่างนั้นหยาดฟ้าไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะคะ ฝากป้าดูคุณพ่อคุณแม่ด้วย”

“ค่ะคุณหนู” มะลิได้แต่ตอบรับ มืออวบนุ่มยังไม่ผละจากเรียวแขนสลักเสลา “คุณหนู ดูแลตัวเองให้ดีๆ ด้วยนะคะ”

“ป้าไม่ต้องห่วงค่ะ ยังไงหยาดฟ้าก็คือคุณหนูรัมย์สุดา ไฮโซสุดสวยเซ็กซี่ และก็ยังมีความอดทน มุ่งมั่นอีกเต็มร้อย” กล่าวเพียงเท่านั้นก็เชิดหน้าเดินคอตั้งเดินออกไป เข้าห้องพักมาได้ก็รีบอาบน้ำแต่งตัวจนเรียบร้อย วันนี้หญิงสาวเลือกจะสวมกระโปรงยาวเคลียเข่ามนกับเสื้อเกาะอกสีดำ ไม่ว่าต้องเผชิญกับปัญหาอะไร แต่เธอก็ยังดูสวยและเย้ายวนสมกับเป็นคุณหนูไฮโซเสมอ

พอถึงเวลา รัมย์สุดาก็เดินลงมาจากชั้นสองของบ้านด้วยท่าทีมุ่งมั่น ดูไม่สะทกสะท้านกับฐานะอันสั่นคลอนของบ้านเลยสักนิด มาถึงห้องรับแขกมือบางก็ยกไหว้ทนายของตระกูลอย่างรู้กาละเทสะดี

“กลับมาแล้วหรือครับคุณหนู” ธำรง รังนารัตน์ ทนายวัยสี่สิบเก้าปีกล่าวทักทาย

“การพบกันครั้งนี้...คงทำให้คุณหนูต้องลำบากไม่น้อย”

“คุณอาไม่ต้องพูดอะไรยืดยาวกับหนูหรอกค่ะ หนูรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว และรู้ด้วยว่าหนูมีเวลาอีกเพียงสองสัปดาห์ในการอยู่บ้านหลังนี้ รู้ว่าตอนนี้

ฤทธิกรวดีเหลือแค่ชื่อเท่านั้น ไม่ได้มีทรัพย์สมบัติมากมายเหมือนเมื่อก่อน”

ได้ฟังเช่นนั้น ธำรงก็ได้แต่ถอนหายใจทิ้ง “ในเมื่อคุณหนูทราบ อาก็คงต้องบอกว่า ทางเจ้าหนี้และก็ธนาคารจะเข้ามายึดบ้านหลังนี้ในไม่ช้า คุณหนูจะคิดการทำอย่างไรต่อไปครับ จะให้อาช่วยขนข้าวของแล้วก็หาบ้านหลังใหม่...หลังเล็กๆ ที่พอจะอยู่กันได้อย่างสบายดีหรือเปล่า อยากให้อาช่วยอะไรก็บอกได้นะครับ”

“ไม่ค่ะ” เรียวปากอิ่มเหยียดขึ้นอย่างมุ่งมั่น “หยาดฟ้าจะไม่ยอมออกจากบ้านหลังนี้”

“แต่...”

“ถ้าคุณอาอยากช่วยพวกเราจริงๆ รบกวนผ่อนผันกับเจ้าหนี้และธนาคาร ยืดเวลาให้หนูอีกสักเดือนได้ไหมคะ ถ้าครบกำหนดแล้วหนูยังไม่มีเงินจำนวนสามร้อยล้านมาชำระหนี้คืน หนูยินดีจะออกจากที่นี่ค่ะ” ถึงแม้จะไม่รู้ว่าจะหาเงินจำนวนนั้นได้จากที่ไหน แต่หญิงสาวก็จะไม่มีวันยอมแพ้ง่ายๆ

“หนูรับรองค่ะ ว่าเราจะมีเงินไปชำระคืนแน่นอน”

“คุณหนูจะหาเงินจำนวนมากขนาดนั้นจากที่ไหนครับ” ธำรงได้แต่ขมวดคิ้ว ตัวเขาเองยังไม่มีปัญญาคิดออกในเรื่องนี้เลย

ดวงตากลมโตเลือกจะมองออกไปไกลแสนไกล “มันต้องมีทางสิคะ...ต้องมีสักวันที่เงินจำนวนนั้นจะมาอยู่ในมือของเรา หนูขอแค่เวลาเท่านั้นค่ะ คุณอาช่วยหนูได้ใช่ไหมคะ”

สีหน้าของธำรงในตอนนี้ดูอึดอัด กังวลอย่างเห็นได้ชัด แต่เมื่อเห็นท่าทีมั่นอกมั่นใจจากคุณหนูของบ้านก็ได้แต่ผงกหน้ารับ “ตกลงครับ อาจะจัดการเจรจาให้ และถ้าคุณหนูมีอะไรให้อาช่วยอีกก็บอกมาได้เลยนะครับ อายินดีช่วยเหลือเต็มที่”

“คงจะไม่มากเกินไปใช่ไหมคะ ถ้าในระหว่างที่หนูไปหาเงินจำนวนนั้น หนูจะขอให้คุณอาช่วยดูแลคุณพ่อกับคุณแม่อีกแรง”

“คุณหนูจะไปที่ไหนหรือครับ”

ร่างบางค่อยๆ หยัดกายขึ้น แล้วเดินไปยังหน้าต่างของห้องรับแขก ก่อนจะตอบออกมาด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็น “หนูจะไปอิตาลีค่ะ ช่วงที่หนูไม่อยู่ ฝากคุณอาดูแลบ้านหลังนี้ และก็ดูแลคุณพ่อคุณแม่ด้วยนะคะ แล้วหนูจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด” บอกไปแล้วก็หันมายิ้มอย่างมุ่งมั่น เมื่อธำรงพยักหน้ารับก็ได้แต่พึมพำขอบคุณ เพราะเธอคงไปหาเงินไม่ได้แน่ๆ ถ้ายังมีห่วงอยู่อย่างนี้ ดังนั้นเพื่อให้ทุกอย่างสำเร็จไปได้ด้วยดี จึงต้องฝากบุพการีไว้กับคนที่วางใจได้อย่างทนายธำรงและป้ามะลิ อนาคตต่อจากนี้ก็ได้แต่หวังว่าการหาเงินมันจะราบรื่นและเป็นไปอย่างที่ต้องการ!

ไม่ถึงสี่สิบแปดชั่วโมงต่อมา ร่างบางในชุดเกาะอกสีครีมอ่อนๆ คลุมด้วยเสื้อโค้ดสีน้ำตาลเข้มก็มายืนอยู่ตรงหน้าอาคารสูงใหญ่ เบื้องหน้าของเธอคือบริษัทขนาดยักษ์ของเพื่อนรัก ที่นี่เป็นศูนย์รวมสินค้าในเครือแฟรงค์เฟิร์ส ซึ่งส่งสินค้าอุปโภคบริโภคจำหน่ายไปทั่วทั้งโลก ไม่ได้มาเยือนที่นี่หลายปี ทุกอย่างดูยิ่งใหญ่และเปลี่ยนแปลงไปมาก แม้ว่าที่นี่จะให้เงินเดือนค่อนข้างสูง แต่คงไม่ใช่ที่ทำงานของเธอหรอก นอกเสียจากเป็นจุดนัดหมายเพื่อพบปะกับใครบางคนเท่านั้น

เสียงแตรซึ่งดังขึ้นเบื้องหลัง พร้อมกับรถสปอร์ตสุดหรูโฉบเฉี่ยวเคลื่อนมาจอดข้างๆ ทำให้รัมย์สุดาได้แต่หันไปมอง เรียวปากอิ่มค่อยๆ คลี่ยิ้มอย่างจำได้ว่าเจ้าของรถคันนี้คือใคร และเพียงอีกฝ่ายลดกระจกลงเธอก็เดินไปใกล้ๆ

“ขึ้นมาสิจ๊ะคนสวย...” อิสตรีเย้าเพื่อน

เมื่อก้าวขึ้นมานั่งข้างๆ คุณหนูอิสตรี แฟรงค์เฟิร์สได้ หยาดฟ้าก็ได้แต่มองอย่างขอบคุณ “ดีใจนะ ที่ได้เจอเดหลีอีก และก็ขอโทษด้วยจริงๆ ที่นำพาเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจมาให้”

“แหม...คุณหนูหยาดฟ้าจ๋า ทำเหมือนเราไม่ใช่เพื่อนรักกันอย่างนั้นแหละ อย่าพูดมากเลย เอาเป็นว่าเรากลับไปพักที่บ้านกันดีกว่านะ เพราะหลังจากนั้นเรามีเรื่องสนุกๆ ต้องทำ รับรองว่า...ถ้างานนี้ทำสำเร็จ หยาดฟ้าจะกลับไปเป็นดาวที่พร่างพราวอยู่บนท้องนภาเหมือนเดิม” เดหลียิ้มให้เพื่อนรักอย่างมีเลศนัย แต่ถ้ารัมย์สุดารู้ว่าต้องทำอะไรละก็ ไม่รู้จะตอบรับหรือเปล่า เพราะงานนี้ต้องเสี่ยงไม่น้อย ไม่ใช่เสี่ยงดวงลุ้นให้โชคช่วยเท่านั้น ยังเสี่ยงทั้งตัวและหัวใจซะด้วย

สีหน้าของคนเจ้าแผนการ ทำเอาหยาดฟ้านั่งไม่ติด ตลอดเส้นทางจากอาคารยักษ์ใหญ่ของแฟรงค์เฟิร์สกรุ๊ป จนรถเคลื่อนมาจอดสนิทหน้าคฤหาสน์สุดหรูย่านกลางเมืองก็ยังคอยชำเลืองมองสีหน้าเพื่อนบ่อยครั้ง คุณหนูอิสตรีผู้เลอโฉม สมบูรณ์พร้อมทั้งทรัพย์สมบัติและรูปสมบัติกำลังคิดทำอะไรอยู่กันนะ ใบหน้าถึงมีแต่รอยยิ้มอันตรายเช่นนั้น ทว่าตั้งแต่ก้าวขึ้นรถมาจนถึงห้องรับรองสุดหรู หยาดฟ้าก็ยังไม่ได้คำตอบ จึงเอาแต่จ้องหน้าคนที่กำลังเดินวนไปวนมา

“บอกเราได้หรือยัง ว่ามีวิธีไหนบ้าง ที่จะทำให้เราได้เงินจำนวนมากไปชำระหนี้”

“จะรีบร้อนไปไหนล่ะ กินให้อิ่มแล้วนอนพักสบายๆ ก่อนดีไหม”

อิสตรีฉีกยิ้มกว้างๆ ให้ แล้วร้องสั่งให้แม่บ้านตระเตรียมอาหารไทยสุดอร่อยเพื่อต้อนรับเพื่อนรัก เรียบร้อยก็หันมาทำหน้ามุ่ยๆ เพราะดูเหมือนรัมย์สุดาต้องการจะรู้คำตอบให้ได้ “ตกลงจ้ะ เรารู้ว่าหยาดฟ้าต้องเร่งมือเพราะมีเวลาอีกไม่มาก แต่สิ่งที่เราจะบอกต่อจากนี้ มันคงเป็นหนทางเดียวเท่านั้นที่จะทำให้หยาดฟ้ามีเงินไปใช้หนี้และก็กอบกู้ชื่อเสียงของตระกูลกลับมา โดยที่ใครก็ไม่กล้าดูแคลน”

“วิธีไหนหรือ...” ปลายเท้าเล็กจ้ำอ้าวมาตรงหน้าเพื่อนรัก ใจจดจ่อที่จะรับฟังเหลือเกิน

“บอกมาเถอะ เราจะยอมทำทุกอย่าง”

“ก็...” คนฉลาดแกมโกงได้แต่ซ่อนความลำบากใจเอาไว้ ก่อนจะเดินไปหยิบเอานิตยสารเล่มหนึ่งออกจากกระเป๋าถือแล้วส่งให้

ภาพนักธุรกิจหนุ่มซึ่งดูดีทุกกระเบียดนิ้ว อยู่ในชุดสูทสุดหรู ใบหน้าดูเคร่งขรึม นัยน์ตาสีน้ำข้าวก็ดูน่าพรั่นพรึงอย่างประหลาด รูปร่าง ใบหน้า ท่าทางที่แสดงออกผ่านภาพถ่าย ทำเอารัมย์สุดารู้สึกหายใจไม่ออกอย่างไรพิกล แต่ก็ไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าเพื่อนรักต้องการจะบอกอะไรกันแน่ ให้เธอบิดข้ามน้ำข้ามทะเลมา เพื่อยลภาพผู้ชายคนนี้เท่านั้นน่ะหรือ

“นี่มันอะไรเหรอเดหลี...”

“รอสส์ รชต สเตอร์ลัมล์ หนุ่มหล่อมาดแมนแสนเท่ ลูกครึ่งไทย-อิตาลี ดีกรีนักธุรกิจหนุ่มผู้ร้อนแรงและฉลาดเป็นกรด ผู้กุมบังเ**ยนสินค้าประเภทเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทุกชนิด เจ้าของเหล้ายี่ห้อสเตอร์ลัมล์ที่มีชื่อเสียงกระฉ่อนไปทั่วทั้งโลก” อิสตรีร่ายยาวถึงคุณสมบัติหนุ่มรูปงาม

“อืม...” หยาดฟ้าได้แต่ผงกหน้ารับหงึกหงัก “แล้วเขามาเกี่ยวอะไรกับเรื่องของเราด้วย”

“แหม...อย่าทำให้เรื่องที่บ้านมาลบภาพจินตนาการอันเฟื่องฟูของเราสิจ๊ะเพื่อนเลิฟ”

“เดหลีหมายความว่าอะไร?”

รัมย์สุดาได้แต่นิ่วหน้ามอง สมองของเธอคงจะตีบตันเกินกว่าจะคิดอะไรออก ตอนนี้สิ่งที่ทำเอาเธอกินไม่ได้นอนไม่หลับ ก็เห็นจะมีแค่เพียงเรื่องหนี้สินและสุขภาพของพ่อกับแม่เท่านั้น ไม่อยากเชื่อเลยว่าไฮโซสาวสุดเปรี้ยวอย่างเธอ ต้องมานั่งคอตกหมดสภาพอย่างเช่นที่เป็นอยู่

“เราไม่มีอารมณ์จะเล่นสนุกกับผู้ชายคนไหนหรอกนะ”

“แต่คนนี้ไม่ได้เล่นจ้ะ...เพราะผู้ชายคนนี้จะทำให้หยาดฟ้ากลับมาร่ำรวยและมั่งคั่งเหมือนเดิม” ว่าพลางจับร่างบางของเพื่อนรักหมุนไปหมุนมา “ในเมื่อหยาดฟ้าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากพ่อของเรา ผู้ชายคนนี้เท่านั้นที่จะช่วยหยาดฟ้าได้...รูปร่างสวยๆ หุ่นเซ็กซี่ ผิวขาวๆ เนียนๆ แบบนี้ กับนัยน์ตาสีดำสนิทที่นายคุณรอสส์ชื่นชอบ...และถ้าหยาดฟ้าทำให้นักธุรกิจหนุ่มคนนี้หลงใหลได้ ต่อให้เรียกร้องเงินนับพันล้าน ผู้ชายคนนี้ก็พร้อมทุ่มไม่อั้น ถ้าเขาถูกใจละก็ เขาจะยอมจ่ายชนิดที่ว่า...ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งกลายเป็นมหาเศรษฐีได้ภายในชั่วพริบตาเดียว ฉะนั้น! พรุ่งนี้ไปยั่วนายคุณรอสส์ให้ตกหลุมรักซะเถอะนะเพื่อนรัก”

“หะ!”

รัมย์สุดาได้แต่ทำตาโต ก่อนจะส่ายหัวดิกอย่างไม่คิดจะยอมง่ายๆ

“เดหลีจะให้เราไปยั่วผู้ชายคนนี้อย่างนั้นหรือ ไม่เอาหรอก! ถึงเราจะควงผู้ชายคนโน้นคนนี้ที ก็แค่เล่นสนุกๆ เท่านั้น ไม่ได้คิดจะให้เปลืองตัวเสียหน่อย แล้วดูหน้าหมอนี่สิ ถ้าหากเข้าใกล้ละก็ เขาต้องจับเราไปข่มเหงกระทำชำเราแน่...ดูสิ แม้จะหล่อแต่ก็น่ากลัวแปลกๆ”

“เดหลีไม่ได้บอกให้หยาดฟ้า...เอ่อ ไปเสียตัวให้เขาสักหน่อย ก็แค่หลอกผู้ชายจอมหื่นคนนี้ให้ลุ่มหลงเท่านั้น และเมื่อไรที่เขายอมทุ่มเงินให้ครบสามร้อยล้านก็รีบชิ่งหนี เรื่องง่ายๆ แค่นี้ ไม่น่าจะคณามือของคุณหนูหยาดฟ้าผู้เลอโฉมนะ”

“แต่...” รัมย์สุดาได้แต่ลังเล ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างที่เพื่อนรักพูดดีหรือเปล่า

“เชื่อเราเถอะ มันเหลือแค่การหลอกผู้ชายคนนี้ให้หลงเชื่อเท่านั้น และคนคนนี้นะฉลาดในด้านธุรกิจก็จริง แต่กับผู้หญิงสวยๆ เขาจะโง่เง่ามาก ถ้าทุกอย่างสำเร็จก็รีบชิ่งหนีกลับไปเมืองไทย เรื่องกล้วยๆ เองนะหยาดฟ้า อีกอย่างกับเงินแค่สามร้อยล้านไม่ได้ทำให้ขนหน้าแข้งของนายคุณรอสส์สะเทือนหรอก เพราะเขารวยมาก มีผู้หญิงตั้งมากมายที่เข้าใกล้ผู้ชายคนนี้เพื่อให้ได้เงินมา ลองสักหน่อยก็ไม่เห็นเสียหายอะไรนี่...ว่าไหมจ๊ะ” อิสตรีเขย่าแขนเล็กๆ ของเพื่อนรักแล้วพยักหน้าหงึกหงักให้อีกฝ่ายเชื่อ เพราะถ้าสำเร็จจริงๆ เพื่อนของเธอก็จะสบายไปทั้งชาติ ได้ใช้ชีวิตโก้หรูเป็นคุณหนูไฮโซเหมือนเดิม อีกอย่างเท่าที่รู้มาผู้ชายคนนี้ไม่เคยข่มเหงผู้หญิงคนไหนมาก่อน ส่วนมากจะชอบผู้หญิงที่ยินยอมพร้อมใจ ถ้าเพื่อนเธอปฏิเสธที่จะมีสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยเขาก็คงไม่คิดข่มขืนให้เสียความภาคภูมิใจหรอก ดังนั้นเพื่อการหาเงินให้ได้ครั้งละมากๆ และก็ไม่ต้องทำงานหนักหนาอะไร รอสส์ รชต สเตอร์ลัมล์ คนนี้แหละคือคำตอบทั้งหมด

“ตกลงนะหยาดฟ้า...แล้วพรุ่งนี้เราจะพาหยาดฟ้าไปดูหน้านายคุณรอสส์ให้ชัดๆ”

ยิ้มมีเลศนัยน์แค่นั้นก็ส่งสายตาวอนเว้าให้เพื่อนรักเชื่อ ถึงแม้อีกฝ่ายจะมีทีท่าลังเล แต่ก็คาดว่าน่าจะตกลง ในเมื่อเวลาเหลือไม่มากแล้ว ทางเลือกอื่นก็ไม่มี คงไม่ต้องครุ่นคิดอะไรให้หนักสมองอีก “ตกลงเถอะหยาดฟ้า เลิกกังวลได้แล้ว และก็ใช้เวลาต่อจากนี้คิดว่าจะทำอย่างไรดี ให้ผู้ชายจอมหื่นคนนี้หลงใหลเธอชนิดโงหัวไม่ขึ้น”

“จะดีเหรอ...”

ถึงเวลาต้องยั่วยวนใครเพื่อให้ได้เงินทองของเขาเข้าจริงๆ หยาดฟ้าก็นึกหวาดหวั่นขึ้นมาอย่างประหลาด

“เอาน่า...ลองสักตั้ง”

ย้ำกับเพื่อนรักเพียงเท่านั้น อิสตรีก็ปล่อยให้หยาดฟ้าได้ใช้เวลาเป็นการส่วนตัว แล้วเดินออกจากห้องรับรองด้วยท่าทีมุ่งมั่น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็จะช่วยให้เพื่อนได้เงินได้ทองจากนายคุณรอสส์ให้มากที่สุด แต่ลืมบอกไปว่า...ที่เธอเรียกเขาว่านายคุณรอสส์เป็นเพราะไม่ชอบสีหน้าท่าทางของผู้ชายคนนี้ ได้ข่าวแว่วๆ มาว่า แม้จะชอบตีหน้านิ่งขรึม แต่ถ้าสนใจผู้หญิงคนไหนละก็ ผู้หญิงคนนั้นไม่มีวันหลุดมือหมอนี่ไปได้ ดังนั้นจึงถือว่าเขาเป็นตัวอันตรายสุดๆ ก็ได้แต่หวังว่า หยาดฟ้าจะหลอกเขาได้สำเร็จ โดยที่ไม่ต้องเปลืองร่างกายส่วนใดๆ เลย...