หลายวันเลยผ่านผู้บริหารหนุ่มอย่างรอสส์มักจะใช้เวลาส่วนที่เหลือจากการคุกคามใครบางคน ไปหมกตัวอยู่ในห้องพักด้านหลังโรงงาน ซึ่งชายหนุ่มมักจะใช้มันในการทดลองดื่มชิมเหล้า ชิมจนเมาและก็หลับไปนั่นแหละ ในระหว่างนี้จึงทำให้ใครบางคนสามารถเอาตัวรอดจากการแอบใช้โทรศัพท์ไปได้ หนำซ้ำแม่เจ้าประคุณรุนช่องยังเอาไปใช้ติดต่อกับใครบางคนซึ่งไม่รู้จักอีก ดังนั้นเมื่อถึงเวลาที่ต้องจัดการเจ้าหล่อนให้สิ้นเรื่องสิ้นราว รอสส์ก็นำพาร่างกายสูงใหญ่ตรงดิ่งไปยังบอดี้การ์ดสองรายซึ่งพร้อมรับคำสั่ง ผ่านไปเพียงครู่เดียวเสียงห้าวทุ้มก็ร้องสั่งในสิ่งที่ต้องการ
“มาตัน...ฉันต้องการโทรศัพท์เครื่องใหม่”
“ได้ครับ” แม้สงสัยแต่มาตันก็ก้มหน้ารับ
สั่งการมือซ้ายไปเรียบร้อย ก็หันมามองมือขวาซึ่งยังคงวางหน้านิ่งเหมือนเคย
“เอกสารฉบับนั้น ฉันอ่านหมดแล้ว และฉันก็อยากให้นายลืมมันนะกาสัน คิดซะว่าไม่เคยสืบค้นข้อมูลของรัมย์สุดาก็แล้วกัน”
“จะ
