“ค่ะ...”
“เดี๋ยวมาตันจะตามไปคุ้มครอง”
บอกพลางส่งสายตาให้บอดี้การ์ดคนสนิท เพียงอึดใจมาตันก็เดินมาตรงหน้าพร้อมกับพารัมย์สุดาเดินห่างออกไป ที่ชายหนุ่มต้องทำแบบนี้ เพราะรู้ดีว่างานสมาคมที่จัดขึ้น มันมากกว่าการพบปะผู้ค้าตามปกติ บรรดาผู้คนซึ่งเดินขวักไขว่อยู่ในงานนี้ ล้วนกุมอำนาจมืดในมือ หนำซ้ำยังพร้อมจะช่วงชิงอำนาจของเขาไปอีกด้วย ดังนั้นการรักษาความปลอดภัยของเขากับรัมย์สุดาจึงเข้มงวดเป็นพิเศษ ทุกๆ ก้าวที่เขาเดิน นอกจากสายตาจากกาสันและมาตันแล้ว ก็จะมีบอดี้การ์ดมือดีอีกนับสิบคนคอยอารักขาอยู่เสมอ
ทางด้านคนที่หลบความวุ่นวายมาขังตัวเองอยู่ภายในห้องน้ำน่ะหรือ เธอใช้เวลาอยู่นานมากจนคิดว่าพร้อมจะกลับไปสู้กับสายตาซึ่งจ้องจะฉีกทึ้งร่างนั่นแหละถึงได้ก้าวออกมาด้วยใบหน้าเซ็งๆ เมื่อเห็นมาตันยืนตีหน้าเข้มอยู่จึงได้ร้องถามขึ้นมา “ฉันไม่เข้าไปในงานแล้วได้หรือเปล่า ขอไปหาที่นั่งเงียบๆ แถวนี้รอ”
“ไม่ได้หรอกค
