BUMULAGTA si Enma matapos niyang tanggapin ang atake ng tatlong taong-lobo na biglang umatake sa kanya sa gitna ng mapangbulag na usok na ginawa ni Luke. Hindi kaagad niya nadepensahan ang kanyang sarili dahil sa bilis nito.
Nakarinig nga si Enma ng mga tawanan sa likod ng mga usok na nakapaikot sa kanya. Pinagliwanag kaagad niya ang kanyang asul na aura at mabilis na nagpalit-anyo ang kanyang dalawang braso upang maging talim ito ng espada. Sandali rin niyang ipinikit ang kanyang mga mata at pinakinggan ang paligid.
“Bilang isang swordman, dapat ay maging matalas ang ating pakiramdam. Huwag tayong palaging umasa sa ating mga mata. Tandaan mo Enma, may anim na pandama tayo.”
Naalala ni Enma ang turo sa kanya ng kanyang amang si Kitetsu. Kahit apat na taon pa lamang siya noon ay
