ตอนที่ 9
“คุณแน่ใจว่าไม่ใช่” เคลย์ริกเอ่ยเสียงเย็น พลางโน้มหน้าลงต่ำจนปลายจมูกของเขาชนกับจมูกโด่งรั้น
มธุราดิ้นรนเพื่อไปให้หลุดจากพันธนาการที่รัดแน่น ทว่ายิ่งดิ้นอกนุ่มๆ ของเธอก็ยิ่งบดเบียดกับอกกำยำ
“ว่าไง” เขาย้ำเมื่อหญิงสาวเอาแต่ดิ้นหนี
“ฉันแน่ใจ แล้วคุณก็เลิกกล่าวหาฉันซะที”
เคลย์ริกยกยิ้มมุมปากพร้อมกับดันคนตัวเล็กให้ยิ่งเข้ามาชิด
“ไอ้บ้า ปล่อยฉันนะ ปล่อย” เสียงของเธอแผ่วลงเรื่อยๆ เมื่อคนหน้าโหดฝังจมูกลงบนแก้ม กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวเธอทำให้เคลย์ริกเผลอสูดดมเข้าไปเต็มปอด และนั่นก็ทำให้คนถูกสูดกลิ่นกายขนลุกซู่ไปทั้งตัว หายใจก็ไม่ทั่วท้อง
“หอม…” เคลย์ริกกระซิบข้างใบหูนุ่มนิ่มพร้อมกับสูดดมกลิ่นกายของเธอไปด้วย
“ปล่อยฉันนะไอ้โรคจิต ไอ้ลา...อื้อ!” เสียงถูกกลืนหายเมื่อปากหยักประกบจูบลงมาอย่างดุดัน ก่อนจะค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นนุ่มนวล มธุราตัวอ่อนระทวยราวขี้ผึ้งถูกไฟลนเมื่อถูกจูบสูบวิญญาณ มื
