Chapter 13 น่ารักแต่ก็น่าชัง

1194 คำ

ชายหนุ่มไม่คิดจะคาดคั้นอะไรหล่อนอีกแล้ว ถึงจะรู้จักกันแค่ไม่กี่วัน อามันต์ก็รู้ว่ามาศิตาจะไม่ยอมพูดความลับของหล่อนออกมาแน่ ถ้าไม่ใช่ว่ามีอะไรที่น่าพอใจมาแลกเปลี่ยน ซึ่งตอนนี้หล่อนโกรธอยู่ ยาก็หมดฤทธิ์แล้ว ไม่อย่างนั้นละก็... ชายหนุ่มกำบุหรี่จนดับคามือ เขากดข้อมือทั้งสองของหล่อนไว้กับเตียง ดวงตาปราดมองไปทั่วร่างเยาว์วัยน่าหม่ำ ตอนนี้แก่นกายของเขาก็พร้อมเสียบแล้วด้วยสิ จะลุกออกไปเลยก็น่าเสียดาย ในเมื่อกลีบฉ่ำแสนงามอยู่ใกล้แค่ปลายนิ้วเขี่ยแบบนี้! พรึ่บ “อ๊ะ!” มาศิตากำมือทั้งสองแน่น ตาเหลือกลาน เมื่ออามันต์สะบัดผ้าห่มเกะกะออก แล้วใช้ลำตอของเขาเคลื่อนไหวอยู่บนกลีบด้านนอกของหล่อนอย่างใจเย็น เสียดสีอยู่บนแพรละเอียดนุ่มนิ่ม จังหวะของเขานุ่มนวล ชวนให้หื่นกระสัน สายตาของเขาที่มองหล่อนก็เหมือนสายตาของเสือหิวที่อยากขย้ำลูกเจี๊ยบน้อย “ปล่อยนะพี่อุ่น...” มาศิตาพูดตะกุกตะกัก พยายามหนีบขาทั้งสอง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม