แต่... ไหมฟ้าก็โพล่งขึ้น
“เต้ยจ๊ะ สีหน้าของเต้ยดูแย่มาก เฮ้อ... พี่เห็นใจเธอนะ และก็สงสารมาก นี่เต้ยถูกดุมาใช่หรือเปล่า บอสเขาพูดอะไรมั่ง บอสได้ด่าเต้ยไหม” ตีรณารีบส่ายหน้า
“ไม่ค่ะ แค่พูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียดแบบคิ้วขมวด บอส บอกว่าให้เต้ยตั้งใจทำงานค่ะ เพราะถ้าพี่ไหมไปคลอดแล้ว งานทุกอย่างก็จะอยู่ที่เต้ย ก็เลยบอกว่าให้เต้ยตั้งใจเรียนรู้ให้ได้มากที่สุดค่ะ”
“เอ้อ... โล่งอกไปที โอเค... พี่นึกเป็นห่วงจริง ๆ มานั่งพักก่อน บอสนะบางทีก็ดี๊ดี บางทีก็เป็นแบบนี้แหละ เต้ยทำใจนะ พี่จะบอกว่าทำงานที่ไหนก็เหมือนกัน เจ้านายก็มักเป็นแบบนี้ แต่ถ้านับความดีของบอสนะที่ได้ทำให้แก่พนักงาน พี่ว่ามันลบล้างกันได้ ก็ดูสิ ออกค่าอาหารให้พนักงานครึ่งหนึ่ง มีที่ไหนใช่ไหม ใครจะทำแบบนี้ ถ้าต้องควักเนื้อ”
“ค่ะ”
“พี่เห็นอีเมลของบอสแล้ว บอกว่าให้พี่รีบสอนงานเต้ย สงสัยว่าบอสจะแอบดูเราจากกล้องวงจรปิด ฉะนั้นพี่จะต้องสอนงา
