วิมานหงส์ในกรงมาร

เขาแทบจะแก้ผ้าเธออยู่แล้ว

ตลอดเวลาที่นั่งรถมากับเฮ็นริค มนต์นรีก็ใจเต้นแรงไม่หยุด นี่เป็นครั้งแรกที่เธอตัดสินใจแก้ไขปัญหาใหญ่ในชีวิตของตนเองด้วยวิธีการที่เสี่ยงมากๆ แต่มันจำเป็น ทีแรกเธอเถียงกับเพื่อนรักเธอไม่กล้าที่จะเสี่ยงเป็นเมียกำมะลอของผู้ชายคนไหนหรอก และคิดว่าคงไม่มีผู้ชายดีๆ รวยๆ คนไหนจะยอมมาเป็นสามีหลอกๆ ให้กับเธอ ทว่าเวลานี้ เธอกลับใจกล้าที่จะล่อหลอกให้เจ้าพ่อคาสโนวาแห่งฮัมบูร์กมาเป็นสามีกำมะลอของเธอ นั่นเพราะลึกๆ ในหัวใจเธอแอบชอบเขามานานหลายปีแล้วนั่นเอง อีกอย่างนาทีนี้เฮ็นริคก็มีทีท่าสนใจในตัวเธอด้วย

ถึงจะรู้ว่าชายหนุ่มสนใจเธอตามประสาผู้ชายที่ชอบและสนใจผู้หญิงสวยๆ มนต์นรีพอรู้ตัวเองอยู่เหมือนกันว่าเธอเป็นคนรูปร่างหน้าตาดีในระดับหนึ่ง และพอจะมั่นใจในเสน่ห์ของตนเองอยู่บ้าง หญิงสาวจึงคิดจะใช้สิ่งที่ตนเองมีล่อลวงให้มหาเศรษฐีหนุ่มแห่งฮัมบูร์กให้กลายมาเป็นสามีจอมปลอมของเธอให้ได้ เพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องไปแต่งงานกับทาคุมิ

มนต์นรีคิดตื้นๆ โดยไม่รู้ว่าเฮ็นริคไม่ใช่ผู้ชายโง่ๆ ที่ใครจะหลอกล่อหรือหลอกใช้เขาได้ง่ายๆ เขาอันตรายมากกว่าที่พวกผู้หญิงจะคาดคิดเสียอีก แต่ ณ เวลานี้ ชายหนุ่มก็เปรียบเสมือนขอนไม้ที่ลอยผ่านมาในตอนที่เธอกำลังจะจมน้ำ ยังไงก็ต้องคว้าเอาไว้ก่อนเพื่อความอยู่รอด

บางทีมันอาจจะเป็นโชคชะตาที่นำพาเฮ็นริคมาพบกับเธออีกครั้งก็ได้ คนที่เริ่มมึนเมาเล็กน้อยคิดเพ้อเจ้อแล้วก็แอบยิ้ม มองออกไปนอกหน้าต่างรถอย่างใจลอย

อยู่ไกลสุดขอบฟ้า แต่ก็หากันจนเจอ ผู้ชายที่อยู่ในความฝันกลับมามีตัวตนที่สัมผัสได้ในตอนนี้ ถึงแม้ว่าจะมึนเมาด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์แต่มนต์นรีก็ยังรู้สึกประหม่าขัดเขินไม่กล้าหันไปมองคนข้างๆ

สาวช่างฝันเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างรถยิ้มๆ พลางคิดเข้าข้างตนเองแบบสุดๆ เธอกับเขาต้องเป็นเนื้อคู่กันแน่ๆ ฤทธิ์เสน่หาบวกกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้มนต์นรีคิดฟุ้งซ่านเพ้อฝันไปไกล จนไม่ได้สังเกตว่าวงแขนแกร่งได้วาดขึ้นมาจับหัวไหล่และกำลังดึงร่างของเธอเข้าหาอกกว้างเบาๆ

ใบหน้าหล่อเหลาก็โน้มต่ำลงมาใกล้ แต่พอรู้สึกตัวว่าเหมือนมีอะไรมาคุกคามต่อร่างกาย ใบหน้าสวยซึ้งก็หันมาหาตัวต้นเหตุทันที

“อุ๊ย!” หัวใจของหญิงกระตุกแรงเพียงเสี้ยววินาทีที่ริมฝีปากนุ่มของเธอแตะที่ริมฝีปากผ่าวร้อนของเขา ใบหน้าชวนฝันของชายหนุ่มที่ลอยอยู่ใกล้ห่างแค่ลมหายใจรินรด พร้อมกับดวงตาคมกล้าประกายหวานซึ้งที่มองมา ทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นโครมครามกระเด็นกระดอนแทบคว่ำคะมำหงาย ความเป็นตัวของตัวเองกระเจิดกระเจิงหนีหายไปจากร่างบางจนหมดสิ้น มีเพียงดวงตากลมโตคู่สวยที่เบิกกว้างไหวระริก ที่กำลังถูกตรึงด้วยความรู้สึกเสน่หาที่ไม่อาจถอดถอน

ก่อนจะทันรู้ตัวริมฝีปากสีสดบางเฉียบได้รูปก็ฉกวูบลงมาละเลียดเล็มลิ้มรสความหอมหวานจากเรียวปากอิ่มเล็กของเธอเสียแล้ว ความร้อนวูบวาบวิ่งวนไปมาในช่องท้องราวกับมีผีเสื้อนับร้อยนับพันตัวบินว่อนอยู่ในนั้น ความรู้สึกวาบหวามที่พานพบก็แผ่ซ่านแทรกซึมเข้าสู่หัวใจอย่ารวดเร็วจนแทบตั้งรับไม่ทัน และเหมือนมันจะลืมหน้าที่ในการหายใจไปชั่วขณะ

ลมหายใจถูกขโมยไปเนิ่นนานด้วยจูบแสนหวานของชายหนุ่มที่เชี่ยวชาญและช่ำชองในการ ‘จูบ’ เป็นพิเศษ ร่างเล็กที่สั่นเทิ้มในอ้อมแขนเริ่มอ่อนระทวยเมื่ออ้อมกอดแข็งแรงกระชับเธอแน่นขึ้น ฝ่ามือร้อนของเขาก็ทำหน้าที่ปลุกเร้าร่างกายสาวให้ตื่นเพริดเพียงแค่ลูบไล้ไปมาบนแผ่นหลังเนียนเท่านั้น แต่มันกลับสร้างความซ่านสยิวจนขนอ่อนลุกชันไปทั่วร่าง ขณะที่เรียวลิ้นก็สอดเข้ามาภายในโพรงปากใกล้ชิดเธอมากขึ้น ความวาบหวามรัญจวนใจก็เพิ่มมากขึ้นจนหญิงสาวต้องครางออกมาอย่างไม่อาจอดกลั้น

‘เพราะอะไร ร่างกายและหัวใจของเธอถึงได้รู้สึกหวั่นไหวและวาบหวามคล้อยตามเขาได้ถึงเพียงนี้ เพราะรักหรือว่าแค่ชอบ’

มนต์นรีเฝ้าถามใจตนเอง โดยไม่รู้ตัวเลยว่าเธอได้ตอบสนองเขาไปด้วยการสอดแขนเรียวกลมกลึงขึ้นโอบรอบลำคอแข็งแรงโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างอย่างลืมตัว ขณะที่ลิ้นร้ายเกี่ยวกระหวัดรัดเรียวลิ้นเล็กกลืนกินความหวานในโพรงปากเธอมากขึ้น

เนิ่นนานหลายนาทีกว่าปากร้อนๆ จะผละออก เพื่อจูบเลื่อนต่ำลงมาตามเส้นชีพจรที่เต้นตุบๆ บนลำคอระหงขาวผ่อง แทะเล็มหยอกเย้าเลื่อยลงไปจนถึงเนินอกอวบอิ่มเต็มตึง ร่างบางก็อ่อนระทวยเอนลงเรื่อยๆ ขณะที่มือกร้านก็พยายามปลดชุดสวยออกจากหัวไหล่แบบบาง

“อะแฮ่ม!” เสียงกระแอมของคนขับรถด้านหน้าทำให้เฮ็นริครู้สึกตัว และเพิ่งนึกได้ว่าเขากำลังปฏิบัติภารกิจกามในรถที่ไม่มีกระจกกั้น

“ขับรถให้มันเร็วๆ หน่อยได้ไหมฮะ!” คำพูดนี้คงได้ใช้หากว่าที่นี่ไม่ใช่เมืองไทย

‘ให้ตายสิ เขากำลังจะเปลื้องผ้าหล่อนอยู่รอมร่อแล้ว’ ร่างหนาค่อยๆ ผละริมฝีปากออก ปล่อยมือออกจากการโอบกอดเบาๆ แล้วจับบ่าแบบบางเอาไว้ แล้วจ้องลึกเข้าไปในดวงตาที่ยังเบลอไปด้วยฤทธิ์จุมพิตของเขานิ่ง ทั้งสองร่างต่างหอบสะท้าน และพยายามหายใจเข้าปอดลึกๆ เพื่อควบคุมอารมณ์ที่ร้อนฉ่าให้เย็นลง ซึ่งมันช่างยากเย็นเหลือเกิน

“ผมขอโทษ” เฮ็นริคเอ่ยเสียงหอบๆ