“อย่าเลยยาฟัสส์ พวกเจ้าก็รู้ดีว่าใครเป็นผู้บงการและป่านนี้คนขายน้ำบาดิด์คงจะหลบหนีไปอยู่ที่ชายแดนหรือไม่ก็ถูกกำจัดไปแล้วที่ทำงานไม่สำเร็จ”
มือใหญ่ของเจ้าแห่งทะเลทรายโบกปฏิเสธค้านความคิดขององครักษ์ ดวงตาคมกริบลึกลับหลับตาลงอย่างอ่อนล้ากับศึกชิงราชบัลลังก์ที่ไม่มีทีท่าว่าจะจบลงง่ายๆ
“พระองค์ทรงทราบได้อย่างไรว่าคนขายน้ำบาดิด์จะวางยาพระชายา”
ลาร์ไคบ์เอ่ยถามด้วยความสงสัยเพราะตอนที่คนขายชงน้ำบาดิด์แก้วดังกล่าวเขาก็พยายามเพ่งมองไม่กะพริบตาแต่ไม่เห็นมีผิดสังเกตให้จับได้ว่าน้ำบาดิด์ถูกใส่ยาพิษตอนไหน
ชีคฟาซิซต์ถอนหายใจยาวก่อนจะเอ่ยตอบ “น้ำผึ้ง!...พวกเจ้าสังเกตหรือไม่ว่ามีน้ำผึ้งที่คั้นแล้วเหลืออยู่เกือบเต็มขวดแก้ว แต่คนขายกลับบอกว่ามีน้ำผึ้งไม่เพียงพอต่อการชงน้ำบาดิด์ แถมยังบอกว่าเป็นแก้วสุดท้ายแล้วทั้งๆ ที่ส่วนผสมต่างๆ ที่มีอยู่สามารถชงน้ำบาดดิ์ได้อีกหลายสิบแก้ว ยาพิษคงถูกแต้มไว้ปลายเล็บและก
