เรือนร่างบางระหงในชุดทำงานสีเขียวอ่อนที่ช่วยขับผิวให้ดูขาวผ่องยองใยสาวเท้าช้าๆ ไปหยุดอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ มือบางยกขึ้นลูบใบหน้าและเส้นผมยาวดำขลับถึงกลางหลังของตนเองอย่างแผ่วเบา ก่อนที่เจ้าตัวจะนั่งลงบนเก้าอี้หน้ากระจกจากนั้นก็เริ่มแต่งหน้าด้วยโทนสีที่ค่อนข้างเข้มเล็กน้อย เมื่อแต่งหน้าสำรวจความเรียบร้อยแล้วหญิงสาวก็ลงมาจากห้องและตรงดิ่งไปยังประชาสัมพันธ์ของโรงแรม
“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าที่โรงแรมมีร้านเสริมสวยมั้ยคะ”
ปิณฑิราสอบถามกับประชาสัมพันธ์สาวสวยด้วยภาษาอังกฤษ ดีที่ประชาสัมพันธ์ของโรงแรมทุกคนพูดภาษาอังกฤษได้ทำให้การสื่อสารสนทนาเป็นไปได้ง่ายขึ้น
“มีค่ะ เชิญทางนี้เลยค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะพาไปที่ร้านค่ะ”
ประชาสัมพันธ์สาวยิ้มกว้างให้กับอาคันตุกะที่สวยสง่าราวกับนางพญาก่อนจะเอ่ยตอบและนำทางไปยังร้านเสริมสวยด้วยตนเอง
เมื่อเดินมาถึงร้านเสริมสวยที่เรียกว่าครบวงจรและค่อนข้างใหญ่ ปิณฑิราคิดว่าคงจะ
