ชีคฟาซิซต์ดีดตัวนั่งตัวตรงก่อนจะค่อยๆ เปิดเปลือกตาจ้องมององครักษ์เขม็งและเอ่ยสั่งช้าๆ ด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกบ่งบอกให้ทราบว่าอารมณ์สงบกำลังถูกกวนให้ขุ่นขึ้นมาแล้ว
“ยาฟัสส์ ฮะมา อาดิลก์ เราบอกให้เอายามาให้เรา”
“เรียกเสียเต็มยศเลย” ยาฟัสส์ทำหน้ามุ่ยบ่นงึมงำในลำคอก่อนจะเอ่ยตอบรับคำสั่ง “เอ่อ...พะยะค่ะ กระหม่อมจะไปเอามาเดี๋ยวนี้พะยะค่ะ”
ยาฟัสส์รีบรับคำสั่งอย่างร้อนรนเมื่อเห็นสายตาขึงโกรธที่กำลังจ้องมองมา เมื่อผละออกก้าวเดินได้แค่ก้าวเดียวก็ชะงักอยู่กับที่แล้วหันมาเอ่ยบอกท่านชีค
“พระองค์พะยะค่ะ ตัวแทนจากบริษัทโฆษณาในเมืองไทยมาถึงแล้ว ถ้าไงกระหม่อมให้เลื่อนการเข้าเฝ้าเป็นวันพรุ่งนี้ดีมั้ยพะยะค่ะ”
“ไม่ต้องหรอกยาฟัสส์เสียเวลาเขาเปล่าๆ เจ้าไปบอกให้เขาเข้ามาพบเราได้เลย” ชีคหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมกับเอนตัวพิงพนักเก้าอี้หลับตาลงเหมือนเดิม
“กระหม่อมจะไปบอกลาร์ไคบ์ให้พาเธอมาพบเดี๋ยวนี้พะยะค่ะ”
“อืม...อย
