สนามแข่ง SG
บรื้นนนนน
เสียงรถดังกระหึ่มแข่งกันอย่างไม่มีใครยอมใครจนเธอต้องยกมือขึ้นมาปิดหูไว้เพราะกลัวว่าแก้วหูจะทะลุ ก่อนจะรีบวิ่งตามร่างสูงของพี่ต้าร์ที่เดินนำไปไกลแล้ว
บรรยากาศเหมือนพวกงานเทศกาลที่มีผู้คนหลั่งไหลมาร่วมงานกันมากมายมีทั้งผู้ชายและผู้หญิงที่แต่งตัวจัดเต็มกันยิ่งกว่าไปเที่ยวผับ พลางก้มมองตัวเองที่ใส่ชุดอยู่บ้านสบายๆ เสื้อยืดลายการ์ตูนกับกางเกงขาสั้นและรองเท้าแตะ
ฟุ่บ!
“อ๊ะ”
ฉันที่กำลังสำรวจการแต่งตัวของตัวอยู่ต้องชะงักเมื่อคนที่เดินนำไปแล้วเดินกลับมาหาพร้อมกับโยนเสื้อแจ็คเก็ตหนังสีดำลงมาบนตัวฉัน
“ใส่ไว้ มันน่าจะดูดีกว่าชุดย้วยๆ ของเธอ”
“ไม่ใส่ เอาของพี่คืนไปเถอะ”
ใบหน้าสวยหวานที่ไม่มีแว่นตาบดบังขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจพลางยื่นเสื้อคืน ใครใช้ให้เขามาลากเธอแบบเร่งด่วนแล้วยังไม่บอกว่าจะพาไปไหนเธอจะรู้ได้ยังไง
“รีบใส่ ฉันไม่ได้มีเวลาว่างขนาดนั้นถ้าเธอช้าฉันจะทิ้งเธอไว้
