“มิกิเกลียดบอส คุณเห็นเป็นเรื่องเล่น ๆ เรื่องเล็ก ๆ เรื่องตลกหรือว่าเรื่องสนุกคะ บอสคงสนุกมากล่ะสิ” เธอแผดเสียงเข้าใส่เขา หญิงสาวก็ไม่ได้เข้าใจอารมณ์ของตัวเองตอนนี้เหมือนกัน ว่าเธอน้อยใจ เสียใจ คิดมาก หรือว่าเพราะอะไรกันแน่
“มิกิ ผมก็ไม่ได้คิดยังงั้น”
“แล้วคุณคิดยังไง” เธอมองหน้าเขาแบบหาเรื่อง แต่เขายิ้มให้อย่างเอ็นดู
“ผมแค่อยากให้คุณลองเปิดใจดู ไหน ๆ ทุกอย่างก็เกิดขึ้นแล้ว เราต้องยอมรับมันไหม แล้วเราค่อยศึกษากันไป”
“ใครอยากศึกษากับบอสคะ” เธอถามเขาออกไปทันที ไม่มองหน้า หลบสายตาหันไปมองทางอื่น
“คนเห็นแก่ตัว” ยังว่าเขาอีก
“เอ๊ะ...นี่...” เขาใช้ปลายนิ้วบีบคางให้เธอหันมาหา
“อึ...” น้ำเสียงปฏิเสธและหลับตาสนิท
“มิกิไม่มองหน้ามองตากัน แล้วเราสองคนจะคุยกันเข้าใจได้ยังไง”
“ไม่คุย ไม่อยากคุยด้วย” เธอปฏิเสธท่าเดียว แต่น้ำเสียงดูสั่นคลอน เขาเข้าใจจิตใจของเธอ มิกิคงเสียใจในการสูญเสียครั้งนี้มา
