“หวา...แย่จัง” ลืมตัวเปล่งเสียงออกมาว่าเสียดาย แล้วก็ปิดตู้เย็น นั่งแมะอยู่ที่ตรงนั้น คงลืมไปว่าไม่ได้อยู่ในห้องของตัวเอง
หญิงสาวเปิดกระป๋องเบียร์แล้วยกขึ้นดื่ม
บึก ๆ บึก ๆ ไม่รู้จะรีบไปไหน แต่หมดกระป๋องแรก ก็ต่อกระป๋องที่สองและที่สาม
“เอิ้ก...” เสียงเรอ แล้วเธอก็เปิดกระป๋องที่สี่
“ไอ้คนบ้า...” มิกิค่อนข้างเมา เธอมึกเบียร์กระป๋องที่สี่จนหมดแล้ว
เคล้ง... เธอทิ้งกระป๋องนั้นลงที่พื้น
“ชิ...นิสัยแย่ที่สุดเลย คิดได้ยังไง พาฉันไปนั่งร้านที่เคยพาคนรักเก่าไป” เธอมองกระป๋องเบียร์ในมือเหมือนมันเป็นหน้าของเจ้านาย
“แย่ที่สุด แถมไอ้ห้องเนี่ย...เอิ้ก...” พูดแล้วก็ยกหน้าขึ้นมอง แล้วชี้นิ้วไปรอบ ๆ
“ต้องเคยพาผู้หญิงคนนั้นมานอนที่นี่แน่ ๆ เฮงซวย” โอ้โหคำดี ๆ ทั้งนั้นที่เล็ดลอดออกมาจากปาก
ฮือ.... อัจฉริยานั่งร้องไห้อยู่เงียบ
“คอยดูนะ จะแช่งให้เสียใจจนตายเลย” เธอว่าเขา
ไม่รู้เสียเลยว่าตัวเองส่งเส
