บทที่ 17 ให้เกิดมาทำไม
19 : 00 น.
เราทั้งคู่พากันไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่แล้ว วันนี้ทั้งวันที่ช่วยกัน ทำเอาเหงื่อไหลใครย้อยกันเลยทีเดียว
“ นายจะไปกินเหล้าหรือเปล่า ”
“ จ้า ”
“ เลย์ พูดดีๆหน่อยสิ ”
“ จ้า ”
“ ตามสบาย ” ชักจะเหลืออดกับเขาแล้วนะ กะอีแค่ฉันตอบรับเก่งเอง เขาก็เอามาล้อและประชดอยู่ได้ จะรำคาญแล้วนะ
ฉันเดินแยกจากเลย์มาเดินคนเดียว เดินมาแถวเต้นท์ที่วางอาหาร หาอะไรกินหน่อย หิวแล้ว
“ ไปๆ ไปหน้าเวทีดีกว่า นักร้องกำลังขึ้นเวทีแล้ว ” ชาวบ้านที่นั่งใกล้ๆพูดขึ้น ทุกคนต่างพากันไปดู คงมีแค่ฉันที่ไม่ชอบอะไรแบบนี้ เลยไม่ได้ตามไป
“ ยัยวาดฝัน มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้ห้ะ ”
“ กินขนมค่ะ ฝันหิว ”
“ งานการก็ไม่ค่อยจะช่วย กินก็เยอะ แกจะขี้เกียจไปไหม ”
“ ยาย! เมื่อตอนกลางวันฝันล้างจานแล้วนะ หลังจากนั้นก็ไปล้างแก้วต่อ ยายมาว่าฝันไม่ทำอะไรได้ไง ”
“ แกนี่นะ ตั้งแต่มีผัวกล้าเถียงฉันก
