สุรัตเดินเสยผมยุ่งๆ เพื่อกลับเข้ามาในโรงแรมอีกครั้งหลังจากไปแอบสุ่มดูความเคลื่อนไหวของชาวบ้านที่ไม่พอใจ
คนของเขาทำงานได้ดีทีเดียวเพราะใช้ทั้งไม้แข็งไม้นวมทำให้ชาวบ้านพากันกลับไปจนหมด แต่ก็ใช้เวลามากพอควร แต่เอาเถอะ! เวลานี้เจ้านายของเขาคงไม่อยากให้ใครไปวุ่นวายใกล้ๆ ห้องพักหรอก คงหาความสนุกกับผู้หญิงที่ส่งไปให้แล้ว แต่สุรัตก็อดคิดไม่ได้ว่า ในเมื่อเจ้านายของเขามีผู้หญิงที่สวยอย่างคุณคาร่ารออยู่ที่กรุงเทพฯ อยู่แล้ว ทำไมต้องมาระบายเอากับผู้หญิงบ้านๆ แบบนี้ด้วย หรือเป็นรสนิยมแปลกๆ ของเจ้านาย หรือไม่ก็เบื่อคุณคาร่าและอยากสลัดทิ้งแล้วก็เป็นได้
ไม่เข้าใจคนรวยเลย สมองพวกนี้คิดอะไรกันอยู่นะ
สุรัตส่ายถอนหายใจเบาๆ แต่ขณะที่กำลังเดินผ่านเคาน์เตอร์ของโรงแรมก็เห็นผู้จัดการโรมแรมกับผู้หญิงคนหนึ่งแต่งตัวเปิดเผยจนเกือบจะเปลือยเกินความจำเป็น ทั้งสองยืนพูดคุยที่ดูคล้ายจะโต้เถียงกันมากกว่า
“ทำไมพูดไ
