ราฟาเอลเดินกลับเข้ามาอีกครั้งพร้อมแก้วน้ำดื่มแต่แล้วเขาก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อเห็นหญิงสาวที่ห่อตัวเองด้วยผ้าห่มเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าของเขา เขายืนมองดูหยิงสาวที่เปิดตู้หยิบเสื้อของเขาออกมาด้วยมือที่สั่นๆ แวบแรกเขาคิดว่าเธอจะค้นกระเป๋าเงินเขาเสียอีก แต่เธอเลือกเสื้อของเขาเหมือนจะหาตัวที่เล็กที่สุดเพื่อที่จะได้สวมมัน ชายหนุ่มขยับกายเดินไปซ้อนอยู่ด้านหลังและเอื้อมมือผ่านหญิงสาวหยิบเสื้อในมือของเธอกลับไปแขวนตามเดิม
กีณรินหันขวับอย่างตกใจ ทำไมเธอไม่ได้ยินเสียงเดินของเขาละและเมื่ออยู่ใกล้กันขนาดนี้เธอก็เพิ่งรู้ว่าเขาตัวสูงมากจนเธอต้องแหงนหน้ามอง แล้วใบหน้าคมเข้มก็โน้มลงมาอย่างรวดเร็วจนเธอไม่อาจหลบได้ทัน ริมฝีปากร้อนๆ ของเขาทาบทับริมฝีปากเธออย่างรวดเร็วในขณะที่มือของเธอพยายามดันแผงอกของเขาแต่เหมือนกับยันมือกับกำแพงที่แข็งแกร่ง
“ปะ ปล่อย ปล่อยนะ” เธอส่งเสียงประท้วงทันที่เขาละริมฝีปากจากเธอแล้ว ห
