ในขณะเดียวกัน
ร่างงามระหงที่หลับใหลเพราะความเมาเริ่มรู้สึกตัวอย่างช้าๆ เพราะความเคยชินของร่างกายซึ่งปกติเป็นคนตื่นเช้าตั้งแต่ตี 5 ถึงแม้ว่าเธอจะเมามายแต่ก็ยังสามารถตื่นขึ้นมาได้โดยไม่ได้หลับอุตุอย่างเช่นคนเมาอื่นๆ ที่มักจะนอนหมดวัน เปลือกตาที่ปิดสนิทค่อยๆ เปิดขึ้นอย่างช้าๆ พร้อมกับความวิงเวียนที่บังเกิดขึ้นติดตามมาจนเธอรู้สึกมึนศีรษะไปหมด
“อูยยยย....ทำไมถึงได้เวียนหัวแบบนี้นะ...ไม่น่าเลยไอ้วาดเอ๊ย ตามใจไอ้เมี่ยงจนกินอะไรเข้าไปตั้งมากมายขนาดนั้น”
หญิงสาวบ่นพึมพำพลางพยุงร่างของตัวเองให้ลุกขึ้นจากที่นอน
ตุ้บ! ผ้าห่มที่คลุมทับร่างเกือบเปลือยซึ่งมีเพียงผ้าเช็ดตัวพันไว้เพียงหลวมๆ ตกลงบนหน้าท้องแบบราบทันทีจนเจ้าตัวต้องก้มลงมอง ด้วยความแปลกใจเมื่อเห็นร่างของเธอไม่มีอะไรปกปิดเลยแม้แต่น้อย
“ตาฝาดหรือเปล่าทำไมเราไม่ใส่เสื้อผ้า”หญิงสาวยังคงงัวเงียซมขี้ตาพร้อมสะบัดศีรษะตัวเองไปมาติดต่อกันอย่างแรง
