ผู้กองนภพีท์ยอมปล่อยมือจากบ่าเล็ก แต่เลื่อนมาจับตรงต้นแขนทั้งสองข้างแทน พร้อมกับหมุนร่างเล็กให้หันเข้ากระจกเงา มืออีกข้างบีบพวงแก้มขาวซีดไว้แน่น แล้วเค้นเสียงตอบชิดกับใบหูเล็ก
“อยากรู้ใช่ไหมว่าใครเป็นผู้หญิงกากี อยากรู้ใช่ไหมว่าใครทรยศผัว มองซะอชิรญา! ดูหน้าผู้หญิงที่เห็นบนกระจกบานนี้ว่ามันใช่ตัวเธอไหม อชิรญา!”
แรงบีบของฝ่ามือใหญ่ที่บีบพวงแก้มแน่นในทุกขณะ ยิ่งทำให้อชิรญาเจ็บจนน้ำตาร่วง แต่ก็ยังพูดถึงความบริสุทธิ์ของตัวเอง
“ฉันไม่รู้จักคุณ ไม่ได้เป็นเหมือนที่คุณพูด หยุดใส่ร้ายฉันได้แล้ว”
“ไม่รู้จัก? คุณกำลังจะบอกว่าคุณไม่รู้จักผัวเก่า คุณจำผัวเก่าของคุณไม่ได้ยังงั้นหรือ!” ผู้กองตะเบ่งเสียงถาม พร้อมกับจับร่างบางระหงเขย่าจนหัวสั่นคลอน
“ฉันไม่รู้จักคุณ...ได้โปรด...อย่าทำร้ายฉัน”
อชิรญาวิ่งวอนทั้งน้ำตาเอ่อคลอเบ้า และคราวนี้ไม่ได้เจ็บแปลบแค่ตรงบริเวณต้นแขนที่ถูกบีบแน่นเท่านั้น ทว่าอากา
