“ฮัลโหล”
“อยู่ที่หอรึเปล่า”
“อื้ม มีอะไรเหรอ”
“...ฉันไม่สบายใจ ฉันว่าเราน่าจะเคลียร์กันอีกรอบ ลงมาหน่อยฉันรออยู่หน้าหอ”
เคลียร์? มีอะไรต้องเคลียร์กันอีกคะในเมื่อเราเคลียร์กันไปหมดแล้ว เฮ้อ! หรือว่ากลัวฉันมีปัญหาทีหลังมากรึไง
“มีอะไร” ฉันลงมาข้างล่างก็เดินไปขึ้นรถของเขาทันที นายนี่ไม่เคยลงมาหรอกค่ะ มาทีไรก็จอดรถแล้วก็นั่งนิ่งอยู่บนรถนี่แหละ ฉันต้องเป็นฝ่ายขึ้นมานั่งบนรถของเขาทุกครั้ง
“ก็บอกว่าจะเคลียร์ไง” ซีเจย์ตอบหน้านิ่ง เขามองตรงไปข้างหน้าท่าทางเย็นชาไม่ยอมมองหน้าฉันสักนิดเดียว แต่อย่าไปถือสาท่าทางของเขาเลย บอกตามตรงว่าชิน ถ้าหันมามองหน้าฉันนี่สิที่เรียกว่าแปลก
“เราเคลียร์กันรู้เรื่องแล้วซีเจย์” ฉันตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงปกติ ไม่ได้มีท่าทีหงุดหงิดใส่เขาหรอก ถึงแม้ว่าในใจจะไม่อยากคุยเท่าไหร่ก็ตาม แต่คนๆ นี้คือนายจ้าง ท่องเอาไว้เสมอว่าเขาคือนายจ้างที่ให้เงินค่าจ้างมหาศาล
“ใช่เหรอวะ?”
